Αν και ζούνε μαζί με τους ανθρώπους αρκετές χιλιάδες χρόνια οι γάτες δεν κατάφεραν ή πιθανώς δεν θέλησαν ποτέ να αποκτήσουν το επίπεδο οικειότητας και αλληλεπίδρασης που έχουν οι άνθρωποι με τους σκύλους. Παραμένουν ανεξάρτητες, δυναμικές και κατά βάση μυστηριώδεις αφού δεν έχουμε καταφέρει να αποκωδικοποιήσουμε πολλές από τις συμπεριφορές τους. Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς έρευνες για να ανακαλύψουμε τα μυστικά των γατών και ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Κιότο στην Ιαπωνία υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν ένα από αυτά.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «PLoS One» οι ερευνητές αναφέρουν πώς όταν οι γάτες πηγαίνουν σε σημεία που δεν έχουν οπτική επαφή με τον άνθρωπο που ζούνε ο εγκέφαλος τους αρχίζει αυτόματα να κάνει χαρτογράφηση των χώρων ώστε να γνωρίζουν σε ποιο σημείο βρίσκεται ο άνθρωπος βάση των ήχων που ακούγονται. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για «νοητικούς χάρτες» που δημιουργούν οι γάτες για να ξέρουν που βρίσκονται οι άνθρωποι που είναι σε κοντινή απόσταση από αυτές.
Οι ερευνητές ηχογράφησαν ανθρώπινες φωνές που φώναζαν το όνομα των γατών που χρησιμοποίησαν στα πειράματα. Έβαζαν στις γάτες να ακούσουν την φωνή που τους καλούσε και αμέσως μετά ενεργοποιούσαν ένα ηχείο που βρισκόταν σε διαφορετικό σημείο από το αρχικό σημείο που είχε ακουστεί η φωνή και επαναλάμβαναν την ηχογράφηση. Σύμφωνα με τους ερευνητές οι γάτες έδειχναν έκδηλη έκπληξη στο άκουσμα της δεύτερης ηχογράφησης αφού άκουγαν την φωνή σε εντελώς διαφορετικό σημείο από αυτό που είχαν χαρτογραφήσει στο μυαλό τους.
Πρόκειται για την έννοια της αποκαλούμενης «μονιμότητας του αντικειμένου» την οποία δεν γνωρίζαμε και δεν φανταζόμασταν ότι μπορεί να διαθέτουν οι γάτες. Είναι η κατανόηση ότι όταν ένα αντικείμενο, ένα άτομο, ένα ζώο κ.λπ. είναι εκτός θέασης, δεν σημαίνει ότι έχει πάψει να υπάρχει εντελώς. Αυτή η κατανόηση αρχίζει να αναπτύσσεται στον άνθρωπο σε ηλικία περίπου δέκα μηνών για αυτό και τα μωρά μικρότερης ηλικίας αρχίζουν να κλαίνε όταν χάσουν από την θέα τους τα αγαπημένα τους πρόσωπα ή αντικείμενα.
