Από την έντυπη έκδοση
Του Πλάτωνα Τσούλου
[email protected]
Το σενάριο διακοπής της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης από τη Ρωσία ενέχει τον κίνδυνο να βυθίσει στο… σκοτάδι πολλές από τις ευρωπαϊκές χώρες.
Αυτός είναι, εξάλλου, κι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο η Ε.Ε. προβληματίζεται στο να επιβάλει τις πλέον αυστηρές κυρώσεις στη Ρωσία για την εισβολή στην Ουκρανία.
Ανάλογα προβληματίζεται και η Ελλάδα, της οποίας η εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο ξεπερνά το 35%, με τα κυβερνητικά στελέχη να εξετάζουν όλες τις δυνατές και αναγκαίες εναλλακτικές προτάσεις προς εξασφάλιση της απαιτούμενης ενεργειακής επάρκειας.
Πριν από τις όποιες αποφάσεις και για να γνωρίζουμε τι ακριβώς πράττουμε, θα πρέπει να απαντηθούν κάποιες ιδιαιτέρως κρίσιμες ερωτήσεις, όπως:
- Ποιος είναι ο εκτιμώμενος χρόνος επαναλειτουργίας μονάδων παραγωγής λιγνίτη που σήμερα παραμένουν κλειστές;
- Πόσο θα επιβαρυνθεί κοστολογικά η ΔΕΗ για τη μερική επιστροφή της στο λιγνίτη, όταν πολλά από τα δάνειά της έχουν εκδοθεί με ρήτρα CO2;
- Πόσο θα αυξηθεί η παραγόμενη ενέργεια από την ενισχυμένη χρήση λιγνιτικών εφεδρειών και ποια θα είναι η συμμετοχή της στο σύνολο της κατανάλωσης;
- Πόσα χρόνια θα μεσολαβήσουν έως ότου οι επιδιωκόμενες επενδύσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων θα μπορέσουν να φέρουν απτά αποτελέσματα;
- Εφόσον διακοπεί η παροχή αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη, θα καταστεί δυνατή για την Ελλάδα η εξασφάλιση επαρκών ποσοτήτων LNG, όταν η ζήτηση του υγροποιημένου φυσικού αερίου θα έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο;
«Δύσκολες» ερωτήσεις, αλλά, σίγουρα, πολύ πιο δύσκολες οι απαντήσεις…
