Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Η εξέλιξη και οι προοπτικές των τιμών της ενέργειας και της διατροφής δίνουν ένα μήνυμα. Πως αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Τα κράτη αδυνατούν να καλύψουν τη ζημιά που υφίστανται οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί, γιατί απλά κινδυνεύουν οι κρατικοί προϋπολογισμοί, οι οποίοι έχουν ήδη βιώσει το σοκ που προκάλεσαν οι δαπάνες για την πανδημία κατά την προηγούμενη διετία.
Δεν είναι βιώσιμο στο διηνεκές το μέτρο των επιδοτήσεων, όταν η ανατίμηση της κατανάλωσης του ρεύματος κατά 400 ευρώ οδηγεί σε επιδότηση 100 ευρώ. Ούτε λύνεται το πρόβλημα της ακρίβειας με το επίδομα των 200 ευρώ. Όλα αυτά δεν ισχύουν μόνο στην Ελλάδα, αλλά, με διαφοροποιήσεις, σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. και σε όλο τον κόσμο.
Μετά τις συνέπειες της πανδημίας στην εφοδιαστική αλυσίδα, σήμερα η κύρια πηγή του πρωτοφανούς κύματος ακρίβειας είναι οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, καθώς και η αβεβαιότητα που προκαλεί ο πόλεμος με την Ουκρανία.
Οι κυρώσεις, βασικά, επιβάλλονται από τις ΗΠΑ και ακολουθούν οι Ευρωπαίοι. Άλλοι με προθυμία και άλλοι αναγκαστικά, όπως η Γερμανία. Όμως, οι κυρώσεις επιβάλλονται κατ’ επιλογήν. Ο επικεφαλής του Eurogroup, Πασκάλ Ντόναχιου, δήλωσε πρόσφατα πως «οποιαδήποτε απαγόρευση πρέπει να διασφαλίζεται ότι βλάπτει τη Ρωσία και όχι την Ευρώπη» και πως η Ευρώπη «πρέπει να είναι προσεκτική πριν απαγορεύσει τις εισαγωγές ρωσικής ενέργειας». Με απλά λόγια, η Ευρώπη δεν αντέχει εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ούτε, ασφαλώς, στη διατροφική αλυσίδα.
Οι κυβερνήσεις, αργά ή γρήγορα, κατόπιν της δυσφορίας των πολιτών για την ακρίβεια θα υποχρεωθούν να λάβουν αποφάσεις επιστροφής στην κανονικότητα.
Ο τρόπος επανόδου είναι θέμα ψύχραιμων και ρεαλιστικών αποφάσεων.
