Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Τη στρατηγική της έντασης είναι εμφανές πως επιλέγει η Άγκυρα, σε μια εποχή πάντως που αναθεωρητικές απόψεις δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στη διεθνή σκηνή. Ο χορός των προκλητικών δηλώσεων δεν λέει να σταματήσει, με την τουρκική πλευρά να ανοίγει όλη την ατζέντα των θεμάτων.
Στο ερώτημα «πού το πάει η Άγκυρα» θα δοθεί αύριο απάντηση, καθώς το τέταρτο γεωτρύπανο «Abdulhamid Han» ζεσταίνει τις μηχανές του. Ανάλογα με το πού θα κινηθεί θα φανεί και μέχρι ποιο σημείο η τουρκική πλευρά είναι αποφασισμένη να φτάσει.
Η ελληνική πλευρά είναι σε αυξημένη ετοιμότητα και μένει να φανεί αν η γειτονική χώρα θα επιχειρήσει μια αναβίωση του θερμού κλίματος που επικράτησε το καλοκαίρι του 2020 ή θα επιχειρήσει να δημιουργήσει άλλες εστίες έντασης.
Πάντως, το επόμενο διάστημα δεν αναμένεται βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, καθώς η γειτονική χώρα ετοιμάζεται να οδηγηθεί σε εκλογές το 2023. Και με την οικονομία να κλυδωνίζεται, μια εμπρηστική ρητορική μπορεί να έχει απήχηση σε ένα σκληροπυρηνικό ακροατήριο το οποίο χρειάζεται ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η Τουρκία φαίνεται πως αρχικά εκτίμησε πως το διεθνές ρευστό σκηνικό μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία θα μπορούσε να οδηγήσει στην αναβάθμιση του ρόλου της. Δεν είναι τυχαίο πως διατήρησε επικοινωνία με όλες τις πλευρές και επιχείρησε να παίξει ρόλο μεσολαβητή σε μια σειρά θεμάτων.
Ωστόσο, μέσα σε ένα ρευστό γεωπολιτικό σκηνικό αναθεωρητικές απόψεις δεν είναι εύκολο να βρουν υποστηρικτές στη διεθνή σκηνή. Και αυτό το βλέπει η τουρκική πλευρά όλο και συχνότερα, με αποτέλεσμα να εντείνεται ο εκνευρισμός. Τώρα μένει να φανεί αν θα επιμείνει στην ίδια αδιέξοδη στρατηγική, επιλέγοντας να ρίξει ακόμα περισσότερο νερό στον μύλο της έντασης.
