Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Θα ξεκινήσω με το παλιό -πέντε ημερών-, που γράφτηκε στο νερό. «Γίνεται τεράστια προσπάθεια. Αναβάλλονται χειρουργεία ασθενών με όγκο στο κεφάλι, γιατί δεν υπάρχουν κρεβάτια ΜΕΘ να υποδεχτούν μετεγχειρητικά αυτούς τους αρρώστους».
Στο σχεδόν μονοθεματικό ΕΣΥ των τελευταίων δύο χρόνων, οι μη Covid ασθενείς είναι οι σιωπηλοί συγγενείς. Θα λέγαμε, οι φτωχοί, αλλά τέτοιοι είναι και Covid ασθενείς, σύμφωνα με την έρευνα του καθηγητή Λοιμωξιολογίας Σωτήρη Τσιόδρα και του Θεόδωρου Λύτρα, επίκουρου καθηγητή Δημόσιας Υγείας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
947 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους λόγω της αυξημένης πίεσης στο ΕΣΥ, 656 γιατί νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο εκτός Αττικής και 133 γιατί παρέμειναν διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ, προφανώς όχι από επιλογή. Διασωλήνωση εκτός ΜΕΘ σημαίνει, σύμφωνα με τους καθηγητές, ποσοστό θνησιμότητας 87%, αν και το δείγμα είναι μικρό και «εν μέρει ίσως αφορά διαλογή των πιο βαριά πασχόντων».
«Το αν θα επιβιώσεις της διασωλήνωσης φαίνεται πως εξαρτάται από το πού ζεις και σε ποια περίοδο (με τι φόρτο στο ΕΣΥ) έτυχε να αρρωστήσεις» σχολιάζει ο κ. Λύτρας στο Twitter, με βάση στοιχεία από το δεύτερο κύμα και συγκεκριμένα από τον Σεπτέμβριο του 2020 μέχρι και τον Μάιο του 2021.
Το είχαμε καταλάβει ότι όσο αυξάνονται οι ασθενείς, τόσο δεν επαρκεί το εξαντλημένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό για την κατάλληλη περίθαλψή τους, αλλά είναι εντυπωσιακό ότι τα νοσοκομεία της περιφέρειας έχουν μεγαλύτερη κατά 35% έως 40% σε σχέση με την Αττική θνησιμότητα.
Αυτή η απαράδεκτη υγειονομική ανισότητα έχει ταυτότητα. Δεν μπορεί να μη σχετίζεται με την περιορισμένη χωρητικότητα και την ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού στην υπόλοιπη Ελλάδα, όπου κι εκεί καταγράφονται διαφορές. Κατ’ αρχήν, μεταξύ αγροτικών περιοχών και πόλεων, αλλά και φτωχότερων περιοχών με μεγαλύτερη θνησιμότητα, αν και στα αστικά κέντρα η διασπορά ήταν μεγαλύτερη.
Τυχαίο; Πάντως, ανάμεσα στο τυχαίο -αυτό το «με τι φόρτο στο ΕΣΥ έτυχε να αρρωστήσεις»- και το ζητούμενο, ανάμεσα στο αναμενόμενο και το σίγουρο, υπάρχουν στοχαστικές διεργασίες και υπολογίσιμες συναρτήσεις. Μεταβλητές και παράμετροι, που επηρεάζουν τις διαδικασίες, παράγοντας μια φαινομενική εικόνα τυχαιότητας.
Σαν μυθιστόρημα, όπου το ίδιο μοτίβο εμφανίζεται στην αρχή και το τέλος. Μια «Άννα Καρένινα», που αρχίζει με μία συνάντηση στην αποβάθρα ενός σταθμού όπου κάποιος μόλις έχει πέσει κάτω από το τρένο και τελειώνει με την Άννα κάτω από το τρένο. Κάτω από το τρένο είναι το ΕΣΥ το ταλαιπωρημένο, κι αυτό δεν είναι πεπρωμένο.
