Υδάτινο όπλο

Τετάρτη, 28 Μαρτίου 2007 17:35

A- A A+

Για τη μία πλευρά είναι ημέρα χαράς. «Το έργο θα εξασφαλίσει εκατοντάδες θέσεις εργασίας στις χώρες μας», δηλώνει ο Alexander Schwab, εκπρόσωπος ομίλου εταιρειών στον οποίο συμμετέχουν η Γερμανία, η Αυστρία, η Ελβετία και η κατασκευαστική εταιρεία Züblin της Στουτγκάρδης.

Για την άλλη πλευρά είναι, αντίθετα, μία ημέρα θλίψης. «Εάν το Βερολίνο είχε πει "όχι", το έργο θα είχε σταματήσει», λέει ο Abdülvahap Kusen, δήμαρχος της πόλης Hasankeyf, μίας αρχαίας πόλης επί του ποταμού Τίγρη, η οποία θα εξαφανιστεί από τη λίμνη που θα δημιουργήσει το σχεδιαζόμενο φράγμα. «Για ένα φράγμα που θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν για εξήντα χρόνια, καταστρέφουν γη 10.000 ετών», προσθέτει.

Ο τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν προωθεί την κατασκευή του έργου, το οποίο ματαιώθηκε μέχρι τώρα πολλές φορές, όχι μόνο εξαιτίας των διαμαρτυριών. Η Αγκυρα ισχυρίζεται ότι το έργο θα δώσει οικονομική ώθηση στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας και θα δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας. Το φράγμα, ύψους 135 μέτρων, είναι το πρώτο που κατασκευάζεται στον Τίγρη ποταμό. Οσοι το επικρίνουν φοβούνται ότι η Τουρκία θέλει να αποκτήσει τον έλεγχο των υδάτων που μέχρι τώρα ρέουν ανεμπόδιστα στη Συρία και στο Ιράκ. Υπηρεσίες της Τουρκίας επαινούν την κατασκευή του έργου για τα στρατιωτικά οφέλη που θα αποφέρει έναντι του κουρδικού ΡΚΚ. «Τα νερά θα πλημμυρίσουν τις σπηλιές όπου κρύβονται οι αντάρτες και θα κόψει τις επικοινωνίες τους», έλεγε πριν μία εβδομάδα υπάλληλος της κρατικής Υπηρεσίας Υδάτων.

Η περιοχή είναι κουρδική. Οσοι εναντιώνονται στην κατασκευή του φράγματος χρειάστηκε να ανεχθούν τις λοιδορίες ότι είναι φίλοι του ΡΚΚ. «Θέλουν να μάς δυσφημήσουν», δηλώνει ο Ercan Ayboga, μέλος της Πρωτοβουλίας για τη σωτηρία της πόλης Hasankeyf. «Κι αυτό επειδή ξέρουν ότι όλοι εδώ μας υποστηρίζουν. Το φράγμα αποτελεί οικολογική και πολιτιστική καταστροφή».

Εντεκα χιλιάδες άνθρωποι θα χάσουν την ιδιαίτερη πατρίδα τους και 55.000 θα χάσουν τη γη τους. Στην περιοχή σώζονται ακόμη νεολιθικοί, βαβυλωνιακοί, ρωμαϊκοί και βυζαντινοί οικισμοί. Πρέπει κανείς να φανταστεί το Σάλτσμπουργκ και τη Χαϊδελβέργη να βουλιάζουν στα νερά, για να έχει μία εικόνα από το μέγεθος της καταστροφής, τονίζει χαρακτηριστικά ο Ulrich Eichelmann, μέλος του αυστριακού τμήματος της οργάνωσης WWF.

SUEDDEUTSCHE ZEITUNG

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή