Ολοένα και αυξανόμενος είναι ο αριθμός Αμερικανών που υποβάλλει αίτηση για υπηκοότητα της ΕΕ, εκμεταλλευόμενοι την καταγωγή τους,
Τους πρώτους έξι μήνες του έτους, 3.284 Αμερικανοί υπέβαλαν αίτηση για ιρλανδικό διαβατήριο, υπερδιπλάσιοι από την ίδια περίοδο του 2021, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία. Η ζήτηση για ιταλικά και γερμανικά διαβατήρια έχει επίσης αυξηθεί σύμφωνα με αρκετές εταιρείες συμβούλων ιθαγένειας. Στο ιταλικό προξενείο της Νέας Υόρκης, η λίστα αναμονής περιλαμβάνει 3.700 άτομα.
Κάθε αιτών έχει τους δικούς του λόγους. Ορισμένοι θέλουν να επωφεληθούν από τις πολιτικές για απομακρυσμένη εργασία από οποιοδήποτε μέρος του κ΄σομου.. Άλλοι βλέπουν επιχειρηματικές και επενδυτικές ευκαιρίες, ενώ πολλοί έχουν κουραστεί από τις πολιτικές διαιρέσεις στις ΗΠΑ και θέλουν μια οδό διαφυγής, σύμφωνα με το Bloomberg.
«Κάθε μήνας είναι μήνας ρεκόρ», λέει ο Τζόρτζιο Νουσίνερ, επικεφαλής Ιταλοαμερικανικού προγράμματος για την έκδοση υπηκοότητας. «Από το τέλος του περασμένου έτους έχουμε παρατηρήσει μια απίστευτη αύξηση της ζήτησης και η πολιτική είναι ο κύριος λόγος που οι άνθρωποι αναφέρουν ότι θέλουν να φύγουν».
Η Gabrielle Stoner, της οποίας η μητέρα γεννήθηκε στην Ιρλανδία, αποφάσισε να υποβάλει αίτηση για ιρλανδική υπηκοότητα, όταν ποινικοποιήθηκαν οι αμβλώσεις. Η 27χρονη ανησυχεί ότι δεν θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε τέτοιες υπηρεσίες αμβλώσεων στο μέλλον, ενώ και ως ομοφυλόφιλη φοβάται για πιθανή κατάργηση των δικαιωμάτων LGBTQ.
Ενώ ορισμένοι Αμερικανοί γίνονται Ευρωπαίοι πολίτες για πολιτικούς λόγους, άλλοι το κάνουν για οικονομικούς σκοπούς.
Ο Λούις Ρέινολντς, 47 ετών που θέλει να επεκτείνει την επιχείρησή του ως κατασκευαστής ακινήτων ανακάλυψε ότι ο προ-προπάππους του, Λουίτζι Ινφάντε, ήταν Ιταλός και ότι ως εκ τούτου είχε δικαίωμα στην ιταλική υπηκοότητα.
«Είναι ένας πολύ καλός τρόπος πρόσβασης στην αγορά της ΕΕ και είναι επίσης διασκεδαστικό να μαθαίνεις για τις ρίζες σου», ανέφερε.
Υπολογίζεται ότι το 40% των Αμερικανών δικαιούνται την ευρωπαϊκή υπηκοότητα, σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων Global RCG.
Κάθε χώρα έχει τους δικούς της κανόνες για το θέμα. Η Ιρλανδία προσφέρει υπηκοότητα σε Ιρλανδοαμερικανούς δεύτερης, τρίτης και τέταρτης γενιάς που πληρούν ορισμένα κριτήρια , ενώ η Ιταλία αναγνωρίζει τους οικογενειακούς δεσμούς που χρονολογούνται από το 1861
Όσοι μπορούν να βρουν έγγραφα που πιστοποιούν τους προγονικούς δεσμούς τους με αυτούς οι χώρες έχουν έναν σχετικά εύκολο και φθηνό τρόπο πρόσβασης στην ΕΕ.
«Οι άνθρωποι αναζητούν υπηκοότητα από καταγωγή επειδή δεν χρειάζεται να πληρώσουν τίποτα, σε αντίθεση με τις επενδυτικές βίζες», τα οποία προσφέρουν διαμονή σε άτομα που επενδύουν ένα συγκεκριμένο ποσό στην επιθυμητή χώρα σύμφωνα με την εταιρεία υπηκοότητας Arton Capital με έδρα τον Καναδά.
naftemporiki.gr
