Του Βασίλη Αγγελόπουλου
[email protected]
Είναι προφανές ότι η περίπτωση της efood αποτελεί την «κορυφή του παγόβουνου». Η εταιρία άλλωστε, μετά το σάλο που δημιουργήθηκε, φρόντισε να αφουγκραστεί τις… κραυγές της κοινωνίας και να προσαρμοστεί αναλόγως. Έτσι, από την ανακοίνωση περί… freelancers και απολύσεων πριν από μία εβδομάδα, ήρθε η νεότερη ανακοίνωση της περασμένης Πέμπτης για μετατροπή 2.016 συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου! Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για την απόλυτη ανατροπή και για την ξεκάθαρη αδυναμία της εργοδοσίας να αντιπαρατεθεί στο «κύμα» μαζικής αντίδρασης που προέκυψε από την ίδια την κοινωνία. Τελικά, η efood μπορούσε, τελικά δεν ήταν ανάγκη για τόση αναστάτωση, γιατί μάλλον… «λεφτά υπήρχαν»…
Όμως ακόμα και αυτή η… φαινομενική νίκη των εργατών-ντελιβεράδων, δεν πρέπει να αποτελέσει πεδίο εφησυχασμού. Η αγορά εργασίας «βράζει» από αντίστοιχες κραυγαλέες περιπτώσεις εργοδοτικής αυθαιρεσίες και εκμετάλλευσης, με την… ανοχή της νομοθεσίας. Πατώντας σε θεσμοθετημένες διατάξεις, κάνοντας πολλές φορές κατάχρηση του ίδιου του νόμου, εργοδότες ταλαιπωρούν εργαζόμενους και μετατρέπουν την εργασία για αξιοπρεπή διαβίωση, σε πραγματικό Γολγοθά. Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Το υπουργείο Εργασίας οφείλει να δει τις παραλείψεις και τα κενά της νομοθεσίας. Όσο και αν προσπάθησε το προηγούμενο δεκαήμερο, ο αρμόδιος υπουργός, Κωστής Χατζηδάκης, να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να ρίξει την ευθύνη στην… αντιπολίτευση, ο νόμος που ο ίδιος στήριξε είναι πολύ πρόσφατος. Παράγει αποτελέσματα από την πρώτη στιγμή, που δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Χρειάζεται τροποποίηση, χρειάζεται αλλαγές, προσθήκες, καλύτερες διατυπώσεις, σε κρίσιμα εργασιακά ζητήματα; Το πιθανότερο. Ο κόσμος της εργασίας, δεν πρέπει να μείνει έτσι αβοήθητος, εν μέσω (και) υγειονομικής κρίσης.
Από την άλλη πλευρά, σκεπτικισμός πρέπει να περιβάλλει και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, διετέλεσε στην κυβέρνηση επί 4,5 έτη. Είχε την ευκαιρία να παρέχει την προστασία της προς τους εργαζόμενους και σε αυτό το πεδίο. Δεν το έπραξε και γι’ αυτό ήρθε ο «νόμος Χατζηδάκη» να «μπαλώσει» κάπως τα πράγματα. Τώρα, με μια χθεσινή τροπολογία, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Μπορούσε όμως, να πράξει ανάλογα όταν είχε ο ίδιος την εξουσία «στα χέρια». Άρα, υπάρχουν και εκεί ευθύνες, που κάποιοι στην Κουμουνδούρου, πρέπει να τις αναλάβουν. Άλλωστε, η παραδοχή του λάθους, αποτελεί μέρος της λύσης. Δεν δημιουργήθηκε το πρόβλημα με τα delivery, με παρθενογένεση. Κάθε άλλο. Είναι ένα πρόβλημα διαχρονικό, που οι κυβερνήσεις το άφηναν «κάτω από το χαλί της εξώπορτας» και απέφευγαν να το αντιμετωπίσουν. Επιτέλους, το πολιτικό προσωπικό (συνολικά) ας αναλάβει τις ευθύνες του. Το χρωστάει απέναντι σε αυτά τα παιδιά με τα μηχανάκια…
