Την απόκτηση του Βον Ουέιφερ για τα επόμενα δύο χρόνια ανακοίνωσε επισήμως η ΚΑΕ Ολυμπιακός. Ο πειραϊκός σύλλογος έκανε γνωστό ότι ο Αμερικανός γκαρντ υπέγραψε το συμβολαίο του και τις επόμενες ημέρες αναμένεται στην Ελλάδα, προκειμένου να περάσει από ιατρικές εξετάσεις.
Το βιογραφικό του:
ΟΝΟΜΑ: Βον Ουέιφερ
ΥΨΟΣ: 1.96
ΗΜ. ΓΕΝ.: 21/7/1985
ΤΟΠΟΣ ΓΕΝ.: Χόμερ, Λουιζιάνα
ΘΕΣΗ: Γκαρντ
ΠΡΟΗΓ. ΟΜΑΔΕΣ: Φλόριντα Στέιτ, Λος ¶ντζελες Λέικερς (2005-06), Φορτ Γουόρθ Φλάιερς (2006), Κολοράντο Φορτίνερς (2007), Λος ¶ντζελες Κλίπερς (2007), Ντένβερ Νάγκετς (2007-08), Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (2008), Χιούστον Ρόκετς (2008-09).
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: Νούμερο 39 στο ντραφτ του 2005 από τους Λος ¶ντζελες Λέικερς
Τα Στατιστικά του:
2008-09 // Χιούστον: 9,7π., 88/117 (75%) Β., 165/348 (47%) 2π., 64/164 (39%) 3π., 113 (1,8ρ.), 1,1ασ., 0,6κλ., 0,1τ. σε 63 αγώνες και 19,4 μ.ο. λεπτά συμμετοχής.
2007-08 // Ντένβερ: 1,3π., 6/8 (75%) Β., 9/23 (39%) 2π., 1/15 (10%) 3π., 310 (0,5ρ.), 0,2ασ., 0,1κλ., 0,1τ. σε 21 αγώνες και 4,3 μ.ο. λεπτά συμμετοχής.
Πόρτλαντ: 2,4π., 2/4 (50%) Β., 4/12 (33%) 2π., 3/11 (27%) 3π., 9 (1,1ρ.), 0,3ασ., 0,0κλ., 0,2τ. σε 8 αγώνες και 8,0 μ.ο. λεπτά συμμετοχής.
2006-07 // Λος ¶ντζελες Κλίπερς: 0π., 0/0 (0%) Β., 0/0 (0%) 2π., 0/1 (0%) 3π.,0 (0ρ.), 0ασ., 0κλ., 0τ. σε 1 αγώνες και 1 μ.ο. λεπτά συμμετοχής.
2005-06 // Λος ¶ντζελες Λέικερς: 1,3π., 6/8 (75%) Β., 4/21 (19%) 2π., 2/17 (12%) 3π., 8 (0,5ρ.), 0,3ασ., 0,2κλ., 0τ. σε 16 αγώνες και 4,6 μ.ο. λεπτά συμμετοχής.
Σκοράρει, σερφάρει & καρφώνει! (πηγή: www.gazzetta.gr)
Θα μπορούσε να είναι κινηματογραφικός χαρακτήρας. Σαν τον Τζέιμς Μποντ. Να είναι μυστήριος, να εμφανίζεται την κατάλληλη στιγμή και να βρίσκει τη λύση κατατροπώνοντας τους κακούς. Ο Βον Ουέιφερ τα κάνει όλα αυτά, αλλά ταυτόχρονα καρφώνει εντυπωσιακά και πυροβολεί από μακριά. Το gazzetta.gr σας παρουσιάζει το νέο απόκτημα του Ολυμπιακού από το ΝΒΑ.
Μέχρι τα πρώτα χρόνια στο κολέγιο το υποκοριστικό, Βον, έμπαινε πάντα μαζί με το βαπτιστικό του, Βακίτον. Με τα χρόνια χάθηκε. Όπως και το μεσαίο όνομα του, Κουαμάρ. Παρά την ευρωπαϊκή υφή του ονόματος του, εκείνος δεν έχει καμία σχέση με εμάς εδώ, overseas, παρά μόνο το παρατσούκλι που του κόλλησαν στο κολέγιο, ολλανδικό μπισκότο (dutch cookie). Το κολέγιο ήταν για αυτόν απλώς μια αναγκαία διαδικασία προκειμένου να αγωνιστεί στο ΝΒΑ. Η αδιαφορία του για τις σπουδές τον οδήγησε σε πλήθος απουσιών και αυτές σε τιμωρία δυο αγωνιστικών, κατά τις οποίες αναγκάστηκε να δει δυο ματς της κολεγιακής ομάδας του από τον πάγκο.
