Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Έχει συνδέσει το όνομά του με τις σκληρές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις επί Σρέντερ (1998-2005), που διχάζουν ακόμα και σήμερα τους Σοσιαλδημοκράτες.
Στα φοιτητικά του χρόνια ήταν μαρξιστής και συχνά αρθρογραφούσε, στηλιτεύοντας «τον ιμπεριαλισμό του ΝΑΤΟ» και «το μεγάλο κεφάλαιο». Κεφάλαιο στην πολιτική του καριέρα ήταν το Αμβούργο, όπου ξανασυστήθηκε στους πολίτες. Όχι, με οράματα, αλλά με μικρά σταθερά βήματα και χαμηλό προφίλ. Ίσως, και λίγη τύχη.
Δεν έχουν περάσει παρά τρεις μήνες από τότε που διαβάζαμε ότι επίκειται πανωλεθρία για το SPD στις εκλογές, ότι ο υποψήφιος και το πρόγραμμά του δεν ενθουσιάζουν, ότι το παλαιότερο γερμανικό κόμμα, με ιστορία 150 ετών, χάνει πολλούς από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του, ότι ο Όλαφ Σολτς δεν έχει πολιτικό χάρισμα, είναι εσωστρεφής, και κάθε άλλο παρά δημοφιλής, ακόμη και μέσα στο κόμμα του.
Απ’ αυτή την άποψη ο νηφάλιος και συγκρατημένος υπουργός Οικονομικών της τελευταίας κυβέρνησης υπό τη Μέρκελ, μοιάζει με τη Μέρκελ του 2005 και έχει πολλά κοινά με τη Μέρκελ του 2021. Δεν πρέπει να υποτιμάται ότι κάποιο μέρος της δημοσκοπικής δύναμης του CDU έως και τον Ιούλιο ήταν δύναμη... Μέρκελ. Το έλεγε και ο Σολτς. Όταν οι πολίτες συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφια, τότε θα γυρίσει ο τροχός.
Βοήθησε, βέβαια, και ο κακός καιρός και ο εφησυχασμένος αντίπαλος, ανιαρός, πλην μπροστά στις καταστροφικές πλημμύρες ανοήτως ζωηρός. Πώς το είπε ο Σολτς στην τηλεμαχία της Κυριακής; «Για μένα αυτό που μετράει είναι η αξιοπρέπεια των ανθρώπων. Αυτό είναι που μας ξεχωρίζει, κύριε Λάσετ».
Ο αντικαγκελάριος γνωρίζει πολύ καλά ότι η θετική για τον ίδιο εξέλιξη δεν οφείλεται στον ενθουσιασμό, ούτε σχετίζεται τόσο με την πειθώ. Είναι προσεκτικός. Κερδίζει δημοσκοπικά, αλλά δεν πανηγυρίζει. Όχι μόνο λόγω χαρακτήρα, ούτε γιατί οι Γερμανοί προσέχουν να μη δείξουν οτιδήποτε που θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως επιθετικότητα, αλλά λόγω του βασικού νόμου της πολιτικής. Η πρωτιά στην κάλπη θα κριθεί.
Περισσότεροι από τους μισούς Γερμανούς δεν θεωρούν τελειωμένη υπόθεση το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής, κι ας είναι ο Σολτς φαβορί και μετά την τρίτη τηλεμαχία.
Για την ιστορία, στις 18 Μαρτίου 2005 οι Χριστιανοδημοκράτες υπό τη Μέρκελ είχαν κερδίσει με μόλις μία μονάδα διαφορά από τους Σοσιαλδημοκράτες, ενώ οι δημοσκοπήσεις τούς έδιναν άνετη πλειοψηφία.
