Μπορεί σταδιακά να αυξάνεται διεθνώς η παρουσία των ιδιωτικών ανώτατων ιδρυμάτων, ιδίως στην Αμερική, την Ιαπωνία και την Κορέα, όχι όμως στον αναμενόμενο βαθμό, καθώς η εποπτεία τους έχει αποδειχτεί δύσκολη υπόθεση και μερικά κατηγορούνται για απάτη.

Ακόμα και στις φιλελεύθερες ΗΠΑ αυτά τα ΑΕΙ, τα τελευταία χρόνια, έχουν δεχτεί βροχή μηνύσεων και αγωγών στα δικαστήρια, κυρίως για επιθετικές πρακτικές μάρκετινγκ και για αναξιοπιστία των διπλωμάτων τους. Ακόμα και το μεγαλύτερο αμερικανικό κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο, του Φένιξ Αριζόνα, που ανήκει στον όμιλο Αpollo, πλήρωσε το 2004 για συμβιβασμό ποσό 9,8 εκατ. δολ. στο υπουργείο Παιδείας των ΗΠΑ.

Μια παραλλαγή των αμιγώς ιδιωτικών ΑΕΙ είναι τα εταιρικά πανεπιστήμια που ανήκουν σε επιχειρηματικούς ομίλους και παρέχουν πρωτίστως εκπαίδευση στα στελέχη της μητρικής. Σήμερα υπάρχουν, μόνο στις ΗΠΑ, πάνω από 2.000 τέτοιες σχολές, αν και μερικές, όπως το Hamburger University της McDonald's μάλλον δεν αξίζουν το όνομα. Αλλα πανεπιστήμια, όπως της Microsoft και της Schwab, είναι πιο σοβαρές περιπτώσεις.

Στην Πορτογαλία τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολέγια αποτελούν τα δύο τρίτα των τριτοβάθμιων σχολών, έχοντας το 40% των συνολικών φοιτητών.

Πάντως, όσο κι αν τα κερδοσκοπικά ΑΕΙ γεμίζουν κάποιο κενό, κυρίως στην τεχνική εκπαίδευση, δεν μετράνε σχεδόν καθόλου στην παγκόσμια ακαδημαϊκή ιεραρχία, καθώς τα ελίτ ΑΕΙ είναι τα ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, που λειτουργούν μεν με όρους αγοράς, όμως τα έσοδά τους δεν καταλήγουν στους μετόχους κάποιας ιδιωτικής εταιρείας, αλλά κάποιου ιδρύματος, φορέα κλπ.

Εξίσου μέτρια ανάπτυξη έχουν εμφανίσει διεθνώς τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δι' αλληλογραφίας και τα πανεπιστήμια μέσω Ιντερνετ (e-learning). Παρά τις πολλές υποσχέσεις όταν πρωτοεμφανίσθηκαν, έχουν εξελιχτεί μάλλον σε επιχειρηματική «φούσκα», καθώς τελικά οι σπουδαστές αναζητούν τη διαπροσωπική επαφή στην εκπαίδευση.

Πηγή: Aρθρο του ΑΠΕ-ΜΠΕ της 4ης/8/06