Σε εκδήλωση μνήμης που διοργανώνει το Ιδρυμα «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής» για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του ιδρυτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, θα παραστεί ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής.
Το «παρών» θα δώσει ο πρόεδρος του Συνασπισμού Αλ. Αλαβάνος, ενώ εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ θα μιλήσουν ο Ευάγγελος Βενιζέλος και του ΚΚΕ ο Ορέστης Κολοζώφ.
Στην εκδήλωση που θα γίνει απόψε στο Μέγαρο Μουσικής προλογικό χαιρετισμό θα απευθύνουν ο πρόεδρος του Ιδρύματος Πέτρος Μολυβιάτης και ο αντιπρόεδρος Αχιλλέας Καραμανλής.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γεννήθηκε στις 8 Μαρτίου 1907 στην κωμόπολη Πρώτη -παλαιότερη ονομασία Κιούπκιοϊ- της περιφερείας Σερρών.
1913-1924: Μαθητής στα σχολεία, διαδοχικά, της Πρώτης, της Νέας Ζίχνης, των Σερρών και τελικά, στην Αθήνα.
1925-1929: Φοιτητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
1930-1935: Μετά την εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων, δικηγόρος στην πόλη των Σερρών.
1935: Πρώτη εκλογή ως βουλευτή Σερρών του Λαϊκού κόμματος
1936: Επανεκλογή στην πρώτη θέση του συνδυασμού του Λαϊκού κόμματος. Αρνηση συνεργασίας με το καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
1941: Εγκατάσταση και προσωρινή άσκηση της δικηγορίας στην Αθήνα.
1944: Ιούλιος, διαφυγή στη Μέση Ανατολή. Επάνοδος στην απελευθερωμένη Αθήνα.
1946: Εκλογή ως βουλευτή Σερρών στις πρώτες μεταπελευθερωτικές εκλογές. Μετάβαση για λόγους υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Συμμετοχή σε επίσημη αποστολή ενημερώσεως της αμερικανικής κυβερνήσεως για τις οικονομικές ανάγκες της Ελλάδος.
Στην κυβέρνηση του «Συναγερμού» και ως υπουργός Δημοσίων Εργων αφήνει τη σφραγίδα του στην Ελλάδα, κυρίως με τα σημαντικότατα έργα οδοποιΐας.
Το 1955, μετά το θάνατο του Παπάγου ανοίγει ο δρόμος για την πρωθυπουργία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διαλύει το «Συναγερμό» ιδρύει την ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ενωση) και κερδίζει τις εκλογές του 1956, του 1958 αλλά και του 1961.
Η πρώτη οκταετία του χαρακτηρίζεται από μεταρρυθμίσεις, έργα υποδομής και εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας.
Το 1963 ο Καραμανλής έρχεται σε σύγκρουση με το Παλάτι. Παραιτείται και μετά την ήττα της ΕΡΕ, στις εκλογές του Νοεμβρίου φεύγει για το Παρίσι, όπου θα παραμείνει αυτοεξόριστος καθόλη τη διάρκεια της δικτατορίας.
Τον Ιούλιο του '74 μετά την κατάρρρευση της χούντας προβάλλει ως η μόνη λύση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την επάνοδο της ομαλότητας. Επιστρέφει πανηγυρικά στην Αθήνα στις 24 Ιουλίου με το αεροπλάνο που του παραχώρησε ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Βαλερί Ζισκάρ ντ'Εστέν.
Σχηματίζει κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Νομιμοποιεί το ΚΚΕ. Ιδρύει τη Νέα Δημοκρατία και εκλέγεται πρωθυπουργός με το συντριπτικό ποσοστό 54,3%. Κερδίζει και τις εκλογές του '77, ενώ έχει ήδη βάλει τις βάσεις για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
Το Μάϊο του 1980 εκλέγεται πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το 1985 παραιτείται για να επανεκλεγεί στο ανώτατο αξίωμα το 1990. Σε ηλικία 88 ετών και έχοντας συμπληρώσει συνολικά 60 χρόνια στην ενεργό πολιτική, αποσύρεται. Απεβίωσε στις 23 Απριλίου του 1998, σε ηλικία 91 ετών.
