Ενώ η προσοχή αναλυτών και πολιτικών στρέφεται στις 9 Μαΐου και την ημέρα που η Ρωσία γιορτάζει την «Ημέρας της Νίκης» για την ήττα των Ναζί στο Β` Παγκόσμιο πόλεμο- καθώς θεωρείται ότι είναι πιθανό εκείνη την ημέρα ο Βλαντίμιρ Πούτιν να κηρύξει επίσημα τον πόλεμο στην Ουκρανία προχωρώντας σε γενική επιστράτευση- οι ρωσικές επιχειρήσεις στο πεδίο χαρακτηρίζονται σε μεγάλο βαθμό από μία «αναιμική» κίνηση στα μέτωπα της ανατολικής και νότιας Ουκρανίας.
Αν και περιόρισε τα μέτωπα των συγκρούσεων κατά τη δεύτερη φάση του πολέμου- και μετά την αποτυχημένη επιχείρηση κατάληψης του Κιέβου- η Ρωσία δεν κατάφερε να προωθηθεί γρήγορα στο πεδίο κατακτώντας τους στόχους που είχε θέσει. Ποιοι είναι αυτοί; Σύμφωνα με τον σύμβουλο του Ουκρανού προέδρου Ολέκσι Αρεστοβιτς, ο αναθεωρημένος στόχος του Πούτιν είναι η πλήρης κατάληψη των ανατολικών επαρχιών Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ και της νότιας επαρχίας της Χερσώνας.
Παράλληλα η αλλαγή στον τόνο που χρησιμοποιείται στα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, με τη μετατόπιση από τον χαρακτηρισμό της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία ως μια περιορισμένη, περιφερειακή «ειδική επιχείρηση» στην υιοθέτηση ενός αφηγήματος που κάνει λόγο για αγώνα εθνικής επιβίωσης ενάντια στη Δύση, υποδηλώνει ότι η Μόσχα προετοιμάζεται για μια μεγαλύτερη σε διάρκεια μάχη, με τις εκτιμήσεις να θέλουν τη δεύτερη φάση του πολέμου να διαρκεί έως το καλοκαίρι.
Μπορεί η στασιμότητα των ρωσικών δυνάμεων να οδήγησε σε αυτή την εξέλιξη, ωστόσο, εφόσον οδεύουμε προς μια μακρά σύγκρουση, αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα επωφεληθεί η μία πλευρά έναντι της άλλης.
Η Ρωσία διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα και η αργή πρόοδος των δυνάμεων της Μόσχας θα μπορούσε να είναι σκόπιμη, ή αποτέλεσμα της ουκρανικής αντίστασης, εξηγεί στους Financial Times ο αναλυτής στο Ινστιτούτο RUSI, Σαμ Κράνι-Έβανς. Καθώς οι Ρώσοι διοικητές έχουν ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις τους μετά τις 19 Απριλίου, προσπάθησαν να παίξουν με τις στρατιωτικές τους δυνάμεις αλλά αυτό υπαγόρευσε μια αλλαγή στον ρυθμό και την τακτική, προσθέτει.
«Το πυροβολικό έχει γίνει συντριπτικά σημαντικό για τους Ρώσους. Είναι ο τρόπος με τον οποίο αποφέρουν αποτέλεσμα στο πεδίο της μάχης, αλλά από τη φύση του είναι αργό επειδή εξαρτάσαι από τα logistics του πυροβολικού», συνεχίζει.
Στο παραδοσιακό ρωσικό στρατιωτικό δόγμα- εξηγούν οι FT- ο βομβαρδισμός με βαρύ πυροβολικό θα συνδυαζόταν με γρήγορες προόδους αρμάτων μάχης και πεζικού, αλλά οι πόροι για αυτό είναι πλέον σε έλλειψη, μετά την αποτυχημένη στρατιωτική εκστρατεία τον Μάρτιο. Οι διοικητές της Ρωσίας μπορεί επίσης να τιμωρούνται από τις καταστροφικές αποφάσεις στις οποίες τους οδήγησε η «τολμηρή» σκέψη, πιστεύουν ορισμένοι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η Ρωσία πλέον φαίνεται να χρησιμοποιεί το πυροβολικό της ως ένα πιο μεθοδικό εργαλείο φθοράς παρά ως εργαλείο ταχείας προόδου. Σύμφωνα μάλιστα με τον Αρεστοβιτς, το ρωσικό πυροβολικό υπερτερεί των ουκρανικών όπλων σε αναλογία 5 προς 1, με ακόμη μεγαλύτερα αποθέματα πυρομαχικών.
Αρκετοί αναλυτές εκτιμούν επιπλέον ότι η Ρωσία εντείνει τις επιθέσεις του πυροβολικού στην πρώτη γραμμή σε μια προσπάθεια να εξαντλήσει τον εφοδιασμό της Ουκρανίας. Οι Ρώσοι προσπαθούν να υποβαθμίσουν την ικανότητα των ουκρανικών μονάδων πρώτης γραμμής να «ανεφοδιάζονται και να ενισχύονται», είπε αξιωματούχος των ΗΠΑ.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι στόχοι, πολύ πίσω από τις πρώτες γραμμές, αποτελούν ένδειξη ότι η Μόσχα δεν αναμένει πλέον αστραπιαίες προόδους. Η νέα «φάση» της Ρωσίας στην εισβολή της στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει μέχρι το καλοκαίρι.
naftemporiki.gr
