«Αυτή τη φορά το φαβορί των ιταλικών εκλογών Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν επιδιώκει ρηξικέλευθες αλλαγές, αλλά εμφανίζεται ως θεματοφύλακας των δεδομένων κατακτήσεων» σχολιάζει η γαλλική εφημερίδα Le Figaro για τις εκλογές της Κυριακής στην Ιταλία: «Ο Μπερλουσκόνι εμφανίζεται μετριοπαθής. Ο μάγος του 1994 διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη. ΠαρΆ όλα αυτά για τους μισούς Ιταλούς ο Μπερλουσκόνι είναι ακόμη ο μοναδικός πολιτικός που μπορεί να αναχαιτίσει την Αριστερά.»
Ο Μπερλουσκόνι ελπίζει να πετύχει πλειοψηφία περίπου 20 γερουσιαστών στις εκλογές της 13ης και της 14ης Απριλίου ελπίζει να πετύχει ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ώστε να λάβει «εάν είναι αναγκαίο, αντιλαϊκές αποφάσεις».
«Για να μπορέσω πραγματικά να κυβερνήσω χρειάζομαι μια ευρεία πλειοψηφία που θα μου επιτρέψει, εάν παραστεί ανάγκη να πάρω δύσκολες και αντιλαϊκές αποφάσεις», τονίζει ο Μπερλουσκόνι σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «La Stampa».
Τις πρώτες εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας ο ηγέτης της Δεξιάς δήλωνε πως θα πετύχει πλειοψηφία 30 ως και 40 βουλευτών.
Σε τέλμα η οικονομία
Όποιος και αν είναι ο νικητής των εκλογών της Κυριακής στην Ιταλία, από την επομένη θα έρθει αντιμέτωπος με μία σημαντική πρόκληση: την τόνωση μίας οικονομίας που βρίσκεται σε τέλμα, παρατηρεί η Wall Street Journal:
Για περισσότερο από μία δεκαετία, ανεξάρτητα από τον συνασπισμό κομμάτων που κυβερνά, η ιταλική οικονομία (η έβδομη μεγαλύτερη του κόσμου) παρουσιάζει από τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρωζώνη. Φέτος μάλιστα το ΔΝΤ προβλέπει ότι η ιταλική οικονομία δεν θα αναπτυχθεί καθόλου.
Σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι η Ιταλία πρέπει να μειώσει το μέγεθος του δημόσιου τομέα της- ο οποίος αντιστοιχεί στο 50% της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας- καθώς και να τον καταστήσει πιο αποτελεσματικό, να μεταρρυθμίσει το φορολογικό σύστημα και να τονώσει την απασχόληση- ιδιαίτερα μεταξύ των νέων και των γυναικών.
Αυτό το οποίο όμως επίσης όλοι αναγνωρίζουν είναι ότι η ιταλική κυβέρνηση δεν έχει τα απαραίτητα εργαλεία για να πετύχει όλα τα παραπάνω και να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη ύφεση.
Η Ισπανία ανακοίνωσε πρόσφατα δέσμη δημοσιονομικών μέτρων χάρη στο πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Τα ταμεία της Ιταλίας ωστόσο έχουν στερέψει. Επιπλέον, η πολιτική εξουσία στη χώρα είναι κατακερματισμένη ανάμεσα σε δεκάδες ομάδες αντικρουόμενων συμφερόντων. Η απερχόμενη Βουλή αποτελείται από 20 διαφορετικά κόμματα, κάτι που πιθανότατα θα ισχύει και μετά τις νέες εκλογές.
Στις δημοσκοπήσεις έχει ελαφρύ προβάδισμα ο ηγέτης της κεντροδεξιάς, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, χωρίς πάντως να αποκλείεται η έκπληξη από τον κεντροαριστερό πρώην δήμαρχο της Ρώμης, Βάλτερ Βαλτρόνι.
Και οι δύο προτείνουν παρόμοιες στρατηγικές: περισσότερες επενδύσεις στις υποδομές, μείωση των φόρων, και πώληση κρατικών στοιχείων ενεργητικού για τον περιορισμό του χρέους. Κατά το παρελθόν υπήρξαν αντίστοιχες προσπάθειες. Δεν ευοδώθηκαν όμως, αφού οι κυβερνήσεις ήταν δέσμιες ειδικών συμφερόντων.
