Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η ιστορία είναι γνωστή. Η Ντάφνι Καρουάνα Γκαλίζια, «ένα WikiLeaks από μόνη της», δέχεται απειλές και αγωγές, της καίνε την πόρτα του σπιτιού της, σφάζουν τα σκυλιά της, κατηγορείται ότι παρουσιάζει μια στρεβλή εικόνα για τη χώρα της, ότι βλάπτει τον τουρισμό στη Μάλτα των ιπποτών και των μαγίστρων, των παλατιών και των μεγαλιθικών μνημείων, μα και των εξωχώριων και γνωστών-αγνώστων άθλιων. Σκοτώνεται τον Οκτώβριο του 2017 από εκρηκτικό μηχανισμό που τοποθετήθηκε στο αυτοκίνητό της.
Η «Ντάφνι» έγινε ευρωπαϊκό βραβείο δημοσιογραφίας και χθες απονεμήθηκε για πρώτη φορά. Στους δημοσιογράφους του δικτύου Forbidden Stories, που εργάστηκαν στο πλαίσιο του Pegasus Project.
Ο «Πήγασος» είναι γνωστός από διαδοχικές αποκαλύψεις. Από το 2016 όταν το εργαστήριο Citizen Lab του Πανεπιστημίου του Τορόντο αποκάλυψε το θέμα μέχρι και τον Ιούλιο του 2021 που ήρθε στο φως η βραβευθείσα έρευνα με νέα στοιχεία, τον «συγκλονισμό» και την «έκπληξη» διεθνώς διαδέχεται η ησυχία για την κατάχρηση του συστήματος παρακολούθησης Pegasus της ισραηλινής εταιρείας NSO από κυβερνήσεις και άλλους πελάτες της για κατασκοπευτικούς σκοπούς.
Στόχοι, μεταξύ άλλων, δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και πολιτικοί, όπως ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ.
Κάθε θαύμα τρεις ημέρες και ο ντόρος τέσσερις; Μα, εδώ μιλάμε για κατασκοπεία, που, πέραν των άλλων, ενδέχεται να έχει οδηγήσει σε απόλυση, φυλάκιση, ακόμη και, σύμφωνα με ισχυρές ενδείξεις, σε δολοφονία, όπως του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι ή του Μεξικανού Σεσίλιο Πινέδα.
Η NSO, που υποστηρίζει ότι προσφέρει το λογισμικό της μόνο σε κρατικές υπηρεσίες, για την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας, δεν είναι μία τυχαία εταιρεία, αλλά μάλλον δεν είναι αυτός ο λόγος που απολαμβάνει ασυλία. Όταν δεκάδες κράτη και κρατικοί φορείς φέρεται να χρησιμοποιούν το λογισμικό της, υπάρχει περίπτωση να παρέμβουν για να ελέγξουν τη δράση της ή να θέσουν σε αναστολή την αγορά, μεταφορά και χρήση τεχνολογιών παρακολούθησης;
Θα ήταν αφέλεια να το πιστεύει κανείς, αλλά το άκρον άωτον της αφέλειας είναι η ασφάλεια των επικοινωνιών. O «Μεγάλος Αδελφός» δεν ήρθε το 2013 με την NSA -ποιος δεν θυμάται την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ και τα αυτιά της, PRISM, Tempora, XKeyscore- ή το 2016 με την ΝSO. Μόνο ο Δάντης δίνει την καλή συμβουλή εδώ.