Είχε πίστη όμως στις μπασκετικές δυνατότητές του και δεν θα χαράμιζε καν τέσσερα χρόνια στην αναμονή για το ΝΒΑ. Υπήρχε λόγος για να το πιστεύει αυτό, αφού είχε συμπεριληφθεί στα δέκα μεγαλύτερα ταλέντα της εποχής στο γυμνάσιο και επιλέχτηκε ως McDonald's All-American. Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να εγκαταλείψει το κολέγιό του, το Φλόριντα Στέιτ μετά από μόλις δυο χρόνια φοίτησης.
Οι επιδόσεις του τη δεύτερη χρονιά (πρώτος σκόρερ με 12,5 πόντους κατά μέσο όρο) τον οδήγησαν σε πρόωρη έξοδο στο ντραφτ. Οι προβλέψεις τον έφερναν στις τελευταίες θέσεις ή εκτός επιλογών. Οι Λέικερς επέλεγαν στο νούμερο 39 και ο εκπρόσωπος τους είπε το όνομα του ανοίγοντας στον Ουέιφερ την πόρτα για την επαγγελματική καριέρα του.
Ποιος είναι όμως ο Ουέιφερ μέσα στο παρκέ; Πάνω από όλα: αγαπάει πολύ το παιχνίδι. Ενδιαφέρεται για αυτό, μαθαίνει και θέλει συνεχώς να εξελίσσεται. Αυτό το λένε αρκετοί που τον έζησαν από κοντά και το περιγράφει αρκετά ανάγλυφα ο Ουέντελ Μάξεϊ, αρθρογράφος του hoopsworld. Στο πορτραίτο του Ουέιφερ αναφέρει μεταξύ άλλων πως του αρέσει πριν από παιχνίδια να βλέπει βίντεο με προηγούμενους αγώνες, κάτι σαν προσωπικό σκάουτινγκ δηλαδή.
Επίσης, προσπαθεί και δουλεύει αρκετά πάνω στις αδυναμίες του. Τα κολεγιακά χρόνια του δεν είναι τόσο μακρινά, αλλά το αγωνιστικό πρόσωπο του έχει αλλάξει αρκετά από τότε. Εχει ολοκληρωθεί αρκετά ως παίκτης. Απειλεί πλέον από μακρινή απόσταση με συνέπεια και δεν αναλώνεται μόνο σε διεισδύσεις. Βλέπετε, το μεγάλο του προσόν στα κολεγιακά χρόνια ήταν το άλμα και τα εντυπωσιακά καρφώματα που έκανε. Φανταστείτε ότι αναδείχθηκε δεύτερος πίσω από τον ΛεΜπρον Τζέιμς στο διαγωνισμό καρφωμάτων McDonalds τo 2003.
Παρόλα αυτά ακόμα και πρόσφατα παραδέχθηκε ότι χρήζει βελτίωσης, κυρίως στην άμυνα. «Ομολογώ ότι πρέπει να κόψω λίγο τις επιθετικές ασκήσεις και να κάνω και καμιά... αμυντική. Στην άμυνα μπορώ να βελτιωθώ πολύ περισσότερο» ομολόγησε και ο Γιαννάκης μοιάζει να έχει ήδη ετοιμάσει το ασκησολόγιο του…
Μιας και αναφερθήκαμε σε αυτό το θέμα, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στα φετινά πλέι οφ. Όταν ο προπονητής του στους Ρόκετς, Ρικ Έιντελμαν απέφυγε να τον χρησιμοποιήσει στο δεύτερο ματς της σειράς με τους Λέικερς, εκείνος αναρωτήθηκε φωνάζοντας προς αυτόν «τι θα γίνει; Θα με βάλεις;
Ε, δεν ήθελε και πολύ ο προπονητής του για να του δείξει την έξοδο προς τα αποδυτήρια δείχνοντας του ότι δεν ανέχεται τέτοια συμπεριφορά. Το επεισόδιο γρήγορα όμως, θεωρήθηκε λήξαν. Ο Ουέιφερ συνετίστηκε, δεν έδωσε συνέχεια και ο Έιντελμαν με δήλωση συγχώρεσης τον επανέφερε στην ομάδα.
