Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
[email protected]
Ο δίσκος «Άγριες Μέλισσες Original Score», νέα της κυκλοφορία της FM Records, περιλαμβάνει 13 κομμάτια που αφορούν τις παραλλαγές της μουσικής από το τραγούδι του Γιώργου Καζαντζή «Μέλισσες», που δημιούργησε για τη γνωστή τηλεοπτική σειρά του ΑΝΤ1.
Η κυκλοφορία αυτή μας έδωσε την αφορμή και τη χαρά να μιλήσουμε με τον αγαπημένο συνθέτη, που έχει γράψει μουσική για θέατρο, ντοκιμαντέρ, κινηματογράφο και τηλεόραση.
Μιλήστε μας λίγο για τη νέα σας δουλειά.
«Ο δίσκος αναφέρεται στις παραλλαγές του μουσικού θέματος από το τραγούδι μου “Μέλισσες” σε στίχους Ελένης Φωτάκη, που συμπεριλαμβάνονται στη σειρά. Είναι 13 οργανικά κομμάτια που φωτίζουν διάφορες πτυχές του μουσικού θέματος και εκφράζονται επί μέρους από τα όργανα που το συνθέτουν. Σε δύο από αυτά, τη βασική μελωδία της φωνής την παίζουν, αντίστοιχα, το τσέλο και το βιολί. Στην κυκλοφορία αυτή προχώρησα επειδή πιστεύω ότι τα μέρη που συμμετέχουν ισόποσα σε ένα τραγούδι, δηλαδή η μουσική και ο στίχος, μπορούν να λειτουργήσουν και αυτόνομα».
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με την τηλεοπτική σειρά; «Υποθέτω πως κάποιος από τους ιθύνοντες διέκρινε μία συνάφεια του αισθητικού πεδίου της σειράς με το τραγούδι και έτσι μου πρότειναν τη συνεργασία. Όπως αποδείχθηκε, βέβαια, ήταν πολύ πετυχημένη η επιλογή, γιατί το κομμάτι έδεσε με τη σειρά και αγαπήθηκε ακόμα πιο πολύ, το ίδιο και οι παραλλαγές του».
Ποιο τραγούδι ξεχωρίζετε, στη μέχρι τώρα πορεία, σας και γιατί;
«Καταρχήν αγαπώ όλα τα τραγούδια μου, γιατί όλα είναι παιδιά μου. Υπάρχουν πολλά τραγούδια από αυτά που ξεχωρίζω, τα οποία δεν είναι απαραίτητα και γνωστά. Αυτά τα τραγούδια νομίζω ότι φέρουν τη σφραγίδα μου και θα μπορούσα να πω ότι με αντιπροσωπεύουν πλήρως ως προς τη σύνθεση την ενορχήστρωση και την γενική εκφορά και ατμόσφαιρά τους. Είναι πολλά. Όμως, για να απαντήσω στο ερώτημά σας θα αναφερθώ στο “Κάθε μου κειμήλιο” που τραγουδάει ο Κώστας Μακεδόνας, στο οποίο έχω γράψει και τους στίχους· και αυτοί είναι που για μένα το κάνουν να ξεχωρίζει και να με αντιπροσωπεύει».
Τι κατάλοιπα σας άφησε η πανδημία; «Η πανδημία ανέδειξε πολύ σημαντικές παθογένειες της φυλής μας που μέχρι τώρα υπήρχαν, βέβαια, αλλά δεν ήτανε ορατές. Για μένα ο σημαντικότερος εχθρός του ανθρώπου και αυτός που τον αναστέλλει σε κάθε προσπάθειά του να εξελιχθεί, είναι ο φόβος. Ο φόβος ήτανε κυρίαρχος μέσα στην πανδημία και μια κοινωνία που φοβάται δεν δρα, δεν αναπτύσσεται. Το γεγονός ότι ο φόβος μάς φυλάκισε μέσα στη ζωούλα μας εξαφανίζοντας κάθε έννοια αλληλεγγύης και ενσυναίσθησης, ήταν για μένα η θλιβερότερη διαπίστωση εντός πανδημίας».
Ποια είναι η θέση της τέχνης εν μέσω πολέμου; «Η τέχνη σαν αέναος εκφραστής του συναισθήματος με ποιητικό τρόπο, δεν θα κάνει τίποτε παραπάνω, εν μέσω πολέμου, από αυτό που έκανε μέχρι σήμερα. Δηλαδή να ευαισθητοποιεί τον άνθρωπο, να αναδεικνύει τις αξίες του, να τον εξαγνίζει, να τον εξυψώνει. Τι πιο χαρακτηριστική στάση απέναντι στον πόλεμο, που είναι εχθρός του ανθρώπου και των αξιών του».
Μελλοντικά σας σχέδια;
«Σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει ένας δίσκος με ερμηνευτή τον Παντελή θαλασσινό σε στίχους Κώστα Φασουλά με τίτλο “Αινίγματα”. Ήδη κυκλοφόρησε ένα τραγούδι με βίντεο κλιπ, προάγγελος αυτού του δίσκου, με τίτλο “Τα ξένα”, όπου συμμετέχει και ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Αυτή τη στιγμή γράφω τη μουσική για το θεατρικό έργο του Έντουαρτ Άλμπι “Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ” σε σκηνοθεσία Αντώνη Καραγιάννη που έκανε πρεμιέρα στις 25 Μαρτίου στο θέατρο Σοφούλη στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, έχω σχεδόν τελειώσει τις ηχογραφήσεις για έναν δίσκο που κάνω με την Λιζέτα Καλημέρη και θα έχει τίτλο “Γυναίκα της πόλης».
Πού βλέπετε τον εαυτό σας ,σε 10 χρόνια;
«Επειδή τώρα νιώθω μια εφηβεία που, μάλλον, φαίνεται ότι θα συνεχιστεί, δεν νομίζω σε δέκα χρόνια ν’ αλλάξει τίποτα. Πάλι θα μελετάω πιάνο, πάλι θα γράφω μουσικές και τραγούδια, πάλι θα παλεύω με την ματαιοδοξία μου και πάλι θα κάνω λάθη που θα με ωριμάζουν».
