Τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο ΣΥΝ για το ΣΥΡΙΖΑ και στη συνέχεια εκτάκτου συνεδρίου, ζητεί με ανακοίνωσή της η Αριστερή Ανασύνθεση.
«Επειδή μετεκλογικά η κεντρική πολιτική σκηνή δεν θα μας αφήσει να ανασάνουμε, να λειτουργήσουμε, να αναλογιστούμε το πώς ήρθαν τα πάνω κάτω θα πρέπει εδώ και τώρα ο ΣΥΝ να ανοίξει τη δική του συζήτηση με τη διεξαγωγή άμεσα δημοψηφίσματος για το ποιον ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε και στη συνέχεια έκτακτου συνεδρίου που θα ξεκαθαρίσει χωρίς συμβιβασμούς και επίπλαστες ενότητες εάν θα πάμε μακριά τον ΣΥΡΙΖΑ, ως εργαλείο νέας ενότητας και ανασύνθεσης της Αριστεράς», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Όπως επισημαίνεται, «στην 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη φάνηκε καθαρά ότι ο ΣΥΝ εξακολουθεί να πατάει σε δύο βάρκες, ακυρώνοντας την αριστερή πλειοψηφία του 5ου Συνεδρίου».
»Από τη μία η τροχοπέδη που βάζει συνεχώς η Ανανεωτική Πτέρυγα και από την άλλη η οξεία έως και άδικη κριτική που έκανε από τα "αριστερά" ο σ.Αλαβάνος, σε συνδυασμό με την αδυναμία ή την ατολμία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΝ να πάρει ξεκάθαρες θέσεις προς την εδραίωση και εμβάθυνση του εγχειρήματος, μπορεί να οδηγήσουν την κατάσταση σε τέλμα».
Σύμφωνα με την Αριστερή Ανασύνθεση, «οι ισορροπίες κορυφής και η διάθεση να μη θιγούν τα κεκτημένα των στελεχών και της γραφειοκρατίας ακυρώνουν στην πράξη τον καθοριστικό ρόλο που παίξαμε στη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ». «Ούτε η άχρωμη οραματικά στάση του σ.Τσίπρα ούτε ο οπορτουνίστικος πατερναλισμός του σ. Αλαβάνου συνιστούν λύση», υπογράμμιζεται και παρουσιάζεται εκ νέου η πρόταση που είχε κατατεθεί στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΝ ενάμισι χρόνο πριν:
«1) Να συγκροτηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε μαζικό πολιτικό σχηματισμό, με ανοιχτές επιτροπές βάσης και με εμβάθυνση της σύγκλισης σε νεολαιΐστικο και συνδικαλιστικό επίπεδο. Μόνο με αυτές τις προϋποθέσεις θα μπορέσει να υποδεχτεί την τεράστια πολιτική δυναμική την οποία είχε απλώς "αγγίξει" την περίοδο 2007-2008.
2) Να σταθεροποιήσει και να εξειδικεύσει τη στροφή στην σύγχρονη εργατική τάξη. Προεκλογικά αυτή η στροφή εκφράστηκε με τις αναφορές στα θύματα της ευέλικτης απασχόλησης και της ανεργίας. Αυτό πλέον δεν αρκεί. Το κυριότερο είναι να οργανώσουμε τους αγώνες της, να συμβάλουμε στη συνδικαλιστική της ανασυγκρότηση, στη γενικότερη ταξική της αυτοπεποίθηση και αφύπνιση.
3) Να αποκτήσει σαφές, όχι γενικόλογο - πολιτικό ούτε "ενδεικτικό", πρόγραμμα μίνιμουμ αιτημάτων. Να κάνει την αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση πρόγραμμα. Σε αυτό τα "15 σημεία" νομίζουμε ότι αποτελούν μαγιά.
4) Να εξειδικεύσει τη γραμμή "ενάντια στην κεντροαριστερά και τον κυβερνητισμό" σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής, σε επίπεδο κινήματος και σε επίπεδο προγράμματος.
5) Να ξεκαθαρίσει την τακτική του απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η έκκληση πρέπει να είναι ανοιχτή και ευθεία προς τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ να συστρατευθεί με την Αριστερά και το κίνημα, σε μια ταξική και αντινεοφιλελεύθερη αντιπολίτευση».
