Μισό εκατομμύριο Γάλλοι αριστεροί ψηφοφόροι θα επιλέξουν τον υποψήφιο πρόεδρο που προτιμούν χάρη σε μια δημοκρατική καινοτομία εμπνευσμένη από τη γευσιγνωσία κρασιού, σχεδόν δηλαδή ένα γαλλικό κλισέ.
Το La Primaire populaire ("The People's Primary") ιδρύθηκε εκτός κομμάτων από μια ομάδα αριστερών ακτιβιστών που ελπίζουν να ενοποιήσουν τη διαιρεμένη αριστερά της Γαλλίας πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2022. Η διαδικτυακή ψηφοφορία ξεκίνησε το πρωί της Πέμπτης και θα ολοκληρωθεί το απόγευμα της Κυριακής.
Δεν πρόκειται για τον συνηθισμένο πολιτικό αγώνα.
Πρώτον, τα πιο γνωστά από τα επτά ονόματα στο ψηφοδέλτιο δεν θέλουν να είναι σε αυτό. Ο αριστερός Ζαν-Λυκ Μελανσόν, ο ευρωβουλευτής Γιανίκ Ζαντό των Πρασίνων και η σοσιαλίστρια δήμαρχος του Παρισιού Αν Ινταλγκό θεωρούν ότι οι προκριματικές εκλογές είναι παράνομες — σε αντίθεση με την πρώην υπουργό Δικαιοσύνης Κριστιάν Τομπιρά. Αυτό σημαίνει ότι η Primaire populaire δεν θα «διώξει» κανέναν και μάλλον θα μοιάζει περισσότερο με έναν διαγωνισμό δημοτικότητας που θα μπορούσε να δώσει στον νικητή λίγη νομιμότητα και δικαίωση.
Δεύτερον, δεν είναι πραγματικά ψήφος.
Αντί να ψηφίσουν για τον υποψήφιο της επιλογής τους, οι ψηφοφόροι θα δώσουν σε κάθε διαγωνιζόμενο μια βαθμολογία από «Πολύ καλός» έως «Ελλιπής». Ο ίδιος βαθμός μπορεί να δοθεί σε περισσότερους από έναν υποψήφιους.
Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται μέθοδος «κρίσης της πλειοψηφίας», επινοήθηκε το 2007 από δύο Γάλλους μαθηματικούς, τον Μισέλ Μπαλινσκί και τη Ρίντα Λαρακί. Πήραν έμπνευση από τη γευσιγνωσία κρασιού, καθώς και από το σύστημα βαθμολόγησης στο καλλιτεχνικό πατινάζ ή τη γυμναστική, σύμφωνα με την έρευνά τους — η οποία μπορεί να βρεθεί στο MIT Press ή στο Wine Economics. Λένε ότι η βαθμολόγηση των υποψηφίων δημιουργεί λιγότερες προκαταλήψεις από ό,τι η ψηφοφορία για έναν μόνο υποψήφιο και η βαθμολόγηση με λέξεις είναι πιο ακριβής από τη χρήση αριθμών, καθώς οι άνθρωποι διαφωνούν περισσότερο σχετικά με την αξία που δίνουν στον έναν αριθμητικό βαθμό στον άλλο.
Μόλις ολοκληρωθεί η ψηφοφορία, νικητής είναι το άτομο που έλαβε τον καλύτερο διάμεσο βαθμό. Ο διάμεσος βαθμός ενός υποψηφίου σημαίνει ότι περισσότερο από το 50% των ψηφοφόρων έχουν επιλέξει αυτόν τον βαθμό ή έναν καλύτερο βαθμό. Οι δεσμοί σπάνε κοιτάζοντας πόσοι ψηφοφόροι επέλεξαν βαθμούς πάνω από τον διάμεσο και πόσοι επέλεξαν βαθμούς κάτω από αυτόν.
Ένα υποτιθέμενο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι είναι ανθεκτική στην τακτική ψηφοφορία. Στο γαλλικό προεδρικό εκλογικό σύστημα με δύο γύρους, οι ψηφοφόροι μπορεί να μπουν στον πειρασμό να επιλέξουν έναν υποψήφιο που είναι πιο πιθανό να πάει στον δεύτερο γύρο, παρά αυτόν που πραγματικά προτιμούν.
Εάν η μέθοδός του κερδίσει τους ψηφοφόρους, «οι πολίτες θα μπορούν πραγματικά να πουν αυτό που σκέφτονται και η δημοκρατία θα λειτουργήσει κανονικά», είπε η Λαρακί σε συνέντευξή της στη γαλλική Huffington Post.
Ωστόσο, μια παρενέργεια της κρίσης της πλειοψηφίας είναι ότι απαιτεί από έναν μαθηματικό να ενημερώσει όλους όσους κέρδισαν. Ένας από τους δημιουργούς της μεθόδου θα βοηθήσει τους διοργανωτές να αξιολογήσουν ποιος είναι ο υποψήφιος που επιλέγουν οι πιο ικανοί ψηφοφόροι.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Politico
