Η συμφωνία AUKUS μπορεί να αποτελεί ένα σχέδιο να ενισχυθεί η αμερικανική παρουσία στα «χωράφια» της Κίνας, ωστόσο, οι πιο έντονες αντιδράσεις προκλήθηκαν στην πλευρά της Γαλλίας η οποία θίγεται οικονομικά από τη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ, Βρετανίας και Αυστραλίας.
Είναι όμως μόνο οικονομικός ο λόγος για τον οποίο εξοργίστηκε η Γαλλία;
Όχι, απαντάει ο πολιτικός επιστήμονας και αναλυτής Ιαν Μπρέμερ αναφέροντας διάφορους λόγους που ερμηνεύουν την «έκρηξη» της Γαλλίας στο άκουσμα της συμφωνίας και την απόφασή της έπειτα να ανακαλέσει για διαβουλεύσεις τους πρέσβεις του από την Ουάσινγκτον και την Καμπέρα.
Συνοψίζοντας, σύμφωνα με τον Μπρέμερ, η γαλλική αντίδραση οφείλεται:
Στην αντίθεση Τραμπ-Μπάιντεν. Η γαλλική κυβέρνηση αντιπαθούσε και δεν εμπιστευόταν τον Τραμπ, γεγονός που αύξησε τις προσδοκίες για τον Μπάιντεν . Επί Τραμπ, κανένας πρέσβης δεν ανακλήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και η σχέση των δύο πλευρών ήταν από πολλές απόψεις δυσλειτουργική. Οι Γάλλοι ήταν ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς ο Τραμπ ήταν απρόβλεπτος. Όμως ο Μπάιντεν τους εξέπληξε.
Στην περιοχή. Οι Γάλλοι είχαν συνεχείς συναντήσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες ειδικά για τον συντονισμό της άμυνας στον Ειρηνικό. Το μεγαλύτερο μέρος της ΕΕ δεν ενδιαφέρεται για την περιοχή, όμως οι Γάλλοι ενδιαφέρονται- περισσότερο για την εθνική ασφάλεια. Μετά τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, οι Γάλλοι είναι ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο. Έτσι, έχει σημασία για το ΑΕΠ τους. Έχει όμως επίσης σημασία γιατί έχουν εδάφη στον Ειρηνικό. Στην πραγματικότητα είναι ο πιο κοντινός γείτονας στην Αυστραλία από αρκετές πλευρές. Το νησί της Ρεϋνιόν, για παράδειγμα, είναι μέρος της Γαλλίας.
Έτσι, σε αντίθεση με τη Γερμανία, οι Γάλλοι βλέπουν πραγματικά τον Ινδο-Ειρηνικό ως ένα μέρος που είναι σημαντικό για αυτούς. Την ίδια ώρα οι Αμερικανοί έλεγαν στους Γάλλους ότι ήθελαν περισσότερο συντονισμό και περισσότερη υποστήριξη, ιδιαίτερα εναντίον της Κίνας όσον αφορά την εθνική ασφάλεια, μέσω του ΝΑΤΟ, μέσω της ΕΕ, στο εμπόριο, στους περιορισμούς των εξαγωγών, στον κυβερνοχώρο, καθώς και στον στρατό.
Να σημειωθεί ότι οι Γάλλοι είχαν κάνει κοινές περιπολίες με τους Αμερικανούς και τους Αυστραλούς.
Στον παραγκωνισμό της ως σύμμαχος. Σύμφωνα με τον Μπρέμερ η Γαλλία επλήγη περισσότερο από το γεγονός ότι η συμφωνία την άφησε στην «απ έξω» καθώς τελικά το οικονομικό της κόστος από την ακύρωση της συμφωνίας που είχε με την Αυστραλία για την προμήθεια υποβρυχίων δεν ήταν τόσο μεγάλο. Η ίδια η συμφωνία ήταν αξίας περίπου 60 δισ. ευρώ, το οποίο είναι ένα μεγάλο ποσό αλλά μόνο τα περίπου οκτώ δισ. από αυτά τα ευρώ επρόκειτο να δαπανηθούν στην ίδια τη Γαλλία. Τα περισσότερα ήταν στην Αυστραλία και αλλού.
Στην σκληρή διαπραγματευτική στάση της Γαλλίας. Στη συμφωνία που ακυρώθηκε, οι Γάλλοι είχαν τηρήσει σκληρή στάση στη διαπραγμάτευση του συμβολαίου και ενώ η σύμβαση είχε ήδη κλείσει, ήθελαν πολλούς Ευρωπαίους εργολάβους και υπεργολάβους να συμμετάσχουν στη συμφωνία. Αυτό, όπως τονίζει ο Μπρέμερ, ήταν απαράδεκτο τόσο για τους Αυστραλούς όσο και για τους Αμερικανούς. Ωστόσο, ΗΠΑ και Αυστραλία δεν άλλαξαν απλώς τη σύμβαση αλλά ανακοίνωσαν ένα νέο αμυντικό σύμφωνο του οποίου η Γαλλία δεν ήταν μέρος.
Στην προσωπικότητα του Μακρόν. Υποστηρίζοντας πως ο Μακρόν παίρνει πολύ προσωπικά τις ντροπιαστικές πράξεις, ο Μπρέμερ υποστηρίζει πως η ανάκληση των Γάλλων πρεσβευτών οφείλεται εν μέρει στην προσωπικότητα του Γάλλου προέδρου. Μάλιστα ερμηνεύει το γεγονός πως δεν ανακλήθηκαν οι πρέσβεις από τη Βρετανία στη μικρή συμμετοχή της στη συμφωνία αλλά και στην ήδη «διαλυμένη» σχέση μεταξύ Γαλλίας- Βρετανίας.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από gzeromedia
