Από την έντυπη έκδοση
Tης Έφης Τριήρη
[email protected]
Και ξαφνικά, ενώ όλοι περίμεναν ότι το τέλος του πρώτου τριμήνου θα έδινε το έναυσμα για μία ανάκαμψη αργή αλλά σταθερή, τα πράγματα αλλάζουν. Η Ευρώπη μπαίνει σε τρίτο κύμα πανδημίας, χωρίς να είναι κανείς σε θέση να απαντήσει στο εξής βασανιστικό ερώτημα: σε ποια ακριβώς φάση της πανδημίας βρισκόμαστε; Έχουμε φθάσει στην κορύφωση;
Οι απαντήσεις διίστανται. Την πιο σαφή απάντηση αυτή τη στιγμή δίνουν ωστόσο οι αποφάσεις των κυβερνήσεων να παρατείνουν τα lockdowns. Το κυβερνητικό σχέδιο του Βερολίνου κάνει λόγο για παράταση των περιοριστικών μέτρων έως και τον Απρίλιο, με πιθανή επιστροφή της τηλεκπαίδευσης, μετά το νέο αυστηρό lockdown της Γαλλίας και προηγουμένως της Ιταλίας. Ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας κάλεσε τους πολίτες να ξανασκεφθούν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό το καλοκαίρι, τη στιγμή που μόλις πριν από λίγες ημέρες αποτελούσε κοινή παραδοχή ότι οι Βρετανοί θα είναι αυτοί που θα «έσωζαν την καλοκαιρινή σεζόν στους κορυφαίους ταξιδιωτικούς προορισμούς».
Το τοπίο και πάλι σκοτεινό, καθώς τα νούμερα δείχνουν αυξητικές τάσεις, οι προοπτικές θολές και οι προβλέψεις αμφίβολες. Ήδη, οικονομολόγοι των Goldman Sachs, Barclays, ING, Berenberg σπεύδουν να υποβαθμίσουν τις προβλέψεις τους για την οικονομία της Ευρωζώνης, η οποία έχει μείνει πίσω στους εμβολιασμούς και υστερεί στην κούρσα της ανάπτυξης έναντι των ΗΠΑ. «Φυσικά ξεχνάμε άρση των lockdowns στα τέλη Μαρτίου», λέει ο αναλυτής της ING Κάρστεν Μπρζέσκι, εξηγώντας ότι ανατρέπεται όλο το σενάριο της σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα.
Πολλά θα εξαρτηθούν και από την ικανότητα της Ε.Ε. να επιταχύνει τους εμβολιασμούς τον Απρίλιο και το Μάιο. Όμως ξαφνικά προέκυψαν ένα σωρό θέματα, από την αθέτηση δεσμεύσεων εκ μέρους φαρμακοβιομηχανιών έως τις παρενέργειες με τα εμβόλια. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι τα προβλήματα θα τελειώσουν εδώ;
Η πρόβλεψη τώρα για την άρση των περιορισμών στην κινητικότητα των πολιτών της Ευρώπης μετατίθεται για τα τέλη του δεύτερου τριμήνου, γεγονός που θα σημάνει ακόμη ένα χαμένο καλοκαίρι, αφαιρώντας 2% έως 3% από το ΑΕΠ της Ισπανίας και της Ιταλίας, σύμφωνα με οικονομολόγους της Barclays.
Οι ελπίδες και οι προσδοκίες έχουν αρχίσει να ταλαντεύονται επικίνδυνα μέσα στο άγνωστο που προκαλούν οι εκφάνσεις της πανδημίας, γιατί τα πάντα είναι δημιουργία κλίματος. Και υπάρχει και ένας πληθυσμός που πέρα από τι σκέφτεται και από το πώς αντιδρά, έχει κουραστεί από τα αλλεπάλληλα lockdowns. Και δεν θέλει ούτε να μπερδεύεται ούτε και να απογοητεύεται. Ίσως, λοιπόν, θα ήταν καλύτερα να υπάρχει μία μεγαλύτερη αυτοσυγκράτηση στις προβλέψεις και στα χρονοδιαγράμματα, αφού η μέχρι τώρα εμπειρία στη διάρκεια της πανδημίας έχει δείξει ότι μπορούν πολύ εύκολα να ανατραπούν.