Φως σε ένα σημαντικό κομμάτι της νεότερης ελληνικής ιστορίας «ρίχνει» το βιβλίο «Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή» , που αποκαλύπτει άγνωστα ντοκουμέντα, μαρτυρικές καταθέσεις, νομικά και διπλωματικά κείμενα. Το βιβλίο συνθέτει το ψηφιδωτό της διακυβέρνησης Καραµανλή και επιχειρεί µία δεύτερη ανάγνωση των καθοριστικών σταθμών της περιόδου 2004-2009.
Στο βιβλίο αναλύονται με βάση πληροφορίες και ντοκουμέντα πτυχές του επονομαζόμενου σχεδίου «Πυθία» και μάλιστα παρουσιάζεται το πλήρες βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών. Παράλληλα παρουσιάζονται πρακτικά από Συνόδους Κορυφής και από συναντήσεις του κ. Καραμανλή με ξένους ηγέτες. Στόχος είναι να αναδειχθεί ο ρόλος των πρωταγωνιστών εκείνης της περιόδου και είναι χαρακτηριστικό πως έρχονται στο φως ακόμα και πρακτικά από τη συνάντηση Ομπάμα- Καραμανλή.
Ο Μ. Κοττάκης «ξετυλίγει»» το αόρατο νήµα που συνδέει τις υποκλοπές, τη διπλωµατία των αγωγών, το φυσικό αέριο, τις φονικές πυρκαγιές του 2007, τις απειλές κατά του πρώην πρωθυπουργού, το βέτο στο Βουκουρέστι, το Βατοπέδι και τον Δεκέµβρη του 2008. Μια σειρά από ντοκουμέντα και νομικά κείμενα, φωτίζουν τους πραγµατικούς πρωταγωνιστές αλλά και κάθε µορφής επιδιώξεις στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Κώστα Καραµανλή.
Οι αγωγοί, οι ΗΠΑ και η Ρωσία.
Στο βιβλίο γίνεται αναφορά στις σχέσεις του πρώην πρωθυπουργού με τις ΗΠΑ, την πολιτική του απέναντι στη Ρωσία, τη στόχευση της ενεργειακής πολιτικής του ακόμα και για το φερόμενο σχέδιο δολοφονίας του. Ο κ. Καραμανλής δεν πιστεύει ότι υπήρχε σχέδιο φυσικής του εξόντωσης, ωστόσο - όπως αναφέρεται στο βιβλίο - επισημαίνει πως «μετά την πολιτική των αγωγών άρχισαν να συμβαίνουν διάφορα περίεργα πράγματα, όπως απαγωγές επιχειρηματιών, οι φωτιές του 2007 και ο Δεκέμβριος του 2008, κατά τη διάρκεια του οποίου έγιναν επεισόδια ασύμμετρα σε σχέση με το αναμφισβήτητα θλιβερό γεγονός. Δεν ξέρω αν πίσω από αυτά κρύβονταν Κοσσοβάροι, Τούρκοι, Αλβανοί, Σκοπιανοί, όποιοι άλλοι. Αλλά οι ΗΠΑ είναι δύναμη με παγκόσμια μάτια».
Όπως σημειώνει ο Μανώλης Κοττάκης στις συζητήσεις που είχε ο πρώην πρωθυπουργός του είπε πως : «εγώ κοιτούσα το εθνικό συμφέρον. Δεν ήταν οικονομικό το θέμα. Την ανισότητα γεωπολιτικού βάρους, όπως τουλάχιστον την προσλαμβάνουν πολλοί στα δυτικά κέντρα αποφάσεων, κάθε σοβαρός Έλληνας ηγέτης πρέπει να σκέφτεται πως θα την αντιμετωπίσει . Οι αγωγοί ήταν εθνική πολιτική γιατί παρέκαμπταν την Τουρκία και έλεγχαν τη ροή του φυσικού αερίου προς Αλβανία - Σκόπια. Δεν ήταν αντιαμερικανική πολιτική. Ο τρόπος που συμπεριφέρθηκαν ορισμένοι κορυφαίοι Αμερικανοί διπλωμάτες ήταν τουλάχιστον περίεργος».
