Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα είναι μια περιοχή υψηλών πιέσεων, ένα βαρομετρικό υψηλό σύστημα, στην ατμόσφαιρα του Δία που συντηρεί μια αντικυκλωνική θύελλα, τη μεγαλύτερη σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα. Το φαινόμενο παρατηρείται προσεκτικά από το 1830 αλλά όλα τα διαθέσιμα στοιχεία υποδεικνύουν ότι δημιουργήθηκε 100-200 έτη νωρίτερα. Έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες μελέτες για τα χαρακτηριστικά αλλά και τους μηχανισμούς αυτής της κολοσσιαίας καταιγίδας η έκταση της οποίας αυξομειώνεται. Κάποια στιγμή είχε φτάσει σε έκταση τα 40 χιλιάδες χλμ. ενώ σήμερα έχει υποχωρήσει στα 16 χιλιάδες χλμ.
Το σκάφος της αποστολής Juno της NASA που εξερευνά το σύστημα του Δία (τον πλανήτη και τους δεκάδες δορυφόρους του) συνέλεξε νέα στοιχεία για την Ερυθρά Κηλίδα που προκαλούν μεγάλο ενδιαφέρον. Όπως φαίνεται η τρομερή θύελλα ξεκινά από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του Δία και φτάνει σε βάθος 350-500 χλμ. Η ανακάλυψη προκάλεσε έκπληξη στην επιστημονική κοινότητα αφού η θύελλα έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος από ότι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
«Η Μεγάλη Ερυθρά Κηλίδα είναι τόσο μεγάλη ώστε μέσα της χωράει η Γη. Δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο σε ολόκληρο το ηλιακό σύστημα. Τα ακραία φαινόμενα όπως αυτό προκαλούν πάντοτε το ενδιαφέρον αλλά είναι πολλές φορές και ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Αποτελεί επιστημονικό μυστήριο το πώς μια καταιγίδα μπορεί να έχει τέτοια έκταση και να ταυτόχρονα να έχει τόσο μεγάλη διάρκεια. Ο Δίας λειτουργεί με παράξενους τρόπους και η αποστολή Juno είναι η πρώτη που καταφέρνει να δει τι συμβαίνει στο εσωτερικό του.» αναφέρουν οι ερευνητές που δημοσιεύουν τα αποτελέσματα της μελέτης των δεδομένων που έστειλε το σκάφος της αποστολής Juno στην επιθεώρηση «Science».
