Από την έντυπη έκδοση του Σαββάτου 22/10/2022
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
«Ομολογώ ότι δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχει ξεκινήσει αυτή η συζήτηση. Μία μείωση του ΦΠΑ θα είχε μόνο προσωρινό όφελος και πολύ πιθανό να μην υπήρχε μετακύλιση στις τιμές, αλλά να το κρατούσαν οι επιχειρήσεις. Και φυσικά δεν έχει σχέση με τον ρυθμό αύξησης των τιμών, με την έννοια του ότι πληθωρισμός είναι ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο». Φυσικά και καταλάβαινε ο επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του πρωθυπουργού στις αρχές του έτους πώς άνοιξε η συζήτηση για μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα. Φυσικά και ξέρει ότι αυτός είναι ένας επιθετικός τρόπος να σταματάς την επίδραση του πληθωρισμού. Η κυβέρνηση δεν το κάνει, γιατί έχει ανάγκη από έσοδα.
Άλλωστε, σύμφωνα με τον καθ’ ύλην αρμόδιο, ο ΦΠΑ, που «τον πληρώνουν πλούσιοι και φτωχοί», επιστρέφει στην κοινωνία, κι «αυτός είναι ο ορισμός της άσκησης κοινωνικής πολιτικής». Αυτός είναι ο ορισμός των παροχών με τ’ ακριβά ή της ασύμμετρης φορολογίας, όπου οι έμμεσοι φόροι κερδίζουν από τους άμεσους την πρωτοκαθεδρία.
Σ’ αυτήν την πορεία κινήθηκε προ ημερών κυβερνητικός βουλευτής. «Ναι, ο πλούσιος και ο φτωχός -δεν μου αρέσουν αυτές οι λέξεις- έχουν διαφορά στην κατανάλωση. Θα πληρώσουν μεν τον ίδιο φόρο στα μακαρόνια, όμως ένας πλούσιος που έχει περισσότερα χρήματα θα καταναλώσει και περισσότερο. Άρα η μεγαλύτερη κατανάλωση, τα περισσότερα πακέτα μακαρόνια, να το πω έτσι, αποδίδουν παραπάνω ΦΠΑ στα κρατικά ταμεία από τα οποία επιλέγει η κυβέρνηση να ενισχύσει αδύναμους και μεσαία τάξη». Εντάξει, τα μακαρόνια δεν ήταν καλό παράδειγμα, διότι ο φτωχός πέφτει στα ρυζομακάρονα, για να χορτάσει, χωρίς πολλά να ξοδιάσει.
Πάντως, το καταλάβαμε. Το μήνυμα το λάβαμε. «Πράγματι έχουμε περισσότερα έσοδα από τον ΦΠΑ κατά 4 δισ. ευρώ». Οι έμμεσοι φόροι γεμίζουν το δημόσιο πορτοφόλι. Μα, είναι μηχανισμός που πλήττει δυσανάλογα το εισόδημα των πιο χαμηλών εισοδημάτων, επειδή δεν διαθέτουν αποταμιεύσεις για να εξομαλύνουν τις περικοπές κατανάλωσης. Μα, υπάρχει ο κίνδυνος κλονισμού της συνολικής ζήτησης, που παρασύρει πτωτικά όλη την οικονομία. Μα, μα, μα… μακαρόνια, χωρίς κιμά.
