Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι υποστηρίζει ότι από την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, ο ρωσικός στρατός έχει χάσει περίπου 23.000 άνδρες. Από την πλευρά της, η Μόσχα παραδέχεται ότι οι απώλειες της Ρωσίας είναι 1.351 στρατιώτες. Η πύλη ειδήσεων "Mediasona" (που έχει απαγορευθεί στη Ρωσία) ανέφερε πρόσφατα ότι 1.744 στρατιώτες έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία,με βάση επίσημες αναφορέςκαι αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Υπάρχουν φυσικά και οι άμαχοι: περισσότεροι από 3.153 άμαχοι έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Ο πραγματικός αριθμός είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερος.
Στη Ρωσία πάντως -γράφει η γερμανική FAZ-ε ξελίσσεται μια άλλη τραγωδία: Πολλές μανάδες αναζητούν τους γιους και τους συζύγους τους που πολεμούν στην Ουκρανία,αλλά δεν παίρνουν σαφείς πληροφορίες από τις αρχές για την τύχη τους . Δεν ξέρουν αν ο στρατιώτης που αναζητούν έχει πεθάνει ή αγνοείται. Η αβεβαιότητα αφήνει τους ανθρώπους σε κατάσταση «απόλυτου τρόμου».
Ακούς έναν νέο όρο: «εξαφανισμένος χωρίς ίχνος». Φυσικά, ο νέος όρος μπορεί να σημαίνει και ότι ο ενδιαφερόμενος έχει λιποτακτήσει.
«Οι μητέρες των στρατιωτών»
Αυτό συνέβαινε ήδη στον πόλεμο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, όταν εμφανίστηκε το κίνημα των «μητέρων των στρατιωτών».Όποιος αναζητά βοήθεια στο Διαδίκτυο, τώρα βέβαια μπορεί γρήγορα να έρθει σε επαφή με τις μητέρες των στρατιωτών.
Η FAZ αναφέρει ότι «όποιος αναζητά τον γιο, τον σύζυγο ή τον εγγονό του στη Ρωσία και υποπτεύεται ότι βρίσκεται στην Ουκρανία, μπορεί να απευθυνθεί στη «Μαρίνα».Είναι ψευδώνυμο, γιατί η Μαρίνα ανήκει στο κίνημα των μητέρων των Ρώσων στρατιωτών και η εμπλοκή της έχει γίνει επικίνδυνη.
Το περασμένο φθινόπωρο, νέοι κανονισμοί αφαίρεσαν από τα χέρια των μητέρων των στρατιωτών τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν για δεκαετίες για να βοηθήσουν τους στρατιώτες και τις οικογένειές τους. Οι ακτιβίστριες μητέρες δεν μπορούν πλέον να καταγράφουν τι έχει συμβεί σε όσους επικοινωνούν με ένα από τα πολλά περιφερειακά παραρτήματα του κινήματος. Τέτοιες πληροφορίες θεωρούνται πλέον κρατικό μυστικό.
Μετά την επίθεση στην Ουκρανία, θεσπίστηκαν νόμοι που απαγόρευαν την «απαξίωση» ή τη διάδοση «ψευδών ειδήσεων» σχετικά με τις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας ή τις δραστηριότητες άλλων κρατικών υπηρεσιών. Κάτι τέτοιο επισείει πρόστιμο ή έως και 15 χρόνια φυλάκιση. Αρκετοί Ρώσοι βρίσκονται ήδη υπό κράτηση. Πολλές από τις συντρόφισσες της Μαρίνας έχουν παραιτηθεί. Η ίδια αισθάνεται πώς πρέπει να μιλήσει. Αποκαλεί τον πόλεμο τραγωδία και καταστροφή,τόσο για τους Ουκρανούς όσο και για τους Ρώσους».
Εξαπάτηση των στρατιωτών
Η Μαρίνα αναφέρει πώς συμπεριφέρεται η Ρωσία στους στρατιώτες της: Η θητεία των εφέδρων παρατείνεται χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Μπορούν να διαμαρτυρηθούν, αλλά πολύ λίγοι το κάνουν. Επίσης, επειδή πολλοί στρατιώτες προέρχονται από φτωχές περιοχές όπως το Νταγκεστάν, η ένταξή τους στον στρατό και τα όργανα ασφαλείας είναι από τις λίγες δουλειές που βγάζουν αξιοπρεπή χρήματα. Αστυνομικοί και εθνοφύλακες εστάλησαν και στην Ουκρανία.Οπως λέει η Μαρίνα:«οι στρατεύσιμοι είναι πάντα οι πρώτοι που εξαπατώνται».
Οι πολύ νέοι άνδρες είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στη χειραγώγηση, προσθέτει. «Οι διοικητές τους είπαν ότι θα πάρουν την πιο πρόσφατη τεχνολογία, θα ήταν ωραίο, σαν ένα παιχνίδι στον υπολογιστή. Κάποιοι στρατεύσιμοι κηρύσσονται επαγγελματίες στρατιώτες εν αγνοία τους. Στη Ρωσία είναι ήδη κοινή πρακτική να μετατρέπονται οι στρατεύσιμοι σε επαγγελματίες στρατιώτες υπό πίεση.
Λίγο μετά την έναρξη του πολέμου, η αντιπολιτευόμενη Novaya Gazeta (η οποία υποχρεώθηκε να σταματήσει την έκδοσή της στα τέλη Μαρτίου) ανέφερε πώς στρατιώτες από την ρωσική Άπω Ανατολή ,οι οποίοι αρχικά είχαν μεταφερθεί στη Λευκορωσία για γυμνάσια, ενημερώθηκαν ότι είχαν περάσει παράνομα τα σύνορα. «Δεν έχετε καμία σχέση με τον ρωσικό στρατό, είστε λιποτάκτες», είπαν οι διοικητές. Ετσι οι στρατιώτες αυτοί έγιναν ένα «τάγμα ανεπιθύμητων» και πρέπει να πολεμήσουν στην Ουκρανία. Μια μητέρα που μίλησε στην Novaya Gazeta, είπε πώς άκουσε στο τηλέφωνο μια από τις τελευταίες φράσεις του 23χρονου γιου της: «Μαμά, μας πρόδωσαν»!
Η Μαρίνα αναφέρει ότι πολλές οικογένειες πάντως, που τώρα έμαθαν για τον θάνατο ή τη φυλάκιση των γιων τους και στράφηκαν στις μητέρες των στρατιωτών, συνέχισαν να πιστεύουν στην πολιτική του κράτους. Αυτό είναι καρπός πολυετούς προπαγάνδας που οδήγησε τους ανθρώπους να υποστηρίξουν κάθε έγκλημα. «Υπάρχουν δυστυχώς λίγες μητέρες που θέλουν να απελευθερώσουν τους γιους τους από τα νύχια του κράτους.» Μόνο όσες έχουν πολύ θάρρος, δύναμη και θέληση, μπορούν να το κάνουν…
