Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Το σύνθημα για την εισβολή περήφανων τραμπούκων, γυμνόστηθων με κέρατα, συνωμοσιολόγων, QAnonιστών και νοσταλγών της εποχής Βορείων και Νοτίων είχε δώσει εμμέσως πλην σαφώς ο ίδιος ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, καλώντας τους οπαδούς του να στηρίξουν τη φρουρά του Καπιτωλίου και τις δυνάμεις επιβολής του νόμου, που «είναι πραγματικά με το μέρος της χώρας μας», όπως τιτίβισε.
Μετά, το Twitter μπλόκαρε τον λογαριασμό του και κάμποσοι βαθιά νυχτωμένοι πανηγύρισαν. Δεν έχει πρόσβαση στα μέσα δικτύωσης, αλλά έχει πρόσβαση στους κωδικούς των πυρηνικών όπλων.
Μπούκαραν, λοιπόν, σε μια ημέρα αμερικανικής ανωμαλίας, έπειτα από μία τετραετία ασυναρτησίας, με σχετική ευκολία στο -υποτίθεται- καλύτερα φυλασσόμενο κτήριο της αμερικανικής πρωτεύουσας μετά τον Λευκό Οίκο και κάποιοι έβγαζαν σέλφι με τους αστυνομικούς.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να σκεφτείς τι θα συνέβαινε αν το επιχειρούσαν άλλοι. Η μνήμη στις διαδηλώσεις του κινήματος Black Lives Matter κολλάει.
Σκηνές που σοκάρουν, μα κακώς αιφνιδιάζουν. «Το απίστευτο ναδίρ της προεδρίας του Τραμπ. Το να πούμε ότι είναι αναξιοπρεπές για τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι παρά πολύ λίγο». «Έτσι τελειώνουν τα πράγματα όταν οι κανόνες δεν ισχύουν πλέον και ο νόμος περιφρονείται». «Δεν γίνονται αυτά εδώ». («It can’t happen here», Sinclair Lewis, 1935). Ποια; Όταν εκλέγεις έναν αγράμματο, αυτάρεσκο δημαγωγό, «το πραξικόπημα της τρέλας» έχει οδηγό.
«Εικόνες ντροπής». «Στην Κίνα πρέπει να έχουν πέσει κάτω από τα γέλια» συνοψίζει ο Μάικ Γκάλαχερ, Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής, και ακόμη κι από «φίλους» πέφτει «καρφί». Στο Κάιρο, η Al-Ahram γράφει πως «οι εικόνες φέρνουν στη σκηνή [...] την πτώση των αξιών που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σταματούσαν να θέλουν να εξάγουν στους λαούς του κόσμου και να την κάνουν αφορμή ανάμιξης στις υποθέσεις άλλων κρατών».
«Εικόνες ντροπής». Μήπως είναι εικόνες παρακμής; Πτώση σε δόσεις; Ο Τραμπ είναι σύμπτωμα. Δεν είναι η αιτία. Βολεύει στην ιστορία, όπως και στον Κήπο της Εδέμ, να υπάρχει ένας καίριος παίκτης: το φίδι.
