Για 10 χρόνια, ο Κόνραντ Αντενάουερ, ο πρώτος Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας κατασκόπευε την ηγεσία του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SPD), με τη βοήθεια ενός πληροφοριοδότη.
Αυτό προκύπτει από αρχεία του Ιδρύματος Konrad-Adenauer που συνδέεται με το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα (CDU), τα οποία δεν ειχαν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας. Τα αρχεία αξιολόγησε ο ιστορικός Κλάους Ντίτμαρ Χένκε και γνωστοποιήθηκαν στην Süddeutsche Zeitung.
Πρόκειται για περίπου 500 εμπιστευτικές αναφορές από τον πληροφοριοδότη - στέλεχος του SPD,που είχαν φτάσει στον τότε Χριστιανοδημοκράτη καγκελάριο Αντενάουερ, ο οποίος κυβέρνησε από το 1949 έως το 1963.
Σύμφωνα με τα αρχεία αυτά, ο Αντενάουερ ενημερωνόταν συχνά την ίδια μέρα από τον πληροφοριοδότη της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών ( BND ) για το τι συζητούσε και σχεδίαζε το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης στη χώρα. Ο Χένκε είναι εκπρόσωπος της ανεξάρτητης επιτροπής ιστορικών που ερευνούν την ιστορία της BND.
Ήταν βέβαια ήδη γνωστό ότι ο Αντενάουερ έβαζε πληροφοριοδότες να παρακολουθούν και να συλλέγουν ενοχοποιητικό υλικό για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο σοσιαλδημοκράτης Βίλι Μπραντ, ο οποίος αργότερα έγινε καγκελάριος. Ωστόσο, τα έγγραφα που έχουν τώρα αξιολογηθεί αποκαλύπτουν μια νέα διάσταση του παράνομου έργου της εσωτερικής μυστικής υπηρεσίας της κυβέρνησης Αντενάουερ ενάντια στους πολιτικούς αντιπάλους.
Ο Αντενάουερ χρησιμοποιούσε ως πληροφοριοδότες τον Ζίγκφριντ Ορτλοφ και τον Ζίγκφριντ Τσίγκλερ που κατασκόπευαν την ηγεσία του SPD. Και οι δύο ήταν Σοσιαλδημοκράτες, ο Ορτλοφ εργαζόταν στην εκτελεστική επιτροπή του SPD και ήταν υπεύθυνος για την άμυνα ενάντια στην κομμουνιστική διείσδυση. Ο Τσίγκλερ ήταν πρόεδρος του SPD στην περιφέρειας Στάρνμπεργκ. Και οι δυο παρέδιδανεμπιστευτικές πληροφορίες στον Καγκελάριο.
Οι σημειώσεις του Αντενάουερ
Τα πολυάριθμα σχόλια του καγκελαρίου Αντενάουερ στα αρχεία δείχνουν πόσο εντατικά αντιμετώπιζε τις εκθέσεις που ετοίμαζαν στη συνέχεια οι μυστικές υπηρεσίες.
Ο Αντενάουερ ανακάλυψε, για παράδειγμα, τι συζητούνταν στην εκτελεστική επιτροπή του SPD για το ποιος θα ήταν υποψήφιος του κόμματος στην εκλογή του Ομοσπονδιακού Προέδρου. Η εμπιστευτική πληροφορία ότι ο τότε αρχηγός του κόμματος Έριχ Ολενχάουερ δεν σκόπευε να θέσει ξανά υποψήφιος για καγκελάριος στις ομοσπονδιακές εκλογές του 1961, βρισκόταν επίσης εγκαίρως στο γραφείο του Καγκελαρίου.
«Η παρακολούθηση του SPD από τον Αντενάουερ είχε συμπέσει με τον εκτεταμένο αντικομμουνισμό στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, τον οποίο η καγκελάριος προωθούσε επίμονα», γράφει η SZ. «Ο φόβος της κομμουνιστικής διείσδυσης ήταν μεγάλος, δεν ήταν τυχαίο ότι το SPD είχε το δικό του επιτελείο υπό τον Ορτλοφ για να αμυνθεί εναντίον του κομμουνιστικού κινδύνου».
Ο Αντενάουερ κατηγορούσε τους Σοσιαλδημοκράτες ότι χρηματοδοτούνταν από την πρώην Γερμανική Λαϊκή Δημοκρατία.
Όταν σχημάτισε την πρώτη κυβέρνησή του το 1949, ο Κόνραντ Αντενάουερ αποφάσισε να αποφύγει έναν μεγάλο συνασπισμό με το SPD, υποστηρίζοντας ότι διαφορετικά δεν θα υπήρχε «ισχυρή αντιπολίτευση» στην Bundestag.
