Ο Μπαράκ Ομπάμα θα ορκιστεί πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών στις 20 Ιανουαρίου. Και ορισμένοι οργανώνουν ήδη την «Ταξιαρχία της 23ης του Γενάρη», δηλαδή την ομάδα των υποστηρικτών του που τρεις ημέρες μετά την ορκωμοσία θα είναι ήδη απογοητευμένοι από τον πρόεδρό τους. Αλλοι δεν περιμένουν καν τον Ιανουάριο. Οι μπλόγκερ και οι αρθρογράφοι που πρόσκεινται στην πιο προοδευτική πτέρυγα του Δημοκρατικού Κόμματος έχουν ξεκινήσει σφοδρή κριτική για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν την επόμενη κυβέρνηση. Είναι υπερβολικά μετριοπαθείς, λένε. Υπερβολικά κεντρώοι. Και μόνο ο ενθουσιασμός που δείχνουν οι αγορές, προσθέτουν, είναι ύποπτος.
Τα πράγματα τόσο στο εσωτερικό της Αμερικής όσο και στον υπόλοιπο κόσμο γίνονται όλο και δυσκολότερα, γράφει στην «Εl Pais» ο Μοϊσές Ναϊμ. Οι κρίσεις επεκτείνονται με μεγάλη ταχύτητα και, αν δεν αντιμετωπιστούν, μπορεί να λάβουν καταστροφικές διαστάσεις.
Είναι γνωστό ότι ο Τζορτζ Μπους αφήνει στον διάδοχό του πολύ δύσκολα προβλήματα σε όλους σχεδόν τους τομείς. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό είναι ότι ένα από τα πιο πολύπλοκα μέτωπα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο Ομπάμα δεν το κληρονομεί από τον Μπους. Δεν πρόκειται ούτε για μια εσωτερική ούτε για μια διεθνή κρίση. Πρόκειται για τη σχέση που θα έχουν ο νέος πρόεδρος και η κυβέρνησή του με το αμερικανικό Κονγκρέσο.
Πολλοί νομίζουν ότι επειδή τόσο ο πρόεδρος όσο και το Κογκρέσο ανήκουν στο ίδιο κόμμα, οι πρωτοβουλίες των βουλευτών και των γερουσιαστών θα βρίσκονται σε αρμονία με εκείνες του προέδρου, και αντιστρόφως. Αλλά δεν είναι έτσι. Ο Ομπάμα και το επιτελείο του θα βρίσκονται πιο δεξιά από το Κογκρέσο. Οι δηλώσεις του Ομπάμα, και πάνω απ' όλα οι επιλογές του για τα υπουργεία, δείχνουν καθαρά ότι η επόμενη αμερικανική κυβέρνηση θα έχει κεντροδεξιό προσανατολισμό. Το οικονομικό του επιτελείο (Γκάιτνερ, Σάμερς, Ρόμερ, Βόλκερ) αποτελείται από πεπειραμένους. Το ίδιο και τα τρία πρόσωπα που θα είναι επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου και της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφαλείας (Χίλαρι Κλίντον, Ρόμπερτ Γκέιτς, Τζέιμς Τζόουνς). Εμπειρος είναι και ο πρώην γερουσιαστής Τομ Ντασλ, που θα αναλάβει τη μεταρρύθμιση της υγείας.
Η ομάδα αυτή κατηγορείται για υπέρμετρο πραγματισμό. Δεν συμβολίζει, λένε, την αλλαγή που υποσχέθηκε ο Ομπάμα. Δεδομένων όμως των διεθνών κρίσεων, θα ήταν πρέπον η νέα αμερικανική κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει την εξουσία για να επιβάλει τολμηρά πειράματα;
Οχι, απαντά ο αρθρογράφος, που είναι διευθυντής του περιοδικού Foreign Policy. Οταν η κατάσταση στον κόσμο είναι εκρηκτική, οι καλύτεροι οδηγοί είναι ο πραγματισμός και η ιδεολογική σεμνότητα.
Το επόμενο Κογκρέσο, πάλι, θα έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Οι γερουσιαστές και οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν έναν πληθυσμό που έχει δεχθεί πολλά πλήγματα και είναι απογοητευμένος. Το αίσθημα που επικρατεί είναι «να λιντσάρουμε τους ληστές της Γουολ Στριτ» και «να πετάξουμε έξω τους μετανάστες που μας κλέβουν τις δουλειές». Με αυτό το πνεύμα θα αντιμετωπίσει το Κoγκρέσο τις προτάσεις του Ομπάμα για τις συνθήκες ελευθέρου εμπορίου, για τη μεταρρύθμιση της φορολογίας ή της υγείας, για την εξωτερική πολιτική, για τον έλεγχο της οικονομίας. Ο κεντρώος πραγματισμός θα συγκρούεται συνεχώς με την αγανάκτηση του πληθυσμού. Η μάχη αυτή του Ομπάμα στο ίδιο του το σπίτι θα είναι πολύ σημαντική.
Πηγή: El Pais, ΑΠΕ-ΜΠΕ
