Αυτόνομες μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη συναντώνται εδώ και πολύ καιρό στην επιστημονική φαντασία, και συχνά παίζουν τον ρόλο των «κακών», όπως οι Cylons του Battlestar Galactica- πλάσματα που συνδυάζουν βιολογικά και τεχνητά υλικά υλικά. Ωστόσο, τέτοιου είδους αυτόνομες «μαλακές» μηχανές θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες και όχι απειλητικές- και αυτό ακριβώς είναι το όραμα ομάδας ερευνητών του Penn State και της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας, όπως παρουσιάστηκε σε επιστημονικό άρθρο στο Nature Communications.
Οι ερευνητές αυτοί έφτιαξαν ένα μαλακό, μηχανικό μεταϋλικό που μπορεί να «σκεφτεί» πώς εφαρμόζονται πάνω του δυνάμεις και να αντιδράσει με προγραμματισμένες αντιδράσεις. Η πλατφόρμα αυτή έχει μεγάλες δυνατότητες για μια ποικιλία εφαρμογών- από ιατρικού μέχρι περιβαλλοντικού χαρακτήρα.
«Δημιουργήσαμε μαλακά, μηχανικά μεταϋλικά με εύκαμπτα, αγώγιμα δίκτυα πολυμερών που μπορούν να κάνουν όλους τους υπολογισμούς ψηφιακής λογικής» είπε ο Ράιαν Χάρνε του Penn State. «Το επιστημονικό μας άρθρο αναφέρει έναν τρόπο δημιουργίας λειτουργιών λήψης αποφάσεων σε τεχνητά υλικά με τρόπο που θα μπορούσε να υποστηρίξει μελλοντικά μαλακά, αυτόνομα συστήματα που έχουν τα βασικά στοιχεία των μορφών ζωής, μα είναι προγραμματισμένα να παρέχουν χρήσιμες υπηρεσίες σε ανθρώπους. Αυτά θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την παροχή βοήθειας ως προς τη συντήρηση βιώσιμων και ανθεκτικών υποδομών, την παρακολούθηση μολύνσεων σε αέρα και θάλασσα και παθογόνων, τη βοήθεια στην αποθεραπεία τραυμάτων και άλλα».
Ο ίδιος και η ομάδα του θέλουν να πάνε πέρα από ένα μεμονωμένο υλικό και να σχεδιάσουν κάτι πιο πολύπλοκο: «Έχω ένα όραμα για το πώς επιστήμονες και μηχανικοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τεχνητά ζωντανά συστήματα που βοηθούν την κοινωνία» είπε σχετικά. «Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να συνδυάσεις όλες τις λειτουργίες των μορφών ζωής. Και όταν το κάνεις αυτό, έχεις στη διάθεσή του τα δομικά σοτιχεία της τεχνητής ζωής».
