Πένθος στο ιταλικό ποδόσφαιρο και την οικογένεια της Γιουβέντους... Ο εμβληματικός Τζαμπιέρο Μπονιπέρτι έφυγε από τη ζωή λίγο πριν κλείσει τα 93 χρόνια του (4 Ιουλίου) από καρδιακή ανεπάρκεια.
Ο Μπονιπέρτι σύνδεσε το όνομά του με τους «μπιανκονέρι» από το 1946 έως το 1961, κατακτώντας πέντε πρωταθλήματα στη Serie Α και δύο Κύπελλα Ιταλίας. Τα τελευταία χρόνια είχε ανακηρυχθεί επίτιμος πρόεδρος της «Γηραιάς Κυρίας».
Η περίφημη φράση του «η νίκη δεν είναι σημαντική, είναι το μόνο που έχει σημασία», είναι το εμπορικό σήμα της Γιουβέντους και ταυτόχρονα ένα μάντρα, μια προειδοποίηση για όποιον φοράει την ασπρόμαυρη φανέλα της.
Ο Μπονιπέρτι τη φόρεσε για 444 παιχνίδια. Κι όμως, όταν ήταν παιδί, θα ήταν ικανοποιημένος - είχε πει ο ίδιος - αν τη φορούσε «έστω μία φορά, θα ήμουν ευτυχισμένος για πάντα».
Είχε πολλές νίκες και χαρές με τη Γιουβέντους ως ποδοσφαιριστής, αλλά πάνω απ΄ όλα ως επικεφαλής της σε επίπεδο διοίκησης: πέντε πρωταθλήματα ως παίκτης, στο «μαγικό τρίο» με τον Τσαρλς και τον Σίβορι, όλα τα πιθανά τρόπαια, στην Ιταλία και στον κόσμο, στα είκοσι χρόνια της προεδρίας του.
Στο σύλλογο του Τορίνο είχε φτάσει στην ηλικία των 17 ετών, όταν η Γιουβέντους πλήρωσε 60 χιλιάδες λίρες (από 50%) στην ομάδα της πόλης του, της Μπαρένγκο (Νοβάρα) και της Μόμο, στην οποία είχε συμβόλαιο..
Άφησε το Τορίνο 48 χρόνια αργότερα, όταν έφυγε από την πραγματική προεδρία της Γιουβέντους. Ήταν πρόεδρος από το 1971 έως το 1990 και στη συνέχεια, όταν ανακλήθηκε από την οικογένεια Ανιέλι, διευθύνων σύμβουλος από το 1991 έως το 1994. Από το 2006 ήταν επίτιμος πρόεδρος.
«Η Γιούβε - ήταν μια από τις πιο αγαπημένες του εκφράσεις - δεν είναι μόνο η ομάδα της καρδιάς μου, αλλά η καρδιά μου». Ως πρόεδρος, έφευγε από το γήπεδο στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου και παρακολουθούσε το δεύτερο από το ραδιόφωνο.
Μεταξύ των πολλών αγώνων-προκλήσεων, εκείνες στις οποίες «υπέφερε» περισσότερο ήταν στα ντέρμπι εναντίον της Τορίνο, ακόμη κι αν σκόραρε περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο «μπιανκονέρο» απέναντι στην «γκρανάτα»: 14 γκολ (13 στο πρωτάθλημα, 1 στο Ιταλικό Κύπελλο).
Από τους πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές που έφερε στη Γιουβέντους, δύο από τους πιο αγαπημένους του υπήρξαν ο Σιρέα και ο Ντελ Πιέρο.
Επίσης, είχε φέρει το νεαρό τότε Τζοβάνι Τραπατόνι από τη Μίλαν, κερδίζοντας το στοίχημα εναντίον των σκεπτικιστών: με τον «Τραπ» στο τιμόνι η Γιουβέντους κατάκτησε αμέσως το πρωτάθλημα με ρεκόρ βαθμών τότε (51), όταν οι νίκες μετρούσαν δύο βαθμούς.
Υπήρξε μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 1994 έως το 1999, αλλά το μεγάλο, αληθινό και μοναδικό πάθος του ήταν πάντα η Γιουβέντους.
