Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στις 20 Ιουλίου «άνοιξαν», αφού είχαν ανακοινωθεί τέσσερις φορές, οι εμβολιασμοί κατ’ οίκον για άτομα με δυσκολία μετακίνησης. Με καθυστέρηση και υπό την πίεση της αύξησης των κρουσμάτων της μετάλλαξης «Δέλτα», στην «επιχείρηση Ελευθερία» εντάχθηκαν και πολίτες σε μόνιμο κλινοστατισμό ή με βαριά ψυχική νοητική νόσο.
Στη σχετική πλατφόρμα ο θεράπων γιατρός δηλώνει τους ασθενείς για ραντεβού με το μονοδοσικό εμβόλιο. Τι γίνεται, όμως, μ’ αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν το συγκεκριμένο; Περιμένουν. Δεν πετάνε φελλούς στο βαρέλι, αφήνοντας τον χρόνο να κυλά μέχρι να ωριμάσει το ουίσκι. Περιμένουν το κανίσκι.
Ενδεχομένως, όχι οι ίδιοι, που είναι εγκλωβισμένοι σε άγνωστη χώρα και από την ομίχλη δεν αναμένουν δώρα. Ίσως, όχι οι ίδιοι με τις λίγες αναλαμπές, τις συγχύσεις και τις θαμπές στιγμές. Σίγουρα, πάντως, οι φροντιστές τους, οι υποστηρικτές τους, οι υπερασπιστές τους, της αποσύνθεσης οι μάρτυρές τους.
Τις περισσότερες φορές κάποιο μέλος της οικογένειας, μόνο, χωρίς εξειδικευμένη γνώση, χωρίς βοήθεια, που θα τους ταΐσει, θα τους κάνει μπάνιο, θα τους αλλάξει, θα τους δώσει τα φάρμακα, θα ξενυχτήσει, θα… Είναι βαρύ, σε περιγραφές δεν χωρεί. Είναι βαρύ και σωματικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά.
Το ευρύτερο περιβάλλον, αν υπάρχει, κάνει τα περιφερειακά. Όπως, στην περίπτωση του εμβολιασμού. Τηλέφωνα, μισές απαντήσεις, μηνύματα. Μήπως να κινήσεις τη διαδικασία για εξαίρεση; Ταλαιπωρία. Α, γίνεται εδώ και λίγες μέρες και με Pfizer ο κατ’ οίκον εμβολιασμός.
Επικοινωνία με τον θεράποντα ιατρό, που θα συμπληρώσει την αίτηση. «Το αίτημά σας για εμβολιασμό κατ’ οίκον καταχωρήθηκε. Θα επικοινωνήσουμε μαζί σας για τον ορισμό του ραντεβού σας».
Δεν θα επικοινωνήσουν. Τουλάχιστον σε μία πόλη της περιφέρειας που γνωρίζω. Κι άλλα τηλέφωνα, κι άλλα μηνύματα να βρεις γιατρό, που πραγματοποιεί εμβολιασμό, γιατί δεν υπάρχει συνεργείο κινητό. Κι άλλα τηλέφωνα, κι άλλη αναμονή. Και ένα βάρος μεγάλο, γιατί αυτή την απλή μεν, αλλά εξαιρετικά σημαντική επιλογή δε, την κάνεις εσύ για άλλου τη ζωή. Κι αν έχει παρενέργειες, πώς θα το αντιληφθείς, όταν με τον τυπικό τρόπο δεν επικοινωνεί;
Η αμφιβολία σε τυραννά, ενώ η Πολιτεία ζητά και ύστερα σιωπά.
