Από την έντυπη έκδοση
Της Έφης Τριήρη
[email protected]
Η Ευρώπη σε αναβρασμό και πλήρη εγκλωβισμό, προσπαθώντας να απαντήσει στο βασανιστικό ερώτημα: και μετά τη συντήρηση του Nord Stream 1 τι; Απ’ ό,τι φαίνεται, η ενεργειακή κρίση όχι μόνο μπαίνει σε πιο δύσκολη φάση, αλλά αποδεικνύεται και πολύ χειρότερη απ’ ό,τι αναμενόταν.
Αυτό που χτυπά πλέον την πόρτα της Ευρώπης δεν είναι μια προσωρινή κρίση ολίγων μηνών, αλλά μια παρατεταμένη έκτακτη κατάσταση που πιθανόν να κρατήσει έως και το 2024. Το φυσικό επακόλουθο, αυτό που όλοι γνωρίζουμε: περαιτέρω αύξηση των τιμών ενέργειας, του πληθωρισμού και του κόστους διαβίωσης. Η Βρετανία αποτελεί ένα απτό παράδειγμα του τι θα ακολουθήσει στην Ευρώπη. Η εταιρεία συμβούλων Cornwall Insights προβλέπει ότι τα βρετανικά νοικοκυριά θα πληρώνουν περίπου 4.000 δολάρια ετησίως για τα τιμολόγια φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας, αρχής γενομένης από τον Οκτώβριο, που σημαίνει μία αύξηση 65% και για ορισμένες οικογένειες ένα ολόκληρο ετήσιο εισόδημα.
Στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι έκδηλα τα σημάδια πανικού. Το Βερολίνο φοβάται ότι η Μόσχα θα βρει δικαιολογία για να κρατήσει τις στρόφιγγες κλειστές μεταξύ Ρωσίας και Ε.Ε., μετρώντας ήδη το πρώτο «θύμα» μεταξύ των εταιρειών κοινής ωφελείας του και έχοντας προειδοποιήσει για ντόμινο διασώσεων στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Με την ύφεση προ των πυλών, πρωτίστως στις χώρες με βαριά βιομηχανία, όπως η Γερμανία, που σημαίνει ότι η νέα κρίση που θα πλήξει την Ευρώπη θα ξεκινήσει αυτή τη φορά από τον «πυρήνα».
Κι εδώ ακριβώς τίθεται το εύλογο ερώτημα. Τι είναι προτιμότερο; Μία ολοκληρωτική διακοπή με άμεσες συνέπειες ή το «μαρτύριο της σταγόνας», με την Ευρώπη εγκλωβισμένη σε μία μακρόχρονη «ομηρία», που θα καθορίζεται από τις εκάστοτε διαθέσεις και τα συμφέροντα του Κρεμλίνου; Τη στιγμή δε, που οι πολίτες έχουν την αίσθηση ότι οι κυβερνήσεις είναι επικίνδυνα… απροετοίμαστες
