Του Στράτου Στρατηγάκη
Μαθηματικού - Ερευνητή
[email protected],
www.stadiodromia.gr
Τώρα που τελείωσαν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις και αναμένουμε την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής μπορούμε να δούμε κάποια προβλήματα που υπάρχουν στη διαδικασία εισαγωγής στα ΑΕΙ, όχι μόνο φέτος αλλά και παλαιότερα.
Οι χαμηλές βαθμολογίες στα Μαθηματικά των Οικονομικών, που είναι το μόνο μάθημα με Πανελλαδικό μέσο όρο κάτω από το 10 και μάλιστα κάτω από το 7, πολλά χρόνια τώρα, στάθηκε η αφορμή για να ξεκινήσει η συζήτηση για την προφανή αναντιστοιχία των γνώσεων και των επιδόσεων των υποψηφίων. Κάποιοι είπαν ότι πρέπει να επιστρέψουμε στο βιβλίο Μαθηματικών Γενικής Παιδείας, με το επιχείρημα ότι παλαιότερα εισάγονταν στις σχολές των οικονομικών υποψήφιοι που είχαν εξεταστεί στο συγκεκριμένο μάθημα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα παιδιά είχαν πολύ σοβαρά προβλήματα παρακολούθησης στο Πανεπιστήμιο, εξαιτίας της ελλιπούς τους γνώσης στα Μαθηματικά.
Μια ματιά στα προγράμματα σπουδών των οικονομικών τμημάτων, για παράδειγμα της Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής, θα μας δείξει ότι είναι αδύνατο να ανταποκριθεί ένας μαθητής με το επίπεδο των γνώσεων των Μαθηματικών Γενικής Παιδείας. Επίσης στο 4ο Πεδίο έχουν ενταχθεί και τα τμήματα Πληροφορικής, όπου τα Μαθηματικά είναι απολύτως απαραίτητα. Η ύλη, λοιπόν, για τα τμήματα του 4ου Πεδίου είναι μια χαρά. Το επίπεδο δυσκολίας των θεμάτων είναι πολύ υψηλό για τους υποψηφίους του Πεδίου. Αυτό είναι το πρόβλημα.
Αντίθετα στο 2ο Πεδίο τα Μαθηματικά που διδάσκονται οι μαθητές είναι ελλιπή. Λείπουν ολόκληρες ενότητες, που είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση των μαθημάτων του 1ου έτους στις Πολυτεχνικές Σχολές και τα τμήματα Μαθηματικών και Φυσικής.
Καλό είναι, λοιπόν, να υπάρχει σύνδεση μεταξύ της διδασκαλίας στην τελευταία τάξη του Λυκείου και του 1ου έτους των Πανεπιστημίων μας. Να μαθαίνουν, δηλαδή, τα παιδιά όσα χρειάζονται για να παρακολουθήσουν απρόσκοπτα τα μαθήματα του 1ου έτους και όχι να μαθαίνουν απλά να λύνουν ασκήσεις χωρίς κανένα νόημα. Τώρα υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα και τα Πανεπιστημιακά φροντιστήρια ανθούν, προσπαθώντας να καλύψουν το χάσμα ανάμεσα στη Γ Λυκείου και το 1ο έτος του Πανεπιστημίου.
Εδώ δεν πρόκειται για φροντιστήρια που σκοπό έχουν να κάνουν το φοιτητή να γράψει καλύτερα από τους άλλους, αλλά απλά να πάρει το 5. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να ερωτηθούν και οι Πανεπιστημιακοί για το τι πρέπει να γνωρίζουν οι πρωτοετείς φοιτητές τους, ώστε να παρακολουθούν απρόσκοπτα τα μαθήματά τους και μετά να προσαρμοστούν τα προγράμματα σπουδών του Λυκείου, ώστε να καλυφθεί το χάσμα. Το πρόβλημα, φυσικά, δεν υπάρχει μόνο στα Μαθηματικά, απλά εδώ είναι πιο έντονο.
