Στο πένθος έχει βυθιστεί το παγκόσμιο ποδόσφαιρο για το χαμό του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 60 ετών, τα οποία είχε συμπληρώσει στις 30 Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με τη διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας Clarin, ο Μαραντόνα υπέστη καρδιακόαναπνευστικό επεισόδιο στο σπίτι του, όπου ανάρρωνε μετά την επέμβαση στο κεφάλι.
«Μια μέρα συνέβη το αναπόφευκτο. Είναι ένα συναισθηματικό και εθνικό χαστούκι, ένα χτύπημα που αντηχεί σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη, ένας παγκόσμιος αντίκτυπος. Η πρόταση που γράφτηκε αρκετές φορές, είναι τώρα μέρος της θλιβερής πραγματικότητας: ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα πέθανε», γράφει η Clarin.
Οι αρχικές αναφορές από τα ΜΜΕ της Αργενινής κάνουν λόγο για θανατηφόρα καρδιακή ανακοπή περίπου στις 12 το μεσημέρι τοπική ώρα (17:00 ώρα Ελλάδας).
Οι προσπάθειες ανάνηψης που έγιναν από το ιατρικό προσωπικό που τον φρόντιζε 24 ώρες την ημέρα στο σπίτι του, όπου μεταφέρθηκε μετά τη χειρουργική επέμβαση στο κεφάλι για απομάκρυνση υποδόριου οιδήματος πριν από τρεις εβδομάδες, ήταν άκαρπες.
Η άφιξη των ασθενοφόρων δεν είχε αποτέλεσμα, καθώς σύμφωνα με αναφορές από μια άλλη εφημερίδα της χώρας, τη La Nacion, όταν έφτασαν ο άλλοτε Pibe de Oro ήταν ήδη νεκρός.
Ο Μαραντόνα είχε πάρει εξιτήριο στις 11 Νοεμβρίου μετά την καλή ανταπόκριση στη χειρουργική επέμβαση, αλλά το ιατρικό προσωπικό που τον χειρούργησε είχε προειδοποιήσει για την ευαίσθητη κατάσταση του ασθενούς, λόγω μιας γενικής κλινικής εικόνας που είχε χαρακτηριστεί «περίπλοκη».
Ο Μαραντόνα γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1960 και ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Αρχεντίνος Τζούνιορς, απ΄ όπου πήρε μεταγραφή για την Μπόκα Τζούνιορς.
Το υπερατλαντικό ταξίδι το έκανε το 1982 για την Μπαρτσελόνα, όπου έπαιξε για δύο χρόνια 1982-1984 πριν μετακομίσει στον ιταλικό νότο για τη Νάπολι (1984-1981), της οποίας άλλαξε τον ρου οδηγώντας την στην κατάκτηση δύο πρωταθλημάτων και «σπάζοντας» την κυριαρχία του Βορρά.
Το ίδιο έκανε με την Εθνική Αργεντινής, την οποία έφερε στην κορυφή του κόσμου το 1986, με το περιβόητο «χέρι του Θεού», στον προημιτελικό με την Αγγλία να μένει στην Ιστορία και να ψηφίζεται αργότερα «γκολ του αιώνα», ενώ ως προπονητής οδήγησε την «αλμπισελέστε» στο Μουντιάλ του 2010, στη Νότια Αφρική.
Μετά τη Νάπολι έπαιξε στη Σεβίλλη και ακολούθως επέστρεψε στην Αργεντινή για τη Νιούελς Ολντ Μπόις, πριν κλείσει την τεράστια καριέρα του στην αγαπημένη Μπόκα και το λατρεμένο του «Μπομπονέρα».
Εν ολίγοις, αυτός ήταν ο βίος μιας χαρισματικής και αδάμαστης προσωπικότητας που ζούσε στο όριο κι ενίοτε το περνούσε, χωρίς κανόνες, χωρίς «εγχειρίδιο οδηγιών». Ουδείς κατάφερε να χειριστεί το πεπρωμένο ενός ανθρώπου, που με τα ίδια πόδια που πατούσαν στη λάσπη έφτασε να αγγίξει τον ουρανό...
