Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Η πρώτη αντίδραση είναι να αναζητήσουμε ή να υποθέσουμε το «γιατί», να διευθετήσουμε τα πράγματα μέσα σε ένα πλαίσιο κατανοητό.
Κάθε έγκλημα, όμως, έχει έναν δικό του κωδικό. Οι ειδικοί φυσικά και προχωρούν σε κατηγοριοποίηση, για λόγους μεθοδολογίας, όμως υπάρχουν σε κάθε έγκλημα τελείως διαφορετικά κίνητρα, υποκειμενικές προσεγγίσεις ή αντικειμενικά στοιχεία. Κοινός παρονομαστής η βία, αλλά οι ερμηνείες διαφορετικές.
Μια γρήγορη πλοήγηση στο διαδικτυακό χωριό ρίχνει το ανάθεμα στην πανδημία, στον εγκλεισμό και στη συσσώρευση φορτίου για το φορτωμένο αστυνομικό δελτίο. Το διαβάζεις και δεν ξέρεις αν είναι αληθινό το περιεχόμενο ή ταινία. Βιασμός στα Πετράλωνα, ομαδικός βιασμός εγκύου, δολοφονία σε θολά νερά, καυστικό υγρό σε μητροπολίτες, σύλληψη ιερέα για βιασμό ανήλικης και κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας, καταγγελίες για αποπλάνηση μαθητριών από καθηγητή Ωδείου, εκτέλεση δημοσιογράφου, σφαίρες σε καφενείο, ανήλικοι με μαχαίρια, ξυλοδαρμοί, ένας κατάλογος μακρύς.
Υπάρχει ένα πλαίσιο, αλλά δεν μπορεί να είναι η πανδημία αφορμή και αιτία για κάθε αδικοπραξία. Επί παραδείγματι, ο βιασμός της ζωής ορθώνεται μπροστά μας ακόμη πιο αποτρόπαιος, γιατί είναι η πραγματοποίηση ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος που επαναλαμβάνεται καθημερινά παντού. Τον τελευταίο καιρό, όμως, όλοι μιλούν. Υπάρχει ένα πλαίσιο. Κάποιοι το λένε πατριαρχία, κάποιοι το φορτώνουν σε άλλη αιτία.
Υπάρχει και η πανδημία. Άλλωστε, και ο ΠΟΥ θεωρεί ότι είναι θέμα διεθνούς ανησυχίας οι επιπτώσεις της πανδημίας στην ψυχική υγεία. «Έχουμε την επιλογή. Ή να αντιμετωπίσουμε εμπροσθοβαρώς τις αυξανόμενες ανάγκες ψυχικής υγείας ή να έρθουμε αντιμέτωποι με μια δεύτερη πανδημία, η οποία δεν θα επηρεάσει τη σωματική υγεία των ανθρώπων ευθέως, αλλά θα θέσει σε κίνδυνο την ψυχική τους ευημερία».
Υπάρχει ένα πλαίσιο, αλλά δεν ξέρω αν θα βρούμε τους όρους δολοφονία ή επιβολή εξουσίας σε ένα βιβλίο ψυχιατρικής. Όποιος αισθάνεται οργή, ψυχική πίεση, θλίψη ή ανία δεν προβαίνει σε πράξεις βίας. Λίγοι δρασκελίζουν τη γραμμή. Αρκετοί, όμως, ώστε να έχουμε κλείσει σεζόν με επεισόδια της «10ης εντολής».
Δεν ξέρω αν είναι εγκληματοφοβία ή εγκληματοπληξία, που βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τα πραγματικά στοιχεία, μα αυτά που ζούμε είναι υπεράνω φαντασίας.
