Ο David DeParolesa προσπαθεί να δώσει νέα πνοή σε ένα "είδος υπό εξαφάνιση" στη Νέα Υόρκη: Τα gay bar, τα οποία έχουν δεχθεί ισχυρό πλήγμα από την πανδημία της Covid-19, αλλά όχι μόνο.
Ο 40χρονος ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος σε τεχνολογική εταιρεία και όταν ξέσπασε η πανδημία σκέφτηκε πως ίσως θα μπορούσε να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία, να αλλάξει ρότα και να εκπληρώσει ένα μακροχρόνιο όνειρό του: Να ανοίξει ένα gay bar. Ήθελε ένα μέρος όχι μόνο για ποτό και χορό, αλλά ένα «μέρος για την κοινότητα» όπως εξηγεί στο Bloomberg. Όταν μίλησε στους φίλους του για τα σχέδιά του, εκείνον τον σκοτεινό χειμώνα του 2020, πριν ακόμη τα εμβόλια γίνουν διαθέσιμα, όλοι ήταν άκρως ενθουσιώδεις. Μάλιστα ένας συμφώνησε να τον στηρίξει με χρηματοδότηση. «Συνειδητοποιήσαμε όλοι πως κάτι μας έλειπε πολύ. Θέλαμε να μπορούμε να συναντηθούμε κάπου με μουσική και να χορέψουμε. «Υποφέραμε όλοι που δεν είχαμε αυτή την ευκαιρία» αναφέρει στο αμερκανικό ειδησεογραφικό δίκτυο.
Για τουλάχιστον έναν αιώνα η LGBTQ κοινότητα κατέφευγε στα gay bars ως για να συναντηθεί με φίλους, να οργανωθεί πολιτικά, να αισθανθεί ασφαλής, να αφεθεί χωρίς να ανησυχεί για κάτι. Αλλά τις τελευταίες δεκαετίες τα gay bars στις ΗΠΑ και ανά τον κόσμο κλείνουν με σταθερούς ρυθμούς. Έως και πρόσφατα η Νέα Υόρκη, η γεννέτειρα του Pride, στεκόταν κόντρα στην τάση αυτή. Από το 1997 έως και το 2017 τα gay bar στην πόλη συνέχιζαν να αυξάνονται, σύμφωνα με στοιχεία του καθηγητή κοινωνιολογίας, Greggor Mattson, που επικαλείται το Bloomberg. Αλλά έκτοτε περισσότερα από το 1/4 των νεοϋορκέζικων gay bar έχουν κλείσει. Έχουμε μάλιστα σταθερή πτώση στον αριθμό τους πριν και μετά την πανδημία.
Ο DeParolesa αρχικά ήθελε να συμπέσουν τα εγκαίνια στο μπαρ του με το Pride του 2021. Δεν είχε ποτέ φανταστεί ότι θα τρέχει να προλάβει το Pride του 2022 για το άνοιγμά του VERS. Και τούτο γιατί συνάντησε μπροστά του σωρεία εμποδίων. Η πανάκριβη αγορά real estate της πόλης τον δυσκόλεψε πολύ στο να βρει τον κατάλληλο χώρο. Και όταν αυτό έγινε οι διαδικασίες για την ανακαίνιση προχωρούσαν εξαιρετικά αργά, αφού οι κατασκευαστικές της περιοχής, που αναλαμβάνουν εξαιρετικά μεγάλο όγκο εργασιών, δεν φημίζονται για την ταχύτητά τους. Μεγάλη πρόκληση αποδείχθηκαν τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα, αλλά και η εύρεση έμπειρου προσωπικού. Και σε όλα αυτά ήρθε να προστεθεί ένας λαβύρινθος γραφειοκρατίας αποτελούμενος από «αρχαίους» και νέους κανόνες για τα εστιατόρια, μπαρ και κέντρα διασκέδασης. Οι ελεγκτικές αρχές θα μπορούσαν να επιβάλλουν πρόστιμο για οτιδήποτε δεν λειτουργεί άψογα και σύμφωνα με τους κανονισμούς, ακόμη και για μία χαλασμένη λάμπα.
Το άνοιγμα ενός νέου χώρου απαιτεί μία βασανιστική, πολύμηνη διαδικασία με ψηφοφορίες από ενώσεις και συμβούλια δημοτικά, υπηρεσιακά και ομοσπονδιακά. Σε οποιαδήποτε φάση κάποιος μπορεί να μπλοκάρει τη διαδιασία για ασήμαντη αφορμή, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ. Ο DeParolesa τα κατάφερε. Πολλοί νέοι με αντίστοιχα σχέδια όμως δεν μπόρεσαν α υπερβούν τις δυσκολίες.
