Τον Ιούλιο του 1944 εκπρόσωποι 44 χωρών συγκεντρώθηκαν στο Μπρέτον Γουντς. Συνολικά 168 συμμετέχοντες και μόλις μία συμμετέχουσα συμμετείχαν στην κορυφαία αυτή στιγμή για την παγκόσμια οικονομία.
Επανασχεδίασαν τη νομισματική τάξη πραγμάτων, δημιούργησαν την πρώτη πολυεθνική τράπεζα για τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση και ανάπτυξη των κρατών, αναδιοργάνωσαν το διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα. Το Μπρέτον Γουντς έχει λάβει μυθικές διαστάσεις, λόγω της σημερινής πιστωτικής φούσκας και της ανάγκης πολυμερούς συνεργασίας.
Το ερχόμενο Σάββατο οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων του G20 θα επιχειρήσουν να βάλουν τις βάσεις για την αναμόρφωση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, προκειμένου να αποφευχθούν στο μέλλον εκπλήξεις, σαν και αυτή που βιώνουμε αυτές τις ημέρες. Ο πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, «θέλει να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού», κάτι στο οποίο φέρεται να διαφωνεί η Ουάσινγκτον.
Στην ουσία πρόκειται για το ενδεχόμενο μιας παγκόσμιας μετατόπισης ισχύος.
«Τα πράγματα δεν θα αλλάξουν από τη μια ημέρα στην άλλη. Χρειάστηκαν δυο χρόνια για τη συμφωνία του Μπρέτον Γουντς. Πολλοί μιλούν για ένα δεύτερο Μπρέτον Γουντς. Αυτό ακούγεται καλά, όμως δεν πρόκειται να υπάρξει μια δεύτερη διεθνής συμφωνία», τονίζει ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν σε συνέντευξή του στους Financial Times.
«Η παγκόσμια οικονομική διάσκεψη δεν μοιάζει καθόλου με το Μπρέτον Γουντς. Αντίθετα: η διάσκεψη στην Ουάσιγκτον των G20 συγκλήθηκε βεβιασμένα, χωρίς σαφή ημερήσια διάταξη, χωρίς ενιαίες αναλύσεις για την κρίση και επιπλέον με τις ΗΠΑ σε μεταβατική φάση, ανάμεσα σε δύο προέδρους» υπογραμμίζει η γαλλική εφημερίδα Le Monde:
«Τι μπορούμε υπ' αυτές τις συνθήκες να προσδοκούμε; Ασφαλώς όχι πολλά για το άμεσο, δηλαδή για την ύφεση... Η συζήτηση για τις άμεσες οικονομικές προτεραιότητες θα πρέπει μάλλον να αναμένεται στις αρχές του 2009».
Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν θα πρέπει η διεθνής κοινότητα να επιδιώξει μία νέα συμφωνία, όσο κι οι χρηματιστηριακές αγορές αντιμετωπίζουν με καχυποψία την επικείμενη σύνοδο.
Ο David Resler, επικεφαλής οικονομολόγος της Nomura Securities λέει σχετικά: «Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι συνιστά αναγκαία κίνηση η σύγκληση μιας τέτοιας συνόδου. Και αυτό γιατί δημιουργεί ανεκπλήρωτες προσδοκίες. Δεν πρόκειται να δούμε σημαντικά αποτελέσματα».
Αλλά και οι αναδυόμενες χώρες, για τις οποίες ο καπιταλισμός συνιστά ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία τους, δεν ενθουσιάζονται καθόλου στην ιδέα μιας διεθνούς οικονομίας υπό κηδεμονία. Φοβούνται πως η ρύθμιση θα επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξή τους.
