Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Μόνο εύκολοι δεν θα είναι οι επόμενοι μήνες για την Ευρώπη: Στη χαμηλότερη ανάπτυξη και τον εκρηκτικό πληθωρισμό, ήρθε να προστεθεί το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών ,που σίγουρα δεν ενισχύει τις κοινές πρωτοβουλίες στην ΕΕ. ήνυμα στις αγορές ότι η Ευρωζώνη θα αποτρέψει επιθετικές κινήσεις στα ομόλογα των υπερχρεωμένων χωρών της έστειλαν χθες η πρόεδρος της ΕΚΤ και ο πρόεδρος του Eurogroup.
«Όποιος αμφιβάλλει για την αποφασιστικότητά μας θα κάνει μεγάλο λάθος» προειδοποίησε η Κριστίν ΛαγκάρνΑκόμη δεν είναι σαφές με ποιο νέο «εργαλείο» θα αντιμετωπίσει η ΕΚΤ τις υπερβολικές αυξήσεις των spread ανάμεσα στη Γερμανία και τις χώρες της περιφέρειας. Και μέσα σε όλα, η ενεργειακή κρίση καλά κρατεί. Η Ρωσία κλείνει σιγά-σιγά την στρόφιγγα του φυσικού αερίου, πιέζοντας για τη χαλάρωση ή και τον τερματισμό των κυρώσεων. Η ροή ρωσικού φυσικού αερίου δεν είναι πλέον εγγυημένη και η πληρότητα των ενεργειακών αποθεμάτων στο 90% που επιδιώκει η ΕΕ στις αρχές του φθινοπώρου, δεν είναι σίγουρο πώς θα επιτευχθεί. Και ο πόλεμος στην Ουκρανία καλά κρατεί, ενώ ελλοχεύει και ο κίνδυνος μιας σύγκρουσης ανάμεσα στη Ρωσία και τη Λιθουανία- μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ-με αφορμή τον αποκλεισμό του ρωσικού θύλακα του Καλίνιγκραντ, στη Βαλτική.
Η Ευρώπη έχει εισέλθει σε μια φάση αναταραχής και αταξίας, με τις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της ΕΕ να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και να αδυνατούν να τραβήξουν το «κάρο»!
Με τον Μακρόν αποδυναμωμένο, είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς ότι μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας σχετικά με την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το ευρωπαϊκό «καράβι».
Αλλά και στη Γερμανία, επικρατεί σύγχυση σε κυβερνητικό επίπεδο, καθώς οι Πράσινοι που μέχρι τώρα πίεζαν για την κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, ανέκρουσαν πρύμναν και τάσσονται υπέρ της καύσης άνθρακα για τη λειτουργία των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής. Αρκετοί αναλυτές θέτουν το ερώτημα για τις αντοχές της κυβέρνησης του καγκελάριου Ολαφ Σολτς, σε περίπτωση που οι περιστάσεις απαιτήσουν ανατροπές στις δημοσιονομικές ισορροπίες στην χώρα αλλά και στο σύνολο της Ευρωζώνης.
Στην Ιταλία, τέλος, απειλείται ο κυβερνητικός συνασπισμός υπό τον Μάριο Ντράγκι, καθώς ο υπουργός εξωτερικών Ντι Μάιο έχασε την εμπιστοσύνη του κόμματός του-των Πέντε Αστέρων- και μόλις γλίτωσε την αποπομπή του. Και στις προγραμματισμένες για το 2023 εκλογές, η ακροδεξιά της Τζόρτζια Μελόνι, φλερτάρει με την πρωτιά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Οι πιο αδύναμες κυβερνήσεις
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαχειρισθεί ίσως την χειρότερη κρίση στην ιστορία της, έχοντας τις πιο αδύναμες κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών.
Το ενθαρρυντικό είναι πώς υπάρχουν ενδείξεις ότι θα μπορούσε να επιτευχθεί κάποιου είδους συμφωνία μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, ακόμη κι αν ο βαθμός πιθανότητας παραμένει απροσδιόριστος. Σύμφωνα με αναφορές των βρετανικών υπηρεσιών, το ηθικό των ρωσικών στρατευμάτων είναι χαμηλό, αλλά την ίδια ώρα παρατηρούνται και λιποταξίες μεταξύ των Ουκρανών. Ο πρόεδρος Ζελένσκι ίσως δεν έχει πλέον μια ενωμένη χώρα πίσω του, επομένως πρέπει να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός και φαίνεται ότι αρχίζουν να υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να επιτευχθεί. Θα δούμε αν θα προκύψουν άλλα σημάδια τις επόμενες εβδομάδες.
Το φθινόπωρο θα είναι η εποχή- κλειδί, αλλά και για εξω-ευρωπαϊκούς λόγους. Στην Αμερική, οι Δημοκρατικοί του προέδρου Μπάιντεν κινδυνεύουν να χάσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου. Κάτι που θα καθιστούσε τον Αμερικανό πρόεδρο «όμηρο» των Ρεπουμπλικάνων για τα επόμενα δύο χρόνια της θητείας του. Τα μηνύματα που έρχονται από την αμερικανική κοινωνία, δείχνουν μάλιστα ένα πολύ βαθύ ρήγμα που είναι δύσκολο να γεφυρωθεί.
Αλλά και στην Κίνα, θα διεξαχθεί το συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος ,όπου πλέον υπάρχει μια αβεβαιότητα αν ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ θα επανεπιβεβαιωθεί στο τιμόνι της χώρας, λόγω της κρίσης που προκαλεί η πανδημία .
Με απλά λόγια, η μοίρα του κόσμου δεν αποκλείεται συνολικά να κριθεί, αυτό το φθινόπωρο.