Παράλληλα ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις κινήσεις που είχαν γίνει εκείνη την περίοδο στο ενεργειακό πεδίο. Ειδικότερα στις συζητήσεις που είχε με τον Μανώλη Κοττάκη σημείωσε πως «τον καιρό που εφάρμοζα αυτή την πολιτική δεν υπήρχε αμερικανικό ενδιαφέρον για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Αλλά ήταν η κυβέρνησή μου που δρομολόγησε πριν από τους ρωσικούς αγωγούς τον ανταγωνιστικό αγωγό ITGI, που είχε ένθερμη δυτική-και κυρίως αμερικανική- στήριξη. Εγκαινιάσαμε με τον Ερντογάν, παρουσία του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας Σάμιουελ Μπόντμαν, την κατασκευή του ελληνοτουρκικού κομματιού του, το 2005, και μετά τη λειτουργία του, δυο χρόνια αργότερα. Εμείς συμφωνήσαμε με τη Βουλγαρία, το 2009, και την κατασκευή του Διασυνδετηρίου Αγωγού Ελλάδας-Βουλγαρίας, που είχε επίσης δυτική-και κυρίως αμερικανική-στήριξη. Ακριβώς γιατί η στόχευση δεν ήταν αντιαμερικανική ή αντιρωσική αλλά ήταν η ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας, αξιοποιώντας και ενισχύοντας τη θέση της με όλους τους δυνατούς τρόπους και έναντι όλων. Οι ΗΠΑ όμως ήθελαν το μονοπώλιο, χωρίς να προσφέρουν ανταλλάγματα, ούτε για την ενίσχυση της γεωπολιτικής μας θέσης ούτε για την ασφάλειά μας».
Στο φως απόρρητα έγγραφα για το Βατοπέδι.
Στο βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη σημειώνεται πως προϋπόθεση για την ανατροπή της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν το το Βατοπέδι και ο θυελλώδης Δεκέμβριος του 2008. Ειδική ενότητα υπάρχει για τα τεκταινόμενα εκείνης της περιόδου, υπό τον τίτλο «ο αόρατος πρόξενος των ΗΠΑ πίσω από το «coup» του Βατοπεδίου». Ειδικότερα γίνεται εκτενής αναφορά στις κινήσεις που έκανε τότε ο αμερικανός διπλωμάτης Χόιτ Μπράιαν Γι, που ήταν πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη. Αναφέρεται μεταξύ άλλων πως «μέσα στο πρώτο οκτάμηνο του 2008 επισκέφθηκε μονές του Αγίου Όρους, μεταξύ αυτών και τη Μόνη Βατοπεδίου προκειμένου να εντοπίσει στοιχεία για δήθεν σκάνδαλα της Ν.Δ.».
Μάλιστα στο βιβλίο δημοσιεύεται για πρώτη φορά το απόρρητο δελτίο πληροφοριών με αριθμό πρωτοκόλλου 1334/ 4-11-2008 και θέμα «δραστηριότητα κύκλων του αμερικανικού προξενείου Θεσσαλονίκης» που περιλαμβάνεται στη δικογραφία της «Πυθίας». Ειδικότερα αναφέρονται τα εξής:
«Σύμφωνα με πληροφορίες πηγής υψηλής αξιοπιστίας :
α. Κύκλοι του εν θέματι προξενείου συγκεντρώνουν στοιχεία με περιπτώσεις αδιαφάνειας ή διαφθοράς στην περιοχή της ζώνης ευθύνης του, στις οποίες εμπλέκονται δημόσια πρόσωπα, όπως εκπρόσωποι της ΤΑ (τοπικής αυτοδιοίκησης), προκειμένου να αποσταλούν στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα
β.Κριτήρια για την επιλογή τέτοιων περιπτώσεων αποτελεί η ενασχόληση με αυτές ελληνικών ΜΜΕ ευρείας εμβέλειας κυκλοφορίας.
2. Παρακαλούμε για την ενημέρωση σας».
Στο βιβλίο καταγράφονται αναλυτικά όλα τα γεγονότα εκείνης της περιόδου αλλά και η απόφαση του 2017 από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθήνας που έκρινε ότι «δεν υπήρξε δόλος και ζημιά για το δημόσιο ταμείο» από την υπόθεση του Βατοπεδίου και έκρινε αθώους όλους τους κατηγορούμενους.
