Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Όταν η παγκόσμια οικονομία αγωνιζόταν να ξεφύγει από το οικονομικό σοκ της Covid-19, οι χώρες υψηλού εισοδήματος έδειξαν μια δημοσιονομική (και νομισματική) γενναιοδωρία παρόμοια της οποίας είχαμε δει ξανά μόνο κατά τη διάρκεια παγκόσμιων πολέμων. Οι ΗΠΑ, δε, μετά την εκλογή Μπάιντεν στην προεδρία, έριξαν στην αγορά δολάρια με το τσουβάλι για την άμεση ενίσχυση του εισοδήματος των νοικοκυριών, την παράταση ισχύος των αυξημένων εβδομαδιαίων επιδομάτων ανεργίας και τη στήριξη των μικρών επιχειρήσεων.
Μεγάλο πακέτο τόνωσης, μεγάλη τόνωση και της απάτης. Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν, αλλά μεταξύ 58 και 163 δισ. δολαρίων -περίπου το ΑΕΠ της Ελλάδας το 2020- πήγαν σε επιδόματα ανεργίας σε φυλακισμένους, φανταστικά πρόσωπα ή άλλα που είχαν συναντήσει τον Δημιουργό, και σε δάνεια σε άτομα που δήλωσαν ότι το όνομά τους ήταν «N/A». Δεν ισχύει, δεν υπάρχει…
Υπάρχει ο επιχειρηματίας Κρίστοφερ Λικ, που καταδικάστηκε σε 6,5 χρόνια φυλάκιση για κατάχρηση άνω των 6 εκατ. δολαρίων. Αντί για στήριξη της επιχείρησής του, στήριξε την προσωπική του καλοπέραση με τα ομοσπονδιακά λεφτά. Αγόρασε ένα σπίτι και έπαιξε τα ρέστα στο χρηματιστήριο. Οι πιο «ωραίοι», όμως, και μεθοδικοί ήταν οι Αϊβαζγιάν, που υπέβαλαν αιτήσεις για καμιά εκατοστή δάνεια στήριξης εικονικών επιχειρήσεων με πλαστές ή κλεμμένες ταυτότητες. Πάνω από 20 εκατ. δολάρια που προορίζονταν για μικρές επιχειρήσεις έκαναν φτερά, το ζεύγος πιάστηκε σχετικά γρήγορα, αλλά όσο περίμενε την καταδίκη, έσπασε το βραχιολάκι και πετάχτηκε στο Μαυροβούνιο. Εντοπίστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο, μετά από πολύμηνο κυνήγι.
Στο κυνήγι των υποθέσεων απάτης (πανδημίας), έχουν ήδη απαγγελθεί κατηγορίες σε 1.500 άτομα, ενώ 39.000 έρευνες είναι σε εξέλιξη. Οι έρευνες κοστίζουν, όμως. Έτσι, θεωρείται αρκετά πιθανό όσοι απαλλοτρίωσαν «μικρά» ποσά, να τα χαρούν για τα καλά. Στροβιλίζονται σε κάθε κρίση στραβά. Όλο ίδια και τα ίδια, την πληρώνουνε τα γίδια.
