Από τον Θοδωρή Τζούμα, Δήμαρχο Σκιάθου.
Το φυσικό της τοπίο είναι εκείνο που της χάρισε το όνομά της, το οποίο διατηρεί από την αρχαιότητα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ρίζα «σκιά-» προέρχεται από τα πολλά δάση που σκεπάζουν το νησί. Κατοικήθηκε αδιάλειπτα από τον 10ο π.Χ. αιώνα. Από τους Ενετούς και τους Ολλανδούς περιηγητές και χαρτογράφους μέχρι τους σύγχρονους παραθεριστές, γοητεύει σταθερά όσους τη γνωρίζουν.
Τη Σκιάθο κανείς την ανακαλύπτει –ή καλύτερα την «κατακτά»– όταν γνωρίσει τα μυστικά της. Φτωχές είναι οι λέξεις μπροστά στο μοναδικό αυτό νησί, του οποίου τα δύο τρίτα της έκτασης έχουν χαρακτηριστεί «αισθητικά δάση ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», με παραλίες και ακτογραμμή-μνημεία της φύσης. Ανάμεσά τους είναι τα Λαλάρια, οι Κουκουναριές και το Μαντράκι, μερικές πολύβουες και κοσμικές, αλλά οι περισσότερες από τις 67 ανέγγιχτες από τον χρόνο και τον άνθρωπο και ήσυχες ακόμη και στην καρδιά του καλοκαιριού. Οι ακτές της καλύπτουν σχεδόν την περίμετρο του νησιού, αλλού αμμώδεις, με μαύρη ή χρυσή άμμο, αλλού με βότσαλα, ποικιλόχρωμα ή λευκά, με απότομες ξέρες και πολύχρωμα φύκια, και νερά κρυστάλλινα σαν ακρογιαλιές της Οδύσσειας...
Διαβάστε περισσότερα
