Του Βασίλη Αγγελόπουλου
[email protected]
Η απεργία αποτελεί το τελευταίο μέσο προστασίας του εργαζόμενου, η τελευταία λύση. Ασφαλώς και πρέπει να αξιοποιείται την κατάλληλη στιγμή. Αλλιώς, τα αποτελέσματα που παράγει, ισοδυναμούν με μια… τρύπα στο νερό!
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για ένα μέτρο που από την ξαφνική χρήση του, κρίνεται εν πολλοίς και η επιτυχία του. Φυσικά, σύμφωνα με την νέα νομοθεσία, πρέπει να υπάρχει σχετική έγκαιρη ενημέρωση του εργοδότη για να λάβει τα μέτρα του. Όμως, ως εκεί. Το μέτρο της απεργίας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο και πρέπει να αξιοποιείται με φειδώ. Αλλά να αξιοποιείται, όχι να γίνεται αντικείμενο χλευασμού.
Η ΓΣΕΕ έλαβε απόφαση την εβδομάδα που μας πέρασε για μια ακόμα απεργιακή κινητοποίηση. Μάλιστα, γνωστοποίησε ότι η νέα 24άωρη πανελλαδική απεργία, θα πραγματοποιηθεί στις 9 Νοεμβρίου. Δηλαδή, σχεδόν σε δύο μήνες από τώρα! Τουλάχιστον, η πλευρά της εργοδοσίας, δεν θα μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ενημερώθηκε έγκαιρα…
Η Συνομοσπονδία κάνει λόγο για την ακρίβεια και τους μισθούς. Μιλάει για «ραγδαία αύξηση του ενεργειακού κόστους», καθώς και για «εκτίναξη των τιμών σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης». Προσθέτει ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με «οριζόντιες παροχές με προεκλογικό άρωμα». Συνεπώς, ρίχνει και μια «μπηχτή» στην Κυβέρνηση, αν και με πολύ έμμεσο και κομψό τρόπο.
Αλήθεια, με μια απεργία που θα γίνει μετά από δύο μήνες, πιστεύουν στην ΓΣΕΕ ότι θα περιοριστεί αυτό το «καυτό» πρόβλημα της εκτίναξης των τιμών; Δηλαδή, έτσι θα διατρανώσουν οι εργαζόμενοι την αντίθεσή τους, σε όλο αυτό το «κύμα» ακρίβειας; Με μια απεργία, σε δύο μήνες από τώρα…
Η ΓΣΕΕ χαρακτηρίζει απαραίτητη την αύξηση του κατώτατου μισθού και την επαναφορά του συλλογικού εργατικού δικαίου με καθολική ισχύ των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Πολύ σωστά. Μόνο που οι εργαζόμενοι στους κλάδους της οικονομίας, μοιάζει αμφίβολο αν γνωρίζουν πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν το δυσβάσταχτο κόστος της ακρίβειας. Προφανώς, μια απεργία μετά από ένα δίμηνο δεν θα τους βοηθήσει ιδιαίτερα για να ξεπεράσουν το πρόβλημα.
Τίθεται ένα ολοφάνερο ζήτημα αντανακλαστικών. Η κοινωνία στενάζει και επιζητά «εδώ και τώρα» στήριξη. Τα συνδικάτα έχουν ρόλο. Κινητοποιήσεις όμως μετά από δύο ολόκληρους μήνες, πολύ δύσκολα θα συσπειρώσουν τους εργαζόμενους. Πολύ δύσκολα θα βοηθήσουν τα συνδικάτα, να βρουν τον ρόλο τους στο κοινωνικό σύνολο. Ακόμα πιο δύσκολα θα δημιουργήσουν την πεποίθηση στους εργαζόμενους ότι η ΓΣΕΕ είναι κοντά τους και μπορεί να σταθεί αρωγός στα προβλήματά τους. Μάλλον το αντίθετο από τις προσδοκίες, υπηρετούν τέτοιες πρωτοβουλίες.
Η κοινωνία φαίνεται ότι έχει ξεπεράσει την ΓΣΕΕ. Ίσως τελικά όμως η ΓΣΕΕ να έμεινε μακριά από την κοινωνία.
