Η Διακυβερνητική Ομάδα Ειδικών για τις Κλιματικές Αλλαγές (Giec) άρχισε στις 30 Απριλίου 2007, κεκλεισμένων των θυρών, στην Μπανγκόκ, τις εργασίες της για τα μέσα που χρειάζονται στον αγώνα εναντίον της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Πρόκειται για την τρίτη διάσκεψη με το ίδιο θέμα, με στόχο να αποτελέσει τον οδηγό στους τομείς της τεχνολογίας και της οικονομίας σε σχέση με τις κλιματικές αλλαγές.
Σύμφωνα με το BBC, το τελικό σχέδιο απόφασης αναφέρει ότι τα κράτη έχουν τη δυνατότητα να προστατεύσουν το κλίμα του πλανήτη, αλλά μόνο εφόσον θεσπίσουν πολιτικές για τη συγκράτηση της παγκόσμιας αύξησης των ρυπογόνων εκπομπών μέχρι το 2030, και ειδικότερα τη σταθεροποίηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ και η Κίνα ανησυχούν για τις ενδεχόμενες συζητήσεις περί της θέσπισης ενός ορίου ασφαλείας.
Παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις, η Κίνα επιμένει στους στόχους και την πολιτική της. Η οικονομική ανάπτυξη θεωρείται πιο σημαντική από την προστασία του περιβάλλοντος. Και αυτό την ώρα που στην Κίνα αυξάνονται δραματικά οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Στις αρχές Μαρτίου η «Suddeutsche Zeitung», αναλαμβάνοντας ρόλο δικηγόρου της κινεζικής περιβαλλοντικής πολιτικής σχολίαζε: «Εχει καταντήσει σχεδόν γελοίο το ότι όλοι κατηγορούν τελευταία συνεχώς τις γοργά αναπτυσσόμενες χώρες της Ασίας, κυρίως την Κίνα και την Ινδία. Γιατί να προσπαθήσουν αυτές οι χώρες να οικοδομήσουν με διαφορετικό τρόπο τον πλούτο τους, όταν αυτό δεν το κάνουν ούτε και οι πιο πλούσιοι αυτού κόσμου;»
Το πρόβλημα των κλιματικών αλλαγών, όμως, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως μια οποιαδήποτε επενδυτική απόφαση. Είναι ένα ζήτημα ασφάλισης απέναντι σε μια αβέβαιη, αλλά πιθανότατα καταλυτικής σημασίας εξέλιξη. Οι άνθρωποι που ασφαλίζουν τα σπίτια τους από τη φωτιά πρέπει να περιμένουν ότι θα χάσουν χρήματα. Το κάνουν όμως επειδή δεν θέλουν να διατρέξουν τον κίνδυνο να χάσουν τα σπίτια τους, παρόλο που το αναμενόμενο κόστος της πυρκαγιάς (δηλαδή η πιθανότητα να συμβεί επί το μέγεθος της απώλειας) είναι μικρότερο από το κόστος της προστασίας.
Με την ίδια λογική, δεν πρέπει να αναληφθεί δράση για να μειωθεί η πιθανότητα μιας σοβαρής κλιματικής αλλαγής, ακόμη κι αν αυτό οδηγήσει σε μείωση του αναμενόμενου εισοδήματος;
K.T.
