Είναι αδιαμφισβήτητη η μεγάλη νίκη του Ερντογάν και η ήττα των στρατηγών και των ρεπουμπλικάνων, του κ. Μπαϊκάλ. Αυτό δίνει πλεονέκτημα στον Ερντογάν και τη δυνατότητα να αποδείξει ότι μπορεί να μετουσιώσει τις λεκτικές διακηρύξεις σε πολιτική πράξη. Μεταρρυθμίσεις δηλαδή τα επόμενα χρόνια στην πράξη, και όχι στα λόγια.

Ωστόσο η είσοδος -μετά από πολλά χρόνια- στην Εθνοσυνέλευση και των Γκρίζων Λύκων, του Μπαχτσελί, είναι ένα στοιχείο της πολιτικής εξίσωσης που δημιουργεί νέα δεδομένα. Οι Γκρίζοι Λύκοι αποκτούν πλέον κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, μπαίνουν στην πολιτική από την πόρτα και φεύγουν από την παραπολιτική.

Θα θελήσει την επόμενη μέρα να αντιπαρατεθεί ιδεολογικά μαζί τους ο Ερντογάν ή θα έχουμε ένα πλειοδοτικό διαγωνισμό εθνικισμού;

Οι δύο άμεσες προτεραιότητες βέβαια του τούρκου πρωθυπουργού είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και τι θα γίνει με το βόρειο Ιράκ, όπου δέχεται ασφυκτικές πιέσεις να προχωρήσει σε επέμβαση.

Στο μεν πρώτο δεν επέτυχε το μαγικό αριθμό των 367 βουλευτών που απαιτεί το Συνταγματικό Δικαστήριο για να μπορέσει να προχωρήσει στην απαρτία για εκλογή Προέδρου. Θα επιμείνει στην άμεση εκλογή προωθώντας μία συνθετική λύση, ή θα προχωρήσει σε κοινοβουλευτική συνεργασία με τους ανεξάρτητους; Θα επιμείνει σε μία δική του λύση, τον Αμπντουλάχ Γκιούλ, όπως τον προέτρεπαν χθες το βράδυ οι ενθουσιασμένοι οπαδοί του, για να εισπράξουν σιωπή, ή θα πάει σε μία τρίπλα πολιτική;

Πολύς λόγος γίνεται για το τι σημαίνει η εκλογή Ερντογάν για τα ελληνοτουρκικά. Ο υφυπουργός Εξωτερικών Ευρυπίδης Στυλιανίδης στον ρ/σ Flash ήταν πολύ προσεκτικός. «Το γεγονός ότι εκλέγεται μία μετριοπαθής τουρκική ηγεσία που έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό, μας δίνει τη δυνατότητα να συνεχίσουμε να συνομιλούμε... Απομένει να διασφαλίσουμε ως Ελλάδα ότι ο Ερντογάν την επόμενη μέρα θα δείξει ότι πραγματικά προχωρά σε μεταρρυθμίσεις, ότι πραγματικά σέβεται στην πράξη τα μειονοτικά δικαιώματα, αναγνωρίζει τον οικουμενικό χαρακτήρα του Πατριαρχείου, επαναλειτουργεί τη Σχολή της Χάλκης, κάνει όλες τις απαιτούμενες κινήσεις που προβλέπονται από τους όρους και τις προϋποθέσεις της Κοπεγχάγης... Τα πράγματα πιστεύω ότι θα ήταν πάρα πολύ χειρότερα εάν εκλογικά είχε κυριαρχήσει το χάος, εάν εκλογικά είχαν κυριαρχήσει πολιτικές φωνές που λειτουργούν εθνικιστικά, εξτρεμιστικά, συγκρουσιακά». Συμπέρασμα: Μέχρι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου είναι μεν πανίσχυρος ο Ερντογάν, αλλά όχι παντοδύναμος, ας κρατούμε μικρό καλάθι. Αλλωστε, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι στην προεκλογική ατζέντα απουσίαζαν τα ελληνοτουρκικά και υπήρχαν αχνές αναφορές στο Κυπριακό.

K.T.