Tρεις εβδομάδες απομένουν πριν το τέλος εποχής στη γερμανική πολιτική σκηνή και τις ομοσπονδιακές εκλογές στη χώρα.
Μπορεί το εκλογικό αποτέλεσμα να παίζεται με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) με τον υποψήφιο καγκελάριό τους Ολαφ Σολτς διευρύνουν το προβάδισμά τους έναντι των Χριστιανοδημοκρατών, ένα όμως είναι σίγουρο. Η αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ.
Κατά τα 16 χρόνια της στην εξουσία, η Μέρκελ έχει ζήσει πολλά, από την οικονομική αναταραχή του 2008 και την επακόλουθη κρίσης χρέους της ευρωζώνης, την προσφυγική κρίση του 2015 και φυσικά την πανδημία του νέου κορωνοϊού. «Η Μέρκελ έχει βιώσει περισσότερες παγκόσμιες κρίσεις από ό, τι ο Μακρόν, ο Τζόνσον και ο Τραμπ μαζί», έχει σχολιάσει η εβδομαδιαία εφημερίδα Zeit.
Παρόλο που η πολιτική της επιδεξιότητα έχει αποτελέσει αντικείμενο θαυμασμού εντός και εκτός της Γερμανίας, η κληρονομιά που αφήνει πίσω της διαθέτει και αρκετές σκιές, όπως σημειώνει σχετικό δημοσίευμα του Euractiv συνοψίζοντας τα σκοτεινά σημεία της «βασιλείας» της:
Η διαχείριση των οικονομικών
Η Γερμανία έχει εδραιώσει τη θέση της ως οικονομική μηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καθώς η οικονομία ανακάμπτει από τον αντίκτυπο της πανδημίας, η ανεργία στη χώρα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα -ρεκόρ, με 5,7% ακόμη και τον Ιούλιο, ενώ τα πλεονάσματα του προϋπολογισμού που αυξάνονται από το 2012 επέτρεψαν επίσης στη γηράσκουσα χώρα να αποπληρώσει ένα τεράστιο μέρος του χρέους.
Παρόλα αυτά η σταθεροποίηση αυτή της Γερμανίας με τους ισορροπημένους προϋπολογισμούς άφησε μια πικρή γεύση από την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους της ευρωζώνης, ιδιαίτερα στους Νοτιοευρωπαίους, αναφέρεται στο δημοσίευμα φέρνοντας ως παράδειγμα τη χώρα μας και τα μέτρα λιτότητας.
Όπως υπογραμμίζει το Euractic, η Μέρκελ δεν έδειξε ευήκοα ώτα στις εκκλήσεις για ελάφρυνση του χρέους όταν η Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν μεγάλες διαδηλώσεις στη χώρα με τους διαδηλωτές να πορεύονται με εικόνες της καγκελαρίου φορώντας μουστάκι του Χίτλερ.
Παρόλο που η Μέρκελ πήρε τις δάφνες για τα ευρωπαϊκά πακέτα που έσωσαν τελικά την Ελλάδα από μία έξοδο από το ευρώ, αυτή η σωτηρία επιτεύχθηκε με βαρύ κοινωνικό κόστος και μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας.
Και μόνο ο COVID-19 κατάφερε να την αναγκάσει να κάνει μια δραστική στροφή στη στάση της για την αμοιβαία διαχείριση του ευρωπαϊκού χρέους. Έτσι κατέληξε να πρωτοστατεί στη σύσταση του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ.
Η κλιματική αλλαγή
Η Μέρκελ προκαλώντας έκπληξη σε πολλούς πήρε την απόφαση να κλείσει τους πυρηνικούς σταθμούς της Γερμανίας μετά την καταστροφή της Φουκουσίμα το 2011, προωθώντας το «Energiewende» ή τη μετάβαση στη βιώσιμη ενέργεια.
Η ξαφνική αλλαγή πολιτικής, ωστόσο, οδήγησε σε μεγαλύτερη εξάρτηση από τον άνθρακα στη μεταβατική περίοδο την ώρα που η χώρα μάχεται να αυξήσει την παραγωγή αιολικής ενέργειας ή βιομάζας.
