Η στιχουργός Ουρανία Πατέλλη γράφει τα τραγούδια που ντύνουν την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες» -σε μουσική του στενού της συνεργάτη Alex Sid (Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος).
Είχαμε τη χαρά να μιλήσουμε μαζί της.
Πως προέκυψε η συνεργασία σας με τη σειρά «Άγριες Μέλισσες”;
«Όπως τα περισσότερα όμορφα πράγματα στη ζωή, συνέβη τυχαία και χωρίς να το περιμένω. Ένας κοινός φίλος με σύστησε στον Alex Sid, τον συνθέτη της σειράς, πριν από περίπου τρία χρόνια. Τότε δεν ήταν η στιγμή να βρεθούμε δημιουργικά, όμως πέρυσι μου πρότεινε να προσπαθήσουμε να γράψουμε κάποια τραγούδια για τις “Άγριες Μέλισσες” και να δούμε αν θα ταιριάξουμε και πού θα μας βγάλει. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε γράψει δεκαπέντε τραγούδια και νιώθω τυχερή που έσμιξαν οι δρόμοι μας και που με τιμούν με την εμπιστοσύνη τους η Μελίνα Τσαμπάνη, ο Πέτρος Καλκόβαλης και ο Λευτέρης Χαρίτος».
Πριν γράψετε ένα τραγούδι για τη σειρά, ενημερώνεστε για το σημείο που θα μπει και τους ήρωες που αφορά;
«Αν εξαιρέσουμε τα δύο πρώτα τραγούδια, τα οποία έγραψα εμπνευσμένη από κάποια γενικά στοιχεία που είχα, πλέον δουλεύω πάνω σε μελωδίες του Αλέξανδρου και για συγκεκριμένες σκηνές».
Είστε νέα στην στιχουργική. Σας ξάφνιασε η μεγάλη επιτυχία των τραγουδιών της σειράς; «Γνωρίζω ότι η δύναμη της τηλεόρασης είναι μεγάλη, πόσο μάλλον όταν τα τραγούδια μας ντύνουν μουσικά μια τόσο σπουδαία τηλεοπτική σειρά. Ποτέ βέβαια δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για το αν ένα τραγούδι θα αγγίξει την ψυχή του ακροατή. Ευχόμουν να έχουν απήχηση, να αγαπηθούν όσο τα αγαπήσαμε εμείς, να εξυπηρετήσουν τη δραματουργία, αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να σταθούν αυτόνομα. Ευτυχώς, ο κόσμος τα αγκάλιασε και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό».
Πότε γράψατε τα πρώτα σας τραγούδια; Υπήρξε ποτέ το δίλημμα «ποίηση ή τραγούδι»;
«Οι πρώτοι στίχοι που έγραψα και κράτησα ήταν στην πρώτη γυμνασίου. Μπορεί να πέρασαν χρόνια από τότε και να έκανα ένα διάλειμμα από αυτή μου την αγάπη, όμως το μικρόβιο ήταν εκεί. Πάντοτε έγραφα, έχοντας μουσική στο μυαλό μου. Αν και αγαπώ την ποίηση, τραγούδια ονειρευόμουν να γράψω. Και πριν πέντε χρόνια, άκουσα μελοποιημένο τον πρώτο μου στίχο».
Όταν γράφετε μεταφέρετε προσωπικές εμπειρίες ή βασίζεστε σε φανταστικές αφορμές; «Οι στίχοι μου σπανίως έχουν αυτοβιογραφικό χαρακτήρα. Βεβαίως, περιέχουν ένα κομμάτι μου. Στην πραγματικότητα μου αρέσει να φτιάχνω σύντομες ιστορίες που θα τις βάλω στο στόμα του ερμηνευτή–ηθοποιού».
Κάποιοι συνθέτες που θα θέλατε να συνεργαστείτε;
«Είχα την τύχη, στην πρώτη μου ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, με ερμηνεύτρια την Αναστασία Μουτσάτσου, να μελοποιηθώ από σπουδαίους συνθέτες που ήταν όνειρο άπιαστο ως τότε...τους Γιώργο Ανδρέου, Γιώργο Καζαντζή, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Παντελή Θαλασσινό, Νίκο Ξυδάκη, Θέμη Καραμουρατίδη, Απόστολο Ρίζο, Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη και Ευτυχία Μητρίτσα. Αυτό και μόνο το γεγονός, όπως και η συνεργασία που έχω τώρα με τον Alex Sid, με κάνουν χαρούμενη. Αφήνομαι λοιπόν και προσμένω τις επόμενες συνεργασίες που ίσως έρθουν, χωρίς να κυνηγώ τις καταστάσεις».
Λένε ότι «η μισή Ελλάδα γράφει στίχους και λογοτεχνία». Πιστεύετε πως ισχύει -και αν ναι, πώς το εξηγείτε;
«Νομίζω ισχύει. Ζούμε στη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό και έδωσε πνοή στις τέχνες. Η ανάγκη της έκφρασης μέσω της στιχοπλοκής και της μουσικής που είναι οι πιο άμεσες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης, υπάρχει στο dna μας».
Έχει συμβεί να μελοποιήσουν στίχους σας με μουσική που να μην σας αρέσει; Έχετε λόγο σε αυτό;
«Έχει τύχει, μια δυο φορές, να ξαφνιαστώ από το αποτέλεσμα. Να ακούσω κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που φανταζόμουν όταν έγραφα τον στίχο και να το εκτιμήσω με το επαναλαμβανόμενο άκουσμα. Μακάρι να μη βρεθώ σε αυτή την άβολη θέση που περιγράφετε. Ίσως γι’ αυτό αγαπώ να γράφω πάνω σε προϋπάρχουσα μουσική. Μπορώ να δεχτώ πιο εύκολα μια παρατήρηση για κάτι που έγραψα, από το να απορρίψω μια μελωδία πάνω σε έναν στίχο μου».
