Βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ, ξυλοδαρμούς, έλλειψη ύπνου και παραισθησιογόνα φάρμακα, καταγγέλλει ότι υπέστησαν τόσο ο ίδιος ο Βούλγαρος παλαιστινιακής καταγωγής γιατρός όσο και οι πέντε Βουλγάρες νοσοκόμες που κρατήθηκαν επί οκτώ χρόνια σε φυλακές στη Λιβύη για την υπόθεση μόλυνσης παιδιών με ιό του AIDS.

«Στη φυλακή μας μεταχειρίστηκαν σαν ζώα» δήλωσε ο γιατρός, τρεις ημέρες μετά την άφιξη του στη Βουλγαρία.

«Μας κρατούσαν όλους μας σε ένα κέντρο εκπαίδευσης σκύλων σε ξεχωριστά κελιά ο καθένας μας», συνέχισε και πρόσθεσε ότι για ένα χρόνο τον υποχρέωναν να κοιμάται στα γόνατα με τα χέρια του δεμένα στην πλάτη. «Και όταν το κεφάλι μου έπεφτε δεχόμουν ένα δυνατό κτύπημα και ξυπνούσα» είπε.

«Έγραψα στον τοίχο του κελιού μου ότι "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αλλά εγώ θα έχω σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου ένα κόμπο στο λαιμό"» πρόσθεσε και επισήμανε ότι τα βασανιστήρια ήταν ιδιαίτερα σκληρά για τον ίδιο και για δύο από τις πέντε νοσοκόμες, με σκοπό να τους εξαναγκάσουν να παραδεχτούν την ενοχή τους.

Καταλήγοντας ανέφερε ότι διεθνείς ειδικοί που επισκέφτηκαν το νοσοκομείο κατάγγειλαν ότι η μόλυνση των παιδιών οφείλεται κατά κύριο λόγο στις κακές συνθήκες υγιεινής του νοσοκομείου και στην μεγάλη έλλειψη οργάνωσης.