Επιστρέφοντας όμως στο ξεκίνημα της επαγγελματικής καριέρας του, αξίζει να επισημάνουμε μια λίγο πιο επιθετική πτυχή του χαρακτήρα του. Σε μια από τις προπονήσεις με τους Σανς λίγο πριν το ντραφτ του 2005, εκνευρίστηκε με τον Γιαν Γιάγκλα και τον χτύπησε με αγκωνιά στο πρόσωπο. Είναι περιττό να πούμε ότι αποχώρησε αμέσως από το γήπεδο και εγκατέλειψε τις προπονήσεις με τους Σανς.
Κυρίως είναι παίκτης ψυχολογίας. Όπως είχε γράψει μάλιστα η «Denver Post» λίγο μετά την μετακίνηση του στους Νάγκετς προ διετίας «ο Βον Ουέιφερ είναι ιδανικό θέμα προς διερεύνηση για ψυχολόγους που θέλουν να μελετήσουν την επίδραση του μυαλού στην απόδοση των αθλητών». Και δεν το έγραψε ο συντάκτης της καθόλου τυχαία. Ο ίδιος ο Ουέιφερ έδωσε το έναυσμα λέγοντας ότι «νιώθω ότι αυτή είναι η μεγάλη μου ευκαιρία. Όταν την αρπάξεις, μπορείς να τα καταφέρεις, όταν την χάσεις όμως δύσκολα θα επανέλθεις». Και πράγματι η σεζόν στους Νάγκετς ήταν η μεγάλη ευκαιρία του. Πριν από αυτήν είχε προηγηθεί μια ρούκι χρονιά, κατά την οποία κυρίως παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα από τον πάγκο των Λέικερς. Και έπειτα το πρόγραμμα του περιελάμβανε τον… γύρο της Αμερικής. Όχι, όμως στη βιτρίνα της, στο ΝΒΑ, αλλά λίγο πιο πίσω, στο ΝΒDL. Εκεί όπου διαγκωνίζονται όλοι όσοι θέλουν να κάνουν το βήμα μπροστά.
Εκείνος όταν το έμαθε ένιωσε κάτι σαν «θυμό». Αυτό δήλωσε όταν του ανακοίνωσαν ότι έπρεπε να κάνει το… αγροτικό του στο NBDL, αλλά στη συνέχεια κατάλαβε ότι αυτό ήταν «το καλύτερο πράγμα που μου είχε τύχει στο μπάσκετ. Νιώθω μετά από αυτό ότι είμαι πολύ καλύτερος παίκτης».
Η χρονιά στους Νάγκετς δεν εξελίχθηκε όπως τη φαντάζονταν, αλλά παρόλα αυτά κατάφερε να λάβει μέρος σε 21 ματς της κανονικής περιόδου μαζί τους και να παίξει σε άλλα 8 με τους Μπλέιζερς. Είχε καταφέρει να μπει στο μάτι των ειδικών και να δείξει ότι αν τον εμπιστευτούν, μπορεί να κερδίσουν πολλά από αυτόν. Οι Ρόκετς το έπραξαν και δικαιώθηκαν. Στην τελευταία του χρονιά κατάφερε να εκτοξεύσει τους αριθμούς του εντυπωσιακά. Έφθασε τους 9,7 πόντους κατά μέσο όρο, τη στιγμή που το προηγούμενο season high ήταν μόλις 2,4 πόντοι ανά ματς.
Και αυτό είναι ιδανικό για τον Ολυμπιακό. Γιατί δεν αποκτά έναν παίκτη που έχει δώσει πράγματα και νιώθει ότι έχει καταφέρει ο,τι ήθελε στην καριέρα του. Βρίσκεται σε αγωνιστική άνοδο και ελπίζει να την συνεχίσει φορώντας τη φανέλα των Πειραιωτών.