Η κυβέρνηση της Μέρκελ κατηγορήθηκε ότι προστατεύει τον ζωτικής σημασίας για την οικονομία της Γερμανίας κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας «ελαφρύντας» τις μεταρρυθμίσεις για τη ρύθμιση των εκπομπών. Αρνούμενη από την άλλη να κλείσει το 2038 ως προθεσμία για να αποσυρθεί από τον άνθρακα έχει ενοχλήσει τους πράσινους ακτιβιστές.
Σε μια ιστορική απόφαση το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάνθηκε τον Απρίλιο ότι η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να λάβει αυστηρότερα μέτρα για την προστασία του κλίματος μέχρι το τέλος του 2022.
Η κυβέρνηση στη συνέχεια προώθησε στόχους για μείωση των εκπομπών CO2 κατά 65% έως το 2030 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, από έναν προηγούμενο στόχο 55%.
«Όταν κοιτάζω την κατάσταση, κανείς δεν μπορεί να πει ότι έχουμε κάνει αρκετά» για το περιβάλλον, παραδέχθηκε η Μέρκελ τον Ιούνιο. «Ο χρόνος πιέζει. Μπορώ να καταλάβω την ανυπομονησία των νέων», είχε πει.
Δύο μέτρα και δύο σταθμά;
Η μεταναστευτική πολιτική της Γερμανίας και ο τρόπος του χειρίστηκε η Μέρκελ την κρίση του 2015 με τους πρόσφυγες που εγκατέλειψαν τον πόλεμο στη Συρία και το Ιράκ είχε προκαλέσει τις επιδοκιμασίες από ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Δεν είχε όμως αντίστοιχη επιδοκιμασία στον τρόπο που χειρίστηκε τις καταγγελίες για μαζικό εγκλεισμό και καταναγκαστική εργασία σε βάρος της μειονότητας των Ουιγούρων στην κινεζική επαρχία Σιντζιάνγκ .
Η Μέρκελ στη συγκεκριμένη περίπτωση κατηγορήθηκε ότι έδειξε εξασθενημένη δυναμική, με τους επικριτές της να υποστηρίζουν ότι την εμποδίζουν τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα στην Κίνα.
Η μεγαλύτερη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen δραστηριοποιείται στην συγκεκριμένη επαρχία, παρά τη συμπεριφορά του Πεκίνου στους Ουιγούρους.
Ομοίως στο ρωσικό μέτωπο, ενώ η Μέρκελ έχει μιλήσει αποφασιστικά εναντίον της Ρωσίας για τη δηλητηρίαση και τη φυλάκιση του επικριτή του Κρεμλίνου Αλεξέι Ναβάλνι, είναι αποφασισμένη για την ολοκλήρωση του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2.
Ο αγωγός πρόκειται να διπλασιάσει τις ρωσικές αποστολές φυσικού αερίου στη Γερμανία ενώ παράλληλα παρακάμπτει την Ουκρανία, στερώντας από το Κίεβο τα τέλη διέλευσης φυσικού αερίου.
Το Κίεβο έχει χαρακτηρίσει τον αγωγό «επικίνδυνο γεωπολιτικό όπλο», αλλά το Βερολίνο θεωρεί ότι ο αγωγός μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μετάβαση της Γερμανίας από τον άνθρακα και την πυρηνική ενέργεια.
Το ακροδεξιό σφάλμα της Ευρώπης
Η άφιξη περισσότερων από ενός εκατομμυρίου αιτούντων άσυλο στη Γερμανία διαμόρφωσε πολύ διαφορετικά το πολιτικό τοπίο της χώρας με τη λαϊκή οργή για τις μαζικές εισροές να στέλνουν ένα ακροδεξιό μπλοκ, το αντιμεταναστευτικό AfD, στο κοινοβούλιο το 2017 για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθιστώντας το τη μεγαλύτερη δύναμη της αντιπολίτευσης.
Εγκαινίασε επίσης μια ακροδεξιά στροφή στα έθνη του πρώην ανατολικού μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης της Ουγγαρίας και της Πολωνίας που τάσσονται κατά των νέων αφίξεων.
Έξι χρόνια μετά, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπόρεσε να συμφωνήσει σε ενιαία μεταναστευτική πολιτική την ώρα που η επιστροφή των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν αναζωπυρώνει την πιθανότητα ενός νέου κύματος αφίξεων προσφύγων στο μπλοκ.
naftemporiki.gr
