Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Σύμφωνα με τη γνωστή διάκριση του λυρικού ποιητή Αρχίλοχου, που ανέπτυξαν περαιτέρω διάφοροι σύγχρονοι διανοητές, η ανθρώπινη συμπεριφορά μπορεί να παραλληλιστεί με εκείνη της αλεπούς ή του σκαντζόχοιρου. Οι αλεπούδες βλέπουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα και εφαρμόζουν διαφορετικές στρατηγικές, ενώ οι σκαντζόχοιροι έχουν ένα μοναδικό όραμα το οποίο ακολουθούν απαρέγκλιτα.
Αναμφίβολα, η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης στην πρώτη φάση της πανδημίας είχε γνωρίσματα αλεπούς. Την ώρα της κρίσης κινήθηκε άμεσα, άφησε κατά μέρος τα όποια ιδεολογικά στερεότυπα της παράταξης και έφερε στην πρώτη γραμμή της «μάχης» την κρατική μηχανή και το πολύπαθο ΕΣΥ. Το αποτέλεσμα εξέπληξε τους πάντες. Η κατασυκοφαντημένη δημόσια διοίκηση στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
Δυστυχώς, όμως, αυτή η συμπεριφορά δεν κράτησε πολύ. Με την επιστροφή της χώρας στην «κανονικότητα» επανήλθε και η κυβέρνηση στην ιδεολογική θέση ότι οι λύσεις έρχονται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και ότι οι αναγκαίες δαπάνες στο Δημόσιο μπορούν να αναβληθούν. Την ώρα που έπρεπε να στηριχθεί το ΕΣΥ με μόνιμους ιατρούς και νοσηλευτές και τα ΜΜΜ με οδηγούς και οχήματα, η προτεραιότητα δινόταν αλλού.
Και χρειάστηκε να έρθει το σαρωτικό δεύτερο κύμα για να αρχίζουν να γίνονται πράγματα που θα έπρεπε να είχαν υλοποιηθεί εδώ και μήνες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η απολύτως αναγκαία ένταξη 300 μόνιμων ιατρών σε ΜΕΘ δρομολογήθηκε εντελώς καθυστερημένα με εκπρόθεσμη τροπολογία του υπουργείου Υγείας, αμέσως μετά την απόφαση για το δεύτερο lockdown. Χαρακτηριστική συμπεριφορά σκαντζόχοιρου δηλαδή!
Η πανδημία, όμως, είναι εποχή για τις αλεπούδες που αντιλαμβάνονται πολλές και διαφορετικές αλήθειες.
Που αναγνωρίζουν ότι ο ιδιωτικός τομέας παράγει τον πλούτο και κινεί την οικονομία μιας χώρας, αλλά δεν παραγνωρίζουν ότι ο δημόσιος τομέας είναι εκείνος ο οποίος προστατεύει την υγεία, την ασφαλή μετακίνηση και εκπαίδευση και στον τελευταίο πολίτη της χώρας. Και που προετοιμάζονται για την έλευση και τη διάθεση ενός εμβολίου, αλλά δεν ποντάρουν όλα τα χαρτιά τους σ’ αυτό.
