Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Στην ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής, που διεξήχθη ως παρακολούθημα μιας στρατηγικά μεγαλύτερης, «έσπασε ο πάγος» κι «ήταν καλό το κλίμα» για να «αφήσουμε πίσω την ένταση του 2020, παρά τις σημαντικές διαφωνίες».
Θα ήταν λίγο δύσκολο σε αυτήν τη φάση να πάνε οι δύο ηγέτες στις Βρυξέλλες και να συμφωνήσουν σε τρέλες, γι’ αυτό πιο ταιριαστό βρίσκω τίτλο ανεκδοτολογικό. Ούτε τύμπανα ούτε τρομπέτες.
Ο Τούρκος πρόεδρος είπε σε όλες τις επαφές αυτό που η αναγκαιότητα προσαρμογής σε νέα δεδομένα και ο τόπος επέβαλαν, αυτό που ήθελαν να ακούσουν στο ΝΑΤΟ, την Ουάσιγκτον, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το θέμα είναι αν η υπόσχεση για ήρεμα νερά και χαμήλωμα των τόνων περιοριστεί σε μια τακτική κίνηση, για να ροκανίσει τον χρόνο.
Μέχρις ότου περάσει η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. της 24ης-25ης Ιουνίου, στην ατζέντα της οποίας είναι τα ευρωτουρκικά, η τελωνειακή ένωση, η φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος παροχής βίζας, το προσφυγικό, το Κυπριακό.
Μέχρις ότου βρει τις ισορροπίες με την/τον διάδοχο της καγκελαρίου, που τον έσωσε, με τις αναβαλλόμενες αποφάσεις των Ευρωπαίων, πολλές φορές, παρά τις επίμονες συμπεριφορές. Οι λόγοι γνωστοί. Πέρα από το προσφυγικό και το τουρκικό γεωπολιτικό μέγεθος, μετρά το νταραβέρι. Χρόνους πολλούς, ακόμη και σε απρόβλεπτους συνδυασμούς, σε όλους τους καιρούς.
Κυρίως, όμως, μέχρις ότου βρει τις ισορροπίες με τον ένοικο του Λευκού Οίκου.
Το καλοκαίρι είναι μικρό, γι’ αυτό υπολόγισε ότι μέχρι το τέλος της χρονιάς κάτι θα φέρει. Η υπόσχεση για διάλογο. Με ΗΠΑ -για την οποία προφανώς το κεφάλαιο «Τουρκία» είναι διαφορετικό και πολύ μεγαλύτερο από την «Ανατολική Μεσόγειο»- ΝΑΤΟ, Ε.Ε., Παρίσι, Αθήνα.
Επί του παρόντος, η υπόσχεση για διάλογο είναι αρκετή για θετική εικόνα στη σκηνή. Γι’ αυτό σας λέω, ούτε τύμπανα ούτε τρομπέτες. Ο διάλογος έχει πολλές φέτες και οι μεταμορφώσεις δραπέτες. Θα φανεί στην Κύπρο αν θα αντισταθεί να τραβήξει το σκοινί.