Ο Εθνικός Οργανισμός Εξετάσεων έχει προτείνει η ύλη να περιγραφική και όχι με αριθμούς σελίδων του σχολικού βιβλίου, ώστε να εξαφανίσουμε την παπαγαλία. Το Υπουργείο Παιδείας δεν ακούει τον οργανισμό που το ίδιο δημιούργησε για να το συμβουλεύει για τις εξετάσεις. Τι να πει κανείς…
Η ένταξη των σχολών στα Επιστημονικά Πεδία είναι ένα πολύ άλλο πολύ μεγάλο πρόβλημα. Είναι παράλογο τα τμήματα Φιλολογίας και Ψυχολογίας να είναι στο ίδιο Πεδίο και να έχουν τα ίδια εξεταζόμενα μαθήματα. Είναι, επίσης, παράλογο να εισάγονται στα τμήματα Βιολογίας υποψήφιοι που δεν έχουν εξεταστεί στη Βιολογία, που, όμως, αποτελεί εξεταζόμενο μάθημα στις Πανελλαδικές. Το ίδιο παράλογο είναι να εντάσσονται τα τμήματα Οικονομικών και Πληροφορικής στο ίδιο Πεδίο.
Ακόμη τα τμήματα Μαθηματικών πιο πολύ σχετίζονται, τώρα πια, με τα Οικονομικά και την Πληροφορική, παρά με τη Φυσική και τη Χημεία. Πρόκειται για κατάλοιπο περασμένων δεκαετιών, όταν υπήρχε η Φυσικομαθηματική Σχολή. Η ένταξή τους, όμως, και στο 4ο Πεδίο, που φαίνεται λογική, θα δημιουργούσε και σ’ αυτή την περίπτωση τα προβλήματα των κοινών σχολών.
Οι κοινές σχολές, σε περισσότερα από ένα πεδία, αποτελούν μάλλον το μεγαλύτερο πρόβλημα των εισαγωγικών εξετάσεων. Τα Παιδαγωγικά αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του προβλήματος. Εντάσσονται και στα 4 Επιστημονικά Πεδία, οπότε οι υποψήφιοι από το 1ο Πεδίο εξετάζονται στα Αρχαία, την Ιστορία και τα Λατινικά και οι υποψήφιοι από το 4ο Πεδίο στα Μαθηματικά, την Οικονομία και την Πληροφορική. Μετά συγκρίνονται ως προς τα μόρια που έβγαλαν και εισάγεται όποιος έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα μόρια, στα ανόμοια μαθήματα που εξετάστηκαν.
Από το Δημοτικό μαθαίνουν τα παιδιά ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Στο Υπουργείο Παιδείας δεν το έχουν μάθει ακόμη. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο καθώς το 34% των τμημάτων του Μηχανογραφικού εντάσσονται σε παραπάνω από ένα πεδία. Γι’ αυτό, λοιπόν, αν τα τμήματα Μαθηματικών ενταχθούν και στο 4ο Πεδίο θα δημιουργηθούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα λυθούν: Το 4ο Πεδίο έχει ευκολότερα μαθήματα οπότε θα είναι πιο εύκολη η εισαγωγή από το 4ο Πεδίο, δημιουργώντας αδικίες για τους υποψηφίους από το 2ο Πεδίο.
Η υποχρεωτική ένταξη των τμημάτων σε ένα Πεδίο, που σημαίνει εξέταση σε συγκεκριμένα μαθήματα δημιουργεί τα περισσότερα προβλήματα και αδικίες. Όταν καταφέρουμε να ξεφύγουμε από το σύστημα 4 μαθήματα και 4 Πεδία, ίσως καταφέρουμε να λύσουμε τα προβλήματα. Απαιτείται, όμως, μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, που προϋποθέτει συναίνεση.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι οι αλλαγές που έκανε η νυν Υπουργός Παιδείας στο σύστημα εισαγωγής, αύξησαν την πολυπλοκότητα, χωρίς να λύσουν κανένα από τα θεμελιώδη προβλήματα και τις αδικίες του συστήματος εισαγωγής. Αντίθετα, επειδή έχτισε πάνω σε ένα σαθρό υπόβαθρο, οι αδικίες μεγάλωσαν. Εκπαιδεύονται, λοιπόν, τα παιδιά μας από μικρά να ανέχονται την αδικία.
Μου φαίνεται αδιανόητο για ένα πρόβλημα, όπως η εισαγωγή στα ΑΕΙ, να μην μπορούν να συνεννοηθούν οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας και να δημιουργήσουν ένα σύστημα που δεν θα αλλάζει κάθε χρόνο, με κάθε αλλαγή Υπουργού Παιδείας, με κάθε αλλαγή κυβέρνησης. Αν δεν μπορούμε να δώσουμε δίκαιη λύση σε ένα τόσο απλό πρόβλημα, τότε δεν έχουμε καμία ελπίδα στα δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε…
