Η πρωθυπουργός της Σουηδίας Μαγκνταλένα Άντερσον υπέβαλε επίσημα την παραίτησή της την Πέμπτη μετά την οριακή νίκη του συνασπισμού της δεξιάς και της άκρας δεξιάς στις βουλευτικές εκλογές της χώρας. Η Άντερσον συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Βουλής Αντρέας Νόρλεν για να τον ενημερώσει επίσημα για την αποχώρησή της.
Η διαδικασία διαδοχής της πρωθυπουργού και της κυβέρνησής της ξεκινά σήμερα με την επίδοση της πρωθυπουργικής παραίτησης στον πρόεδρο του Κοινοβουλίου. Ο Νόρλεν έκανε δεκτή την παραίτησή της, ωστόσο, η Άντερσον θα συνεχίζει να έχει καθήκοντα μέχρι να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση.
Η διαδικασία διαδοχής
Ο Νόρλεν δήλωσε ότι θα ξεκινήσει συνομιλίες με τους αρχηγούς των κομμάτων μετά το Σαββατοκύριακο. Αναμένεται να ζητήσει από τον ηγέτη των συντηρητικών της Σουηδίας Ουλφ Κρίστερσον να προσπαθήσει να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό. Μετά τις γενικές εκλογές της Κυριακής, το δεξιό μπλοκ έχει κερδίσει 176 έδρες ενώ το κεντροαριστερό μπλοκ με τους Σοσιαλδημοκράτες της Άντερσον έχει 173.
Σύμφωνα με το σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης της Σουηδίας, η σύνθεση της κυβέρνησης δεν εξαρτάται κυρίως από το ποιο κόμμα έρχεται πρώτο αλλά από τις σχετικές αντίστοιχες δυνάμεις του αριστερού και του δεξιού μπλοκ.
Από τις 176 έδρες του δεξιού μπλοκ, οι 73 από ανήκουν στο κόμμα της σουηδικής ακροδεξιάς Δημοκράτες της Σουηδίας (SD) σηματοδοτώντας μια ιστορική αλλαγή στη χώρα καθώς ποτέ μέχρι σήμερα μία σουηδική κυβέρνηση δεν είχε την κοινοβουλευτική υποστήριξη των ακροδεξιών του SD, οι οποίοι αναδεικνύονται οι μεγάλοι νικητές των εκλογών με το 20,5% των ψήφων.
Η ακροδεξιά παράμετρος
Οι Δημοκράτες της Σουηδίας κέρδισαν περισσότερες ψήφους από τους Μετριοπαθείς, αλλά δεν θεωρείται πιθανό να ηγηθούν της επόμενης κυβέρνησης διότι τα τρία κινήματα της παραδοσιακής δεξιάς (Μετριοπαθείς, Χριστιανοδημοκράτες και Φιλελεύθεροι) δεν βλέπουν με καλό μάτι την συμμετοχή των ακροδεξιών στην κυβέρνηση. Το κόμμα ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1980 και από το νεοναζιστικό κίνημα της Σουηδίας. Μέχρι σήμερα εξακολουθεί να αγωνίζεται να αποτινάξει τις κατηγορίες για εξτρεμισμό και έχει αντιμετωπιστεί ως παρίας από τα άλλα κόμματα.
Ωστόσο, επειδή κέρδισε περισσότερες έδρες από οποιοδήποτε άλλο κόμμα στα δεξιά, και πλέον είναι το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της χώρας στο Κοινοβούλιο, αναμένεται να έχει σημαντικό πλεονέκτημα σε οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Στην προεκλογική του εκστρατεία κυριάρχησαν θέματα προσφιλή και αβανταδόρικα για την σουηδική δεξιά: εγκληματικότητα και αιματηρά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ανάμεσα σε συμμορίες μεταναστών, κοινωνική ενσωμάτωση και εκτόξευση των λογαριασμών ενέργειας.
Να σημειωθεί ότι η Σουηδία καταγράφει τα τελευταία χρόνια αύξηση των περιστατικών βίας από συμμορίες και μέχρι στιγμής φέτος έχουν σημειωθεί 273 πυροβολισμοί, 47 από τους οποίους θανατηφόροι, σύμφωνα με τα στατιστικά της αστυνομίας. Αυτοί οι πυροβολισμοί τραυμάτισαν επίσης 74 άτομα, συμπεριλαμβανομένων αθώων περαστικών.
Ασκήσεις ισορροπίας
Ο Κρίστερσον επομένως θα κληθεί να πετύχει την ακροβασία ολοκληρώνοντας και διατηρώντας την ενότητα της φιλελεύθερης, της συντηρητικής και της εθνικιστικής δεξιάς. Αλλωστε αυτός είναι που «οραματίστηκε» στο τέλος του 2019 για πρώτη φορά το σενάριο της συνεργασίας ανάμεσα στην δεξιά και τους ακροδεξιούς Δημοκράτες της Σουηδίας.
Το πιθανότερο σενάριο είναι, σύμφωνα με τους αναλυτές, οι Δημοκράτες της Σουηδίας να περιορισθούν στην κοινοβουλευτική υποστήριξη της κυβέρνησης, χωρίς απευθείας συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα. Και αυτό με αντάλλαγμα πολιτικές δεσμεύσεις για τα θέματα που προωθεί η σουηδική ακροδεξιά ή την προεδρία του Κοινοβουλίου.
Μετά τη 25λεπτη συνάντησή της με τον Νόρλεν, η Άντερσον έκανε άνοιγμα προς τους Μετριοπαθείς λέγοντας πως «αν αναζητούν άλλες ιδέες και θέλουν να συνεργαστούν μαζί μου αντί για τους Δημοκράτες της Σουηδίας, τότε η πόρτα μου είναι ανοιχτή». Πρόσθεσε ότι είναι πρόθυμη να συνεργαστεί με όλα τα κόμματα εκτός από τους Δημοκράτες της Σουηδίας.
Η Άντερσον, η οποία ηγείται του μεγαλύτερου κόμματος, παραιτήθηκε λιγότερο από ένα χρόνο αφότου έγινε η πρώτη γυναίκα επικεφαλής της κυβέρνησης της Σουηδίας. Το γεγονός ότι ανέλαβε την πρωθυπουργία είχε σηματοδοτήσει ένα ορόσημο για τη Σουηδία, η οποία θεωρείται για δεκαετίες ως μία από τις πιο προοδευτικές χώρες της Ευρώπης όσον αφορά τις σχέσεις των φύλων, αλλά δεν είχε ποτέ στο παρελθόν γυναίκα στην κορυφαία πολιτική θέση.
naftemporiki.gr
