Η καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε την άλλοτε καταπράσινη Βόρεια Εύβοια τον Αύγουστο, άφησε πίσω της σχεδόν μισό εκατομμύριο στρέμματα δάσους καμένα.Στις φλόγες παραδόθηκαν αυτοκίνητα και χιλιάδες σπίτια, κάηκαν χωράφια και κοπάδια, μιας πανέμορφης περιοχής με σπάνιο δάσος, το οποίο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα χρειαστεί δεκαετίες για να αναγεννηθεί.
Η φωτιά κατέκαιε τη Βόρεια Εύβοια για 9 ημέρες, ξεκινώντας κοντά στη Λίμνη, στον Δήμο Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Άννας, καταστρέφοντας τεράστιες εκτάσεις. Δεν ήταν λίγοι οι κάτοικοι και οι αρμόδιοι που έκαναν έκκληση για εναέρια μέσα και ενίσχυση των δυνάμεων. Η πυρκαγιά έσβησε σε πολλές περιπτώσεις στη θάλασσα, όπως στις Ροβιές, αλλά και την Αγία Άννα, ενώ έφτασε μέχρι το Αρτεμίσιο, καίγοντας τα καταπράσινα Βασιλικά-Ελληνικά-Ψαροπούλι. Η έκταση της καταστροφής, φαντάζει απίστευτη, καθώς ακόμη και σε συζητήσεις ντόπιων, κανείς δεν περίμενε πως η φωτιά θα έφτανε από τις Κεχριές στις Ροβιές, θα έκαιγε τη Λίμνη, δύο φορές, όπως δύο φορές έφτασε στην Αγία Άννα και θα έφτανε μέχρι το Πευκί, τις Γούβες και το Ξηροχώρι (Ιστιαία).
Όποιος επισκέπτεται τη Βόρεια Εύβοια από το βουνό, σε μία διαδρομή μέσα στο πράσινο μέχρι πρόσφατα, πλέον θα χρειαστεί να οδηγήσει, από το Προκόπι (Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος) περίπου και μετά, σχεδόν μιάμιση με δύο ώρες μέσα σε ολοσχερώς καμένες εκτάσεις. Η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια, ενώ όσοι ζούσαν και εργάζονταν στη γη εκεί έχουν υποστεί ανεπανόρθωτο πλήγμα. Για παράδειγμα, μόνο στην Εύβοια γινόταν το 70% της συνολικής ελληνικής παραγωγής μελιού. Ρητινοπαραγωγοί σκέφτοναι να μετακινηθούν προς τα Πολιτικά Ευβοίας. Άλλωστε και ο τουρισμός αναμένεται να-και έχει ήδη- επηρεαστεί. Η Εύβοια εξάλλου αποτελούσε μια κοντινή και σχετικά οικονομική λύση για εκδρομές και διακοπές.
«Θέλουμε να ζήσουμε στο χωριό. Πώς να ζήσουμε εδώ πέρα; Εμείς ασχολούμαστε με τα ξύλα, με αγροτικές δουλειές. Αναγκαστικά πρέπει να βρω μια λύση να πάω στην Αθήνα», δήλωσε στο Open ένας 19χρονος από το Αγριοβότανο, ο οποίος είχε πάει να βοηθήσει στην κατάσβεση στο Πευκί.
Στις Καματριάδες, το πιο κρίσιμο μέτωπο, σημείο-κλειδί για να μην φτάσει η φωτιά και στα Λουτρά της Αιδηψού, με κίνδυνο μετά να προχωρήσει μέχρι τα Γιάλτρα και τη Λιχάδα, οι άνθρωποι, πολλοί ερχόμενοι και από τα γύρω χωριά, σχημάτισαν ανθρώπινες αλυσίδες και με αυτοθυσία μαζί με τους πυροσβέστες και τους εθελοντές προσπάθησαν να θέσουν υπό έλεγχο το πύρινο μέτωπο.
Οι σκηνές εκκένωσης της Λίμνης με τα φέρι μποτ από την Αιδηψό, παραμένουν χαραγμένες στη μνήμη όσων τη βίωσαν, και όχι μόνο, φέροντας στον νου παλιότερες εποχές, αλλά και άλλες χώρες.
Επιμέλεια:
Ελίζα Καραγιώργη, [email protected]
