Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Πέρα από κάθε λογική είναι τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, μετά την επιχείρηση της αστυνομίας στην Πολυτεχνειούπολη την περασμένη Τρίτη. Η μετατροπή χώρων στέγασης των φοιτητών σε «καταφύγια» συμμοριών σοκάρει και είναι αναγκαίο να ριχθεί άπλετο φως στην υπόθεση. Δικαιολογίες δεν χωράνε και είναι εμφανές πως έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι.
Το βασικό ζητούμενο είναι βέβαια να διασφαλιστεί πως δεν θα βρεθούν οι φοιτητές στο μέλλον αντιμέτωποι με τέτοιες σοκαριστικές εικόνες. Χρειάζεται επομένως να γίνει μια εκτενής έρευνα για το πώς οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση.
Πώς δηλαδή φτάσαμε στο σημείο όπου νέοι και νέες που ήρθαν στην Αθήνα για να σπουδάσουν ήταν αναγκασμένοι να «συγκατοικούν» στην εστία με πρόσωπα που κατηγορούνται για βαριά αδικήματα.
Το δεύτερο κρίσιμο θέμα είναι να γίνει επιτέλους μια ουσιαστική συζήτηση για το πώς θα διασφαλιστεί η αξιοπρεπής στέγαση φοιτητών που προέρχονται από οικογένειες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Και αυτή είναι μια συζήτηση στην οποία πρέπει να προσέλθουν όλες οι πλευρές χωρίς παρωπίδες και αλληλοκατηγορίες που δεν οδηγούν πουθενά.
Με τις τιμές των ενοικίων να έχουν πάρει την ανηφόρα στην Αθήνα αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις, το πρόβλημα για τους νέους που καλούνται να μετακομίσουν σε μια άλλη πόλη για να σπουδάσουν γίνεται όλο και οξύτερο. Επομένως είναι ανάγκη όλα όσα έχουν εξαγγελθεί για τη στέγαση των φοιτητών να γίνουν το ταχύτερο δυνατόν πράξη.
Ας αποτελέσουν οι πρωτοφανείς αποκαλύψεις για τη δράση συμμοριών στην εστία μια αφορμή για τον συνολικό εκσυγχρονισμό του πλαισίου για τη στέγαση των φοιτητών και ας μην ξεχαστεί το θέμα μετά από λίγες ημέρες